سلام آقای رئیس‌جمهور

  “ هزار جهد بکردم که یار من باشی مراد بخش دل بی قرار من باشی “
آقای پزشکیان، ریاست محترم جمهوری “ بگذارید همین ابتدا بدون رعایت هیچ آداب و ترتیبی بگویم چقدر شیرین است خطاب رئیس جمهور به شما ذوق می‌کنیم. قند در دلمان آب می‌شود. مبارک باشد بر شما پوشیدن لباس خدمتگذاری مردم حماسه ساز ایران.
آقای رئیس جمهور ما شما را آدمی معمولی از خودمان اما مدیری با تجربه موفق، صادق، شجاع، صریح‌، پاک دست و  لذا برای ریاست جمهوری مناسب دیدیم.  همان‌گونه که شما را شناختیم، صادقانه به مردم معرفی کردیم .  استدلال می‌آوردیم ،شواهد و قرائن ارائه می‌کردیم، بحث وجدال میکردیم، حرص  و جوش میخوردیم و آنجا که هم دلایلمان تَه  کشید و هم زمان تبلیغات، خواهش و التماس مان تازه شروع می‌شد .  دل نگرانی دست از سرمان بر نمی‌داشت. دائما دستانمان به آسمان بلند بود. خلاصه خون دلها خوردیم که مردم برای ایران، به شما اعتماد کنند.
 در مرحله اول نشد و اما مردم، این بندگان صالح خدا، بالاخره در مرحله دوم کار را تمام کردند و به شما رای دادند و اینک شما  رئیس جمهور ایران هستید.  گریه شام و سحر شکر که ضایع نگشت قطره باران ما گوهر یک دانه شد “آقای رئیس جمهور” دست خدا با جماعت است و جماعت با شما بود .  پس دل قوی دار که بنیاد بقا محکم از اوست .مردم با شما هستند.نگران نباشید. انتظار معجزه و شق القمر نداریم . انتظار یک‌شبه ره صد ساله طی کردن و کشور را گل و بلبل کردن هم نداریم . محدودیت های شما را می‌دانیم. اما و هزار اما همانگونه که گفته اید انتظار داریم ، گوش شنوای فریادهای ناشنیده باشید. نیت خیر مگردان که مبارک فالی است. “آقای رئیس جمهور” انتظار داریم در محدوده اختیارات خود کشور را بر مدار عقلانیت، عدالت و معنویت بچرخانید.  انتظار داریم دفاع از حقوق شهروندی همه شهروندان را محور کار خود کنید. گفته اید برای وفاق آمده ام اما یادمان نرفته آنکه گفت نمی‌گذارم رئیس جمهور شوید، می‌دانیم همانند گذشته دردسرها خواهد آفرید. شاید هر نُه روز یک بحران ! و شاید هم کمی بیشتر. اما چه باک که مردم با شماهستند . هر چندحذف آنان نه مطلوب است و نه ممکن اما  انتظار داریم کلید حل مسائل ، در دست شما باشد. “آقای رئیس جمهور” از شما انتظار داریم آن روزنه گشوده شده امید و آزادی را گشوده تر کنید و یا حداقل پایتان را از لای در کنار نکشید . می‌دانیم پایتان درد خواهد گرفت ولی چه می‌توان کرد، اصلاحات خون جگر خوردن است و صبوری کردن! “آقای رئیس جمهور” همگی می‌دانند که رای به شما اعتراض به بسیاری از برنامه های جاری کشور بود.   انتظار نداریم که کن فیکون کنید.   اما انتظار داریم که حداقل در حوزه اختیارات خود گامهایی در جهت حفظ حرمت مردم بردارید . و هزار البته از دیگر ارکان نظام از صدر تا ذیل انتظار داریم  با تن دادن عملی به آنچه مردم بخاطر آنها به شما رای داده اند، جنابعالی را در برآورده کردن آن آرزوها کمک کنند. آقای رئیس جمهور ما به خیل عظیمی از جوانان و آن شصت درصدی‌‌هایی که انتخابات را در مرحله اول تحریم کردند ،هر چند کم ، ولی امیدها دادیم . انتظار داریم به گونه‌ای رفتار کنید که آن امیدها زنده بماند. کمک کنید شرمنده آنهانشویم . حقیقتا اگر ناامید شوند، دیگر نمی‌دانیم چه چیزی به آنها بگوئیم. آقای رئیس جمهور” گفته بودید بدون اجازه مردم کاری نخواهید کرد.  همانگونه که می‌دانید اصل ۵۹ قانون اساسی تاکنون حتی یکبار هم اجرایی نشده است. اتفاقا همین اصل است که متناسب با نظر شما می‌تواند به نقش مردم در فرایند حل مسائل مهم تحقق بخشد. لذا پیشنهاد می‌کنیم به این اصل توجه ویژه کنید.
 “آقای رئیس جمهور” می‌دانم که در پذیرفتن مسئولیت ریاست جمهوری آن هم در شرایط پر تنش فعلی ، عاقلی که نه بلکه عاشقی کردید. قمار بزرگی انجام دادید. انتظار ما این است که مقام عاشقی را به هیچ وجه ، تاکید می‌کنم به هیچ وجه به مقام عاقلی نفروشید که اگر بفروشید... . و کلام آخر “آقای رئیس جمهور” باید که جمله جان شوی تا لایق جانان شوی؛ گر سوی مستان می‌روی مستانه شو؛ مستانه شو .