مناظره با میکروفون خاموش

مناظره انتخاباتی که میکروفن‌‌‌های نامزدها به صورت همزمان روشن نمی‌شود، نامش مناظره نمی‌تواند باشد، چون اساسا گفت‌وگو و مذاکره شکل نمی‌گیرد. تلویزیون که با هدف دوری از مشاجره و شاید مجادله، این شاهکار تلویزیونی را با حذف مباحثه و نزدیک به مصاحبه عملی کرده است، فارغ از این فکر بوده که نامزدها از این مضایقه که نتوانسته‌‌اند با هم مکالمه کرده و در همان لحظه و در میان حرف‌‌‌های سنگین نامزد مقابل حرفی را مبادله کنند، سردرگم شده و بدون ملاحظه به عملکرد گذشته یکدیگر مراجعه و به نوعی از مناقشه دست یافته و هدفی جز مقابله با هم را نمی‌یابند! این دیگر چگونه مناظره‌ای است که هر نامزد تنها سه دقیقه فرصت دارد و سر سه دقیقه با مداخله مجری، میکروفن خاموش می‌شود، گویی که نامزدها پشت میز محاکمه حاضر باشند و جالب است که در این زمان کوتاه هیچ مفاهمه‌ای انجام نشده و چیزی مثل مشاعره شکل می‌گیرد. نامزدها میان مرافعه خود فقط فرصت دارند دولت‌‌‌های قبلی را دوستدار مسامحه در انجام امور دانسته و در بیان طرح‌‌‌های خود، مبالغه کرده و یکدیگر را به مبارزه دعوت کنند. آنچه بینندگان مشاهده می‌کنند، تنها مسابقه بین کاندیداهاست. وقتی نوع انتخابات با سایر کشورها مقایسه شود، مقابله متصور می‌شود! نامزدها که انگار به پای معامله آمده‌‌اند و به دنبال مطالبه هستند، با بیان مسائل جزئی و تنها برای جذب آرا، به سمت و سوی مغالطه پیش می‌روند که به هیچ مکاشفه نرسیده و تنها باید دعا کنیم کارشان به منازعه ختم نشود! در نهایت بدون هیچ محاسبه و مکاتبه، این به اصطلاح مناظره که هیچ شباهتی به مناظره ندارد و بیشتر به شوی تلویزیونی می‌ماند، تمام می‌شود و چیزی جز مخاطره برای بینندگان به جای نمی‌گذارد و برای هضم مسئله و مناظره، نیاز به مشاوره لازم به نظر می‌رسد!