به نان مردم هم کار دارید؟

نان از دیرباز به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مواد غذایی بر سر سفره مردم به‌خصوص مردم ایران‌زمین بوده است. نان نماد روزی انسان‌هاست. نان در ادبیات ما واژه‌ای پرکاربرد است، وقتی می‌خواهند کسی را از کار بیکار کنند می‌گوییم نان زن و بچه‌اش را نبر. ظاهراً دولت عجول سیزدهم برای این قوت لایموت مردم هم برنامه‌هایی در سر دارد. رئیس سازمان برنامه‌وبودجه از طرحی خبر داده که در آن قرار است دولت به مردم «کارت خرید نان» بدهد. طرحی که بر اساس آن احتمالاً نان دونرخی و سهمیه‌بندی شود. شاید با شنیدن این خبر اولین چیزی که در ذهن مخاطب تداعی کند وضعیت کشور باشد که تا چه حدی بغرنج شده که دولت ناچار است برای نان هم نقشه بکشد. همین‌الان بخشی از یارانه نقدی ۴۵هزارتومانی متعلق به یارانه نان است که عملاً خاصیتی برای جیب یارانه بگیران ندارد. به‌راستی چند کشور در دنیا است که نان را کارتی کرده‌اند، به دنبال چنین برنامه‌هایی هستند. یک کشور ثروتمند را به کجا رسانده‌ایم که مجبوریم کالاهای اساسی‌مان را این‌گونه جیره‌بندی و سهمیه‌ای کنیم. بازتاب این خبرها در جامعه جالب نیست و بر نگرانی بیشتر مردم می‌افزاید. می‌خواهید ارز دولتی را یکجا حذف کنید، این یک‌قلم (یارانه نان) را بی‌خیال شوید. سفره‌ای برای مردم نمانده. نان زینت‌بخش سفره‌شان است، نانی که ازنظر کیفیت هم جای اشکال زیادی دارد. می‌خواهید سریع قیمت بندی کنید‌.
دولت بهتر است به دنبال حذف یکجای ارز کالاهای اساسی نباشد و می‌تواند طی چهار سال به‌صورت پلکانی این کار را انجام دهد اما ابتدا با به نتیجه رساندن مذاکرات، احیای برجام و برداشتن یا کاستن از تحریم‌ها و ایجاد ثبات اقتصادی و آرامش روانی جامعه را آماده پذیرش حذف ارز ترجیحی کند. دولت خبر از اذهان پریشان مردم ندارد که روزی یک نگرانی برای آنان می‌آفریند! در این شرایط که جامعه از وضعیت معیشت و اقتصاد کشور خسته و خشمگین بوده حرف زدن از حذف یارانه کالاهای مهمی چون نان راه رفتن روی اعصاب مردم است. دولت کمی به فکر آرامش جامعه باشد و مردم را بیشتر درک کند. اولویت فعلی برای کشور رفع تحریم‌هاست؛ پیشبرد برنامه‌های اقتصادی بدون برداشته شدن تحریم‌ها ممکن نیست. نان و بنزین و دارو اقلامی نیستند که آنی برای آنان برنامه ریخت و اجرا کرد.