اصلاح‌طلبان موجود آلوده به قدرت شدند

همدلی| آسیب‌شناسی جریان اصلاحات خیلی وقت است که محور اصلی چانه‌زنی‌ها در این جریان سیاسی است. هرچند که تاکنون به‌طور سازمان‌یافته از سوی احزاب خروجی دراین‌باره دیده نشده است اما برخی اصلاح‌طلبان به‌طور مستقل و انفرادی مدتی است که در مصاحبه‌ها و سخنان مختلف خود به آسیب‌شناسی این جریان پرداخته‌اند. موضوع آسیب‌شناسی جریان اصلاحات از نیمه‌های دولت دوم حسن روحانی آغاز شد. آنجا که اعتراضات مردمی در کشور شدت گرفت و معترضان تأکید داشتند که دو جریان اصولگرا و اصلاح‌طلب نماینده مطالبات آنان نیستند.
 بعدازآن عملکرد اصلاح‌طلبان در مجلس دهم و دولت روحانی باعث شد که این اعتراض نسبت به جریان‌های سیاسی گسترش پیدا کند. احزاب اصلاح‌طلب ابتدا خیلی ریزش سرمایه اجتماعی خود را قبول نداشتند اما کم‌کم وارد فاز پذیرش شدند و حالا خیلی از احزاب سخن از آسیب‌شناسی می‌کنند و می‌گویند اقداماتی را برای بازسازی خود در دستور کار دارند، هرچند که هنوز خروجی از این فعالیت‌ها به دست نیامده است؛ بااین‌حال نیروهای اصلاح‌طلب هر روز فاز انتقادی خود را نسبت به جریان خود بیشتر می‌کنند.
روز گذشته علی صوفی از چهره‌های شناخته‌شده اصلاح‌طلب در گفت‌وگویی با ایلنا به بررسی جریان متبوع خود پرداخته است. صوفی در سخنان خود اصلاح‌طلبی را از اصلاح‌طلبان جدا دانسته و تأکید کرده که اصلاح‌طلبی شامل مواردی همچون برگزاری انتخابات، حذف نظارت استصوابی، پاسخگو بودن شورای نگهبان درباره رد صلاحیت‌هاست. او می‌گوید که «اصلاح‌طلبی یک نیاز اساسی، ضروری و دائمی جامعه برای گذر از وضع نامطلوب به وضع ایده‌آل است. اصلاح‌طلبی جریانی است که می‌خواهد جامعه را از این مرحله عبور دهد؛ بنابراین در اصلاح‌طلبی آینده، روشن و همیشه زنده و فعال است.» اما صوفی در ادامه درباره اینکه آیا نیروهای فعلی اصلاح‌طلب می‌توانند این مطالبه را دنبال کنند تشکیک ایجاد کرده و با طرح پرسشی دراین‌باره گفته که اصلاح‌طلبان فعلی نمی‌توانند این مطالبه را پیگیری کنند.
صوفی معتقد است که «اصلاح‌طلبان موجود مثل جریان چپ سابق نیستند. آن شجاعت و اخلاصی که در جریان چپ وجود داشت در جریان اصلاح‌طلبی امروز دیده نمی‌شود. اصلاح‌طلبان موجود، گرایش به قدرت دارند و به آن آلوده‌اند. با وجود حضور اصلاح‌طلبان در بدنه دولت و جاهای مختلف در دوران هشت‌ساله ریاست جمهوری آقای روحانی، شاهد اصلاح‌طلبی نبودیم.»
او تأکید می‌کند:‌ «دوگانه اصلاح‌طلب و اصلاح‌طلبی به‌عنوان یک پدیده نوظهور در دوران آقای روحانی به وجود آمد و در واقعیت خودش را نشان داد. حالا هم کسی منکر این موضوع نیست که این دوگانه وجود دارد. این دوگانه نشان می‌دهد، اصلاح‌طلبان وقتی به قدرت می‌رسند برای حفظ خودشان دست از اصلاح‌طلبی می‌کشند. چون اصلاح‌طلبی هزینه دارد و حاضر نیستند هزینه بپردازند و باید خودشان را حفظ کنند. در نهایت می‌توانیم بگوییم اصلاح‌طلبان موجود، آلوده به قدرت و نگاهشان نیز به قدرت معطوف شده و نمی‌توان از آن‌ها انتظار داشت که رسالت اصلاح‌طلبی را پیش ببرند.»