تقابل فوتبالی با ابرقدرت قاره کهن

 وقتی چشم باز کرد خسته و نابود از جنگ و جنگ افروزان بود، دو میلیون نفر از مردمانش قربانی چند دهه جنگ شده بودند. بهای سنگینی دادند مردمان سرزمین آفتاب تابان، وقتی مدعیان دموکراسی هیروشیما و ناکازاکی را در سال ۱۹۴۵ بمباران اتمی کردند! گویی تلخ ترین واقعه تاریخ بشر امروز بدهی آنها به تاریخ بود، واقعه‌ای که چشم آنها را باز کرد و امروز دنیا بدون صلاح و مشورت آنها گاهی حتی نفس هم نمی کشد. سامورایی‌ها امروز نه با شمشیرهای باستانی که با فکر و اراده خود اقتصاد جهان را تسخیر کرده اند؛  سرزمینی که روزگاری نامش مترادف با جنگ و کشورگشایی بود و همسایگانش از آن متنفر، امروز بدون هیچ گونه منابع زیرزمینی تبدیل به دومین کشور صنعتی جهان شده و سومین اقتصاد بزرگ و نامش سرشار از انرژی مثبت. هر کشوری آرزوی دوستی هرچه عمیق تر با آن را دارد. امروز نام ژاپن بر هر کالایی درج شود سیل اعتماد و آرامش خاطر را به مصرف کننده سرازیر می شود؛ کشوری با بودجه میلارد دلاری تدافعی و اقتصاد تهاجمی؛ زخمی از جنگ و ایستاده بر بال‌‌‌های صلح.
ژاپن پس از جنگ در ورزش نیز توانش را نشان داد؛ جایی که بازی‌‌‌های آسیایی را در همان هیروشیما برگزار کرد و جام جهانی و المپیک‌‌ها را هم برگزار کرد.
دیدار تیم‌های ملی فوتبال ایران و ژاپن در مرحله یک چهارم نهایی جام ملت‌‌‌های آسیا بهانه‌ای بود برای پرداختن چند سطری به حریف امروز شاگردان امیر قلعه نویی. حریفی که در فوتبال اما نامش انرژی مثبت ندارد و برای تقابل با آن باید ششدانگ حواس‌‌ها را جمع کرد که ستارگان تند و تیزش مترصد کوچکترین فرصت‌‌ها برای گلزنی اند.
امیر قلعه‌نویی در شرایطی امروز برابر این حریف قرار می گیرد که فوتبال ایران آخرین بار و در فرودین ۱۳۸۴ بر این حریف در ورزشگاه ازادی غلبه کرده است. آن هم با واقعه تلخ سوء تدبیر در میزبانی که در ازدحام ورزشگاه، ۷ تفر از هموطنانمان جان باختند و قریب ۴۰ نفر زیر دست و پا مجروح شدند.
بی شک این مهترین دیدار فوتبالی تاریخ امیرقلعه نویی خواهد بود او تیمی را امروز رهبری می کند که در تاریخ جام ملت‌‌‌های آسیا هرگز موفق به باز کردن دروازه ژاپن نشده است و امیدوار است در پایان بازی هیچ منتقد و فوتبالدوستی آرزوی فوتبال تدافعی نکند و قلعه‌نویی همچنان به فوتبال تهاجمیش بنازد چرا که در آن صورت او دیگر ژاپن را شکست داده است!