لزوم توجه کاندیداها به جایگاه مهندسان

در حالیکه تنها چند روز به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری در ایران باقی مانده، حضور کاندیداها در برنامه های مختلف تلویزیونی، مناظرات، شبکه های مجازی و میتینگهای انتخاباتی به شکلی بسیار پررنگ و پرشمارادامه دارد . یکی از مهم‌ترین اهداف حضور در این برنامه ها یا رسانه ها، ارائه  برنامه ها و دیدگاه‌های هر کاندیدا در زمینه های مختلف سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی و ... می‌باشد.
در این میان فارغ از اینکه چقدر این شعارهای انتخاباتی قابلیت عملیاتی شدن داشته باشد و یا کاندیدای محترم پس از کسب رای اکثریت از مردم فهیم ایران تمایل یا عزم راسخی در جهت اجرایی نمودن اهداف و برنامه های پیشنهادی خود داشته باشد، مساله اصلی نوع نگاه آنان به جامعه و خواسته های اکثریت مردم می‌باشد.
 جامعه ایران یک جامعه جوان و شامل درصد بالایی از فارغ التحصیلان دانشگاهی دارای مدارک کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا است.
 با نگاهی کوتاه به حجم بالای فارغ التحصیلان، خصوصا در رشته های مهندسی می‌توان به خوبی متوجه مشکلات عمده این قشر در زمینه های معیشتی و رفاهی در آینده زندگی آنها شد. این در حالی است که جامعه مهندسان جوان قبل از تحقق هر شعاری؛ به کار، درآمد و امکانات اولیه برای گذران زندگی خود نیاز دارد که این امر لزوم توجه کاندیداها به این مساله را پررنگ تر می‌نماید.
پرواضح است که برای حل مشکلات اقتصادی باید بسیاری از موانع اساسی در کشور بخصوص در حوزه سیاست خارجه برطرف گردد، اما باید دید که کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری چه برنامه های برای مهندسان جوان فارغ التحصیل از دانشگاهها که بخش قابل تاملی از جمعیت جامعه و نخبگان را تشکیل می‌دهند، دارند.
 این برنامه ها می‌تواند به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم بر معیشت و رفاه این افراد تاثیرگذار باشد.
 به زبان ساده، برنامه های کلان اداره کشور و رونق بخش اقتصادی خصوصا در حوزه مسکن و ساخت و ساز می‌تواند زمینه اشتغال و کارآفرینی قشر جوان را فراهم آورد و تاثیری مهم بر بهبود وضعیت معیشتی این افراد داشته باشد. اما دولتها می‌توانند با نگاه تخصصی و دانش محور سبب افزایش درآمد و افزایش سبد درآمدی مهندسان و دلگرمی آنها شوند.
در حال حاضر تعرفه خدمات مهندسی حدود 2 درصد هزینه ساخت برای خدمات طراحی یا نظارت می‌باشد که همین عدد میبایست بین مهندسین در چهار گرایش سازه، معماری، تاسیسات برقی و مکانیکی تقسیم گردد.
فارغ از اینکه این رقم در بسیاری از کشورهای پیشرفته دنیا بسیار بالاتر است، مشکل دیگری که وجود دارد عدم محاسبه صحیح نرخ هزینه ساخت در تعیین تعرفه سالانه حق الزحمه مهندسان می‌باشد.
بطورکلی می‌توان گفت که حق الزحمه خدمات مهندسی کفاف گذران زندگی و معیشت مهندسان را نمی‌دهد و بعضا خیلی پایین تر از تعرفه بسیاری از خدمات دیگر وابسته به صنعت ساختمان می‌باشد.
 اینجاست که به نظر می‌رسد جامعه مهندسین میبایست به سمت و سوی کاندیدی برود که ضمن ارائه برنامه های کلان راهبردی در پیشرفت اقتصادی کشور، نگاه واضح و مشخصی به معیشت مهندسان دارد و با توجه به جمعیت عظیم مهندسین در کشور شامل جوانان، دانشجویان و نیروهای متخصص می‌توان نقش پررنگی برای این طیف در تعیین رییس جمهور آینده مملکت متصور گردید.
اینجاست که دیگر نگاه مهندسان رای دهنده به برنامه های کاندیداها خواهد بود و با چشم پوشی از هرگونه گرایش سیاسی آنها، به برنامه رای خواهند داد.
همچنین برای تحقق اهداف و شعارهای کاندیداهای ریاست جمهوری باید تمهیداتی اندیشید و این می‌تواند در سخنرانی های این افراد مدنظر و گنجانده گردد.
در پایان امید است هرکسی که بتواند رای اکثریت مردم فهیم ایران را کسب نماید این کشور بزرگ با فرهنگ کهن و غنی را به پیشرفت و قله های ترقی سوق دهد.