سنجش عیار وزیران پیشنهادی در رویارویی با متخصصان

همدلی| یک اقتصاددان با تاکید بر اینکه دولت جدید باید برنامه داشته باشد، گفت: آنهایی که رئیس‌جمهور را گیج می‌کنند و برایش اولویت‌تراشی‌های پرحاشیه و بی‌ثمر ایجاد می‌کنند، مجالی دهند تا کارشناسان اطراف وی، دقتشان را بالا ببرند.
به گزارش جماران «فرشاد مومنی» در نشست بررسی «بحران ناترازی انرژی و دولت چهاردهم» خاطرنشان کرد: مهندس بحرینیان راه‌حل بسیار شرافتمندانه و راهگشایی به رئیس‌جمهور داده و تاکید کرده هر کسی را که برای مسئولیتی پسندیدید، او را در یک جلسه‌ای، چه خصوصی و عمومی، با اهل تشخیص در آن حیطه روبه‌رو کنید و اجازه دهید وزیر پیشنهادی در آزمونی قرار گیرد تا عیارش را با چشم خود ببینید.
وی با بیان اینکه مدیرانی در این کشور داشتیم که می‌گفتند حاضریم به خاطر خدا حتی جهنم هم برویم و خدا را هم خرج حماقت‌هایشان می‌کنند، گفت: به نام کارشناسی، باب‌های گسترده‌ای برای فرصت‌طلبی و فسادآفرینی وجود دارد. پیشنهاد بحرینیان در این زمینه بسیار راهگشاست. جلسات خصوصی برگزار شود تا آبروی افراد هم نرود اما این مسأله برای وزارتخانه‌های مهم به طور ویژه اهمیت دارد. کشور از این جهت نفع می‌برد، ولو اینکه مفت‌خوارها، دلال‌ها و رانت‌جوها زیان کنند. رئیس‌جمهور باید قادر باشد به شجاعت از رنجش آنها نگران نشود و در این صورت کشور نجات پیدا می‌کند.مومنی با بیان توصیه‌ای به رئیس‌جمهور گفت: دو سازه ذهنی خطرناک وجود دارد که در فکر مقامات ما سیطره دارد. اولین سازه ذهنی این است که فکر می‌کنند راه نجات این است که باید دست مسئولان و مجریان باز باشد. در 50 سال گذشته، بیش از 50درصد جوایز نوبل به نهادگراها تعلق گرفته. نهاد یعنی قید و می‌گوید اگر دست مسئولانت را باز بگذاری، فساد، ناکارآمدی و پلیدی از نظر نابرابری و سقوط کیفیت زندگی اتفاق می‌افتد. این سازه ذهنی باید اصلاح شود. بحث بر سر این است که قیدهای احمقانه را از سر راه آنها بردارید و حیاتی‌ترین و حیات‌بخش‌ترین، قید این است که آنها متکی به برنامه باشند.
این اقتصاددان تاکید کرد: این هدیه‌ای به پزشکیان است به این معنا که هر کس گفت دستم را باز بگذار، این اسم رمز خیانت به کشور است. همه باید به برنامه مقید باشند. اینکه اگر در مجلس بگویند فلانی را سر کار بگذار و اگر نگذاری برایت مزاحمت ایجاد کنند، عین فساد است و باید آن را متوقف کرد، نه اینکه تحت این عنوان، از برنامه و شفاف‌سازی داده‌ها و سیاستگذاری‌ها و استراتژی‌ها طفره رفت.مومنی تاکید کرد: سازه ذهنی خطرناک بعدی، این است که وزیری روی کار بیاید که به جای ارائه تحلیل، بگوید به من ارز و ریال بده تا کار را راه بیندازم. این هم اسم رمز خیانت است. از ۱۳۷۱ تا ۱۳۹۱ بالغ بر ۲۵۰ میلیارد دلار سرمایه‌های بین‌نسلی کشور در بخش ساختمان و مسکن پودر شده و بلااستفاده است. خیلی جالب است که مسکن خصوصی‌ترین و به اصطلاح بازاری‌ترین بخش این اقتصاد است. آنها که دوباره دلشان تنگ شده و حرف‌هایی با عنوان تک‌نرخی کردن بازار ارز مطرح می‌کنند، بدانند که عبرت این مسائل وجود دارد و کشور همچنان فاجعه جهل، فساد و ندانم‌کاری و پنهان‌کاری‌ها را پرداخت می‌کند. چند بار باید چوب بخوریم تا بفهمیم!؟ اگر خرد و برنامه نداشته باشید و تریلی تریلی اسکناس و دلار هم زیر پایتان خالی کنند، وبالت می‌شود. در ساحت علم، آن را با عنوان «نفرین منابع» صورت‌بندی نظری کرده‌اند، یعنی اگر درک و برنامه نداشته باشید، ارز و ریال زیادی، شما را نفرین‌زده می‌کند. به عبارتی دچار بیماری هلندی می‌شوید، یعنی سیستماتیک بیمار، ناتوان و عاجز می‌شوید.