لغو قانون بردهداری در آمریکا
هنگامی كه آبراهام لينكلن، در سال ۱۸۶۰ میلادی به رياست جمهوری آمريكا انتخاب شد، شعار تبليغاتی خود جهت مبارزه با بردهداری را دنبال كرد. اين امر، خشم ايالت جنوبی آمريكا را كه طرفدار بردهداری بودند برانگيخت. از اين رو، به تشكيل اتحاديه جديد و خودمختاری اقدام كردند. در اين حال جنگ بين ايالات شمالی و جنوبی آغاز شد و طرفداران بردگی عليه مخالفان آن به نبرد پرداختند. در بحبوحه جنگهای آمريكا، در نهم ژوئن ۱۸۶۲ میلادی، به ابتكار آبراهام لينكلن و به دستور كنگره دولتهای متحد شمالی آمريكا، رژيم بردهداری و خريد و فروش زنان و مردان سياه پوست، با نام كنيز و غلام در كليه ايالات شمال امريكا لغو شد. در ادامهی اين امر، لينكلن، اعلاميه معروف آزادی بردگان را در سراسر آمريكا صادر كرد و باعث شورش سياهان عليه اربابان سفيدپوست خود شد. بر اساس این فرمان ۲ قسمته که توسط آبراهام لینکلن در جریان جنگ داخلی آمریکا تهیه شده بود، کلیه بردگانی که در مناطق تحت کنترل ایالات شمالی زندگی میکردند، از بردگی آزاد شدند. ایالات مرزی این اتحادیه با کنفدراسیون کشورهای آمریکا مشمول این اعلامیه نشدند. آزاد کردن بردهها در سال ۱۸۶۲ میلادی، اقدامی جنگی بود که شورشیان را با از بین بردن پایه اقتصادی قشر هدایتکننده ضعیف میکرد. طرفداران القای بردگی، لینکلن را به خاطر اینکه نتوانست برای القای کامل بردگی موضع بگیرد، مورد انتقاد قرار میدادند. در بیست و دوم آگوست ۱۸۶۲ میلادی، چند هفته قبل از امضای اعلامیه آزادی و پس از اینکه اعلامیه پیشنویس شده بود، لینکلن در جواب مقالهای از هوراس گریلی که خواستار القای فوری بردگی شده بود، طی نامهای پاسخ داد: من اتحادیه را حفظ میکنم. با کوتاهترین راه ممکن از طریق قانون اساسی آن را حفظ میکنم. بهزودی اقتدار ملی دوباره بازخواهد گشت و به زودی اتحادیه دوباره همان اتحادیه سابق خواهد شد. اگر کسانی باشند که نخواهند جز با از بین بردن بردهداری به حفظ اتحادیه کمک کنند، من با آنها موافقت نخواهم کرد. هدف اصلی من در این مبارزه این است که اتحادیه را حفظ کنم، نه اینکه بردهداری را حفظ کنم یا از بین ببرم. اگر میتوانستم اتحادیه را بدون آزاد کردن هیچ بردهای حفظ کنم این کار را میکردم، اگر میتوانستم اتحادیه را با آزاد کردن تمام بردگان حفظ کنم این کار را میکردم و اگر میتوانستم اتحادیه را با آزاد کردن گروهی از بردگان و برده نگهداشتن گروهی دیگر حفظ کنم باز هم این کار را میکردم، هر آنچه در مورد بردهداری و نژاد رنگین انجام دهم، بدین دلیل انجام میدهم که فکر میکنم میتواند به حفظ اتحادیه کمک کند. من بدینوسیله هدفم را برطبق وظیفه رسمیام اعلام کردم و قصد ندارم هیچگونه تغییری در آرزوی شخصیام که بارها ابراز داشتهام مبنی بر اینکه تمامی انسانها در هرکجا که باشند آزادند، ایجاد کنم.
لینکلن بعدها گفت که هرگز در تمام زندگیام نسبت به زمانی که این اعلامیه را امضا کردم، در مورد درستی کاری که انجام میدادم اینقدر مطمئن نبودم. اعلامیه آزادی، القای بردهداری را در ایالات شورشی هدفی رسمی برای جنگ قرارداد و انگیزهای شد برای تصویب اصلاحیه سیزدهم قانون اساسی آمریکا که بردهداری را در سرتاسر کشور لغو مینمود. لینکلن عامل اصلی این اصلاحیه بود. لینکلن برای مدتی روی طرحهایی جهت ایجاد کلنیهایی در آفریقا و جنوب آمریکا برای حدود ۴میلیون برده آزاد شده، کار میکرد. او در اعلامیه آزادی با اشتیاق در مورد اسکان دادن بردهها اظهار نظر کرد، اما تمامی تلاشهایش برای انجام چنین کار بزرگی ناکام ماند.