سهم پررنگ عدالت

حس بد و رنجی که بی‌عدالتی و تبعیض می‌تواند به فرد، افراد یا یک جامعه منتقل کند به مراتب بدتر از رنجی است که بیکاری و بی پولی و فقر منتقل می کند، و البته هر کدام در جای خود بسیار مخرب و آزاردهنده هستند.
من خودم به شخصه اگر بخواهم این مجلسی را که رو به اتمام است نبخشم که نخواهم بخشید هر چند چیزی در بخشیدن و نبخشیدن من نباشد، به خاطر طرحی است که مصوب کردند تا افرادی بدون هیچ‌گونه رعایت شایسته سالاری، عدالت محوری، کشف تخصص، سواد و ...مفت مفت به استخدام رسمی دولت دربیایند؛ در حالی که بی‌شمار افراد شایسته در بدنه دستگاه‌های مختلف اجرایی حضور داشتند. ما اگر می‌خواهیم بعد از چندین و چند دوره به مردم بگوییم بیایید و انتخاب کنید، باید ابتدا کارکرد و کارآیی نهادها را تشریح کنیم؛ کارآیی نهاد مجلس، کارآیی نهاد دولت و هر دستگاه دیگر باید روشن باشد. این نهادها تا چه اندازه عدالت محور بوده اند، شایسته‌سالار بوده اند، امیدوارکننده هستند، بر مدار درستی می چرخند!
 اگر غیر از این باشد می‌شود معیوب، ناقص، ضد توسعه، ضد عدالت، و طبیعی است اگر چنین باشد جامعه نسبت به آن مجموعه‌ها بی تفاوت و دلسرد شوند. عدالت واژه کمی نیست و مقیاس خیلی از سنجش‌هاست.
 هر فردی، هر نهادی، هر مجموعه ای ضد عدالت کار کند نمره قبولی ندارد. موفقیت یک ساختار در موفق عمل کردن در تحقق عدالت است. ذبح عدالت در روز روشن به اسم قانون و هر چیز دیگر، خیانت است به جامعه و خود عدالت.