لزوم تقویت هشیاریها
سیف الرضا شهابی (تحلیلگر سیاسی)خبر سقوط بالگرد حامل جمعی از مقامات ارشد جمهوری اسلامی ایران از جمله بالاترین مقام اجرایی کشور و وزیر امور خارجه و تعدادی دیگر در جای خود موجب تاسف و تاثر است. وظیفه اخلاقی و ملی اقتضا میکند به بازماندگان تسلیت گفته شود و برای درگذشتگان، طلب آمرزش از درگاه الهی کرد. تاسف بیشتر و دردناکتر این که تعداد زیادی از ما ایرانیان و خصوصا دست اندرکاران که دستشان بازتر است و به وسایل پیشرفته و مدرن و با تکنولوژی بالا دسترسی دارند به بسیاری از بدیهیات در قرن بیست و یکم بیتوجه یا کم توجه هستیم . مسئولان مربوطه به راحتی میتوانستند به کمک وسایل پیشرفته هواشناسی و ماهوارهای از چند هفته یا حداقل چند روز جلوتر، هوای روز یکشنبه سی ام اردیبهشت ۱۴۰۳ را رصد کنند و در پی آگاهی از وضعیت هوا برنامهریزی میکردند. چرا و به چه دلیل از یک سری از مسائل علمی که در دنیای امروز با وجود دستگاههای پیشرفته قابل پیشبینی و مرسوم و معمول است، غافل هستیم و غفلتهای تکراری هرازگاه، موجب صدمه و آسیب به کشور و جامعه میشود، در حالیکه با هوشیاری مسئولانه میتوان از وقوع بسیاری از حوادث ناگوار برای مسئولان و مردم جلوگیری کرد. برای نمونه ، در مورد حادثه سقوط بالگرد رئیس جمهور و هیات همراه، مهمترین عامل سقوط را بیتوجهی به اوضاع و احوال جوی میتوان ذکر کرد. اگر قبل از برنامهریزی برای روز افتتاح سد “ قیز قلعه سی “ از طریق سیستمهای هواشناسی به وضعیت جوی توجه میشد، قطعا از وقوع چنین حادثه دلخراش میتوانستند به راحتی جلوگیری کنند و روز افتتاح را زودتر یا دیرتر از روز یکشنبه بر نامهریزی میکردند. حتی اگر اجبار پیدا میکردند در همین روز بر گزار کنند، حداقل از بالگرد استفاده نمیشد از وسایل نقلیه مطمئنتر و یا زمینی استفاده میشد .حضرت مولانا میفرماید : گفت پیغامبر به آواز بلند با توکل زانوی اشتر ببند. مسئولان و هر شخص عادی در زندگی اجتماعی و انفرادی اگر به توکل به خدا معتقد و پایبند است نباید از بستن زانوی شتر غافل بماند و شتر را به حال خود رها کند. همانطور که پیشتر اشاره شد متاسفانه اکثر قریب به اتفاق ما ایرانیها به بسیاری از موضوعات بیتوجهی نشان میدهیم و تعجبآور این که بعد از وقوع هر حادثه تلخ و زیانبار، مدتی بعد، کم توجهیها را فراموش میکنیم با خطر تکرار روبرو میشویم. امید است از حوادث تلخ درس های آموزنده و شیرین کسب کنیم و از تکرار و بروز حوادث ناگوار در امور مملکت و زندگی شخصی جلوگیری کنیم .