ذبیح‌اله منصوری؛ مترجم دست و دل‌باز

ذبیح‌اله حکیم‌الهی دشتی، معروف به ذبیح‌اله منصوری و با نام‌های مستعار پیشتاز و ناصر، پرکارترین مترجم تاریخ مطبوعات و ادبیات ایران، روزنامه‌نگار، نویسنده و به گفته خودش قهرمان بوکس سبک‌وزن ایران بود. او تحصیلات مقدماتی را در کرمانشاه انجام داد و زبان فرانسه و انگلیسی را فراگرفت. در سال ۱۲۹۹ وقتی به‌تهران آمد، می‌خواست در رشته دریانوردی تحصیل کند ولی در روزنامه کوشش به‌ترجمه چند کتاب پرداخت و از آن به‌بعد به‌نوشتن اشتغال یافت. وی بسیار ساده می‌زیست و به‌همسر و دو فرزندش علاقه فراوانی داشت.
 او که نوشته‌ها و ترجمه‌هایش خوانندگان فراوان یافت، نویسنده‌ای بود بسیار متواضع و دیرجوش و گوشه‌گیر. وی طی ۷۰ سال روزنامه‌نویسی با مجلات و مطبوعات بسیاری همکاری کرد، از جمله: کوشش، اطلاعات، ایران ما، داد، ترقی، تهران مصور، روشنفکر و سپیدوسیاه. عمده کارهای او در مجله هفتگی خواندنی‌ها منتشر می‌شد. او به‌کشورهای هند، شوروی و چندین کشور اروپایی سفر کرد. در ترجمه آثار به‌جای وفادار ماندن به‌متن کتاب به‌زبان اصلی، تغییرات و اضافاتی را در متن اصلی اعمال می‌کرد. ذبیح اله منصوری زاده سال ۱۲۷۸ سنندج در ۱۸ خرداد ۱۳۶۵ در تهران درگذشت. 
منصوری در ترجمه کتاب‌های دیگران گاه بیش از حجم اصلی به ترجمه اضافه می‌کرد و در این کار صاحب سبک بود.‌ 
غرش طوفان (۷جلد) - الکساندر دوما (پدر)، قبل از طوفان (۸جلد) - الکساندر دوما (پدر). (مجموعه‌ای از ۳ کتاب ملکه مارگو، مادام مونسورو و پاسداران ۴۵ گانه). سه تفنگدار (۱۰جلد) - الکساندر دوما (پدر). شاه جنگ ایرانیان در چالدران و یونان (جون بارک واشتن فن. عشاق نامدار (۳جلد). خواجه تاجدار - ژان گور. خداوند الموت (حسن صباح). پل آمیر، سرزمین جاوید (۴جلد). رومن گیرشمن. سینوهه پزشک فرعون (۲جلد) میکا والتاری. اسپارتاکوسک - هوارد فاست. ژوزف بالسامو (۳جلد). پطر کبیر (۲جلد) رابرت ماسی. 
عایشه بعد از پیغمبر - کورت فریشلر. محمد پیغمبری که از نو باید شناخت - کنستانتین ویرژیل گئورگی و ده‌ها ترجمه و نوشته دیگر از کارهای پرشمار این مترجم مشهور است.