یک طلا در کشتی افتخار ندارد

از شما می‌پرسیم؛ اینکه رئیس فدراسیون کشتی می‌گوید «اگر در المپیک پیش روی پاریس یک مدال طلا بگیریم کلاهمان را بالا می‌اندازیم» چه معنایی دارد؟بی شک پشت هر حرفی استدلالی نهفته و ساده لوحانه است اگر تصور کنیم علیرضا دبیر این حرف را فکر نکرده بر زبان جاری کرده است و بیان این حرف از دو حال خارج نیست.
۱_ دبیر به دنبال این است که بار سنگین مدال آوری را از دوش کشتی گیران بردارد و به آنان این حس را منتقل کند که انتظارات از آنان زیاد نیست و با یک طلا نیز جامعه کشتی به وظیفه همیشگی اش در قبال ورزش ایران عمل کرده است.
۲_ دبیر زیرکانه صحبت از یک طلای المپیک پاریس به میان می‌آورد تا در صورت کسب مدال‌ها و طلاهای بیشتر ، نتیجه به دست آمده را شاهکار به حساب آورده و پیرو آن امتیازهای بیشتری از وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک بگیرد.
البته در این رابطه حرف بسیار است و نباید به صرف اینکه فشار روحی و روانی مدال آوری را از دوش قهرمانان زمین گذاشت از واقعیت‌‌های موجود دور شده و ناخواسته به جایگاه فعلی کشتی و قهرمانان آن ضربه زد .
نگاهی به نتایج کشتی در ادوار بازیهای المپیک ما را به این نتیجه می‌رساند که فراز و فرود در زمینه مدال آوری زیاد داشته ایم و این حقیقتی غیر قابل کتمان است.اما آنچه در ذات کشتی ایران همواره وجود داشته، شایستگی قهرمانانش برای کسب مدال‌‌های المپیک بوده است .
یعنی حتی در بازیهایی مثل المپیک پکن که در آن به تک مدال برنز مراد محمدی بسنده کردیم، مشاهده خواهیم کرد که کشتی گیران ما بیش از آنکه به حریفان باخته باشند مغلوب نوع برنامه ریزی و اشتباهاتی شده اند که ما در طول تاریخ کشتی خود کم از آن ضربه  نخورده ایم .قصد مچ گیری نداریم ،بلکه حرف این است که ۱۱  قهرمان ارزنده‌‌‌‌ای که در کشتی آزاد و فرنگی مسافر بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس خواهند بود،جملگی لیاقت و شایستگی کسب مدال‌‌های خوشرنگ را دارند و اگر خدای ناکرده نتایج دیگری رقم بخورد باید دلایل را در درون جست و جو کنیم .
بی شک علیرضا دبیر به عنوان تنها طلایی کشتی ایران در بازیهای المپیک ۲۰۰۰ سیدنی بهتر از هر کسی می‌داند که نتیجه کشتی در المپیک پاریس ۲۰۲۴ باید چیزی بیش از دو طلا باشد.
می پرسند چرا ؟
پاسخ این است:
۱_امیر حسین زارع در شرایط فعلی شایسته ترین فرد برای ایستادن بر سکوی شماره یک المپیک و کسب مدال طلاست.شاید او اگر مثل امسال با تجربه تر بود در المپیک قبلی(توکیو)می توانست به جای مدال برنز،در صدر بنشیند.جنگندگی بالا و اعتماد به نفس تحسین برانگیز  جوان رعنای آملی، حالا حالاها او را در سنگین وزن کشتی دنیا غیر قابل دسترس نشان می‌دهد.
۲_ همتای زارع ، در کشتی فرنگی یعنی امین میرزازاده نیز بعد از کسب طلای جهان در سال گذشته، می‌تواند در سایه آمادگی بالا و صرف فعل خواستن ، دژ مستحکم لوپز،  غول ۴۲ ساله کوبایی را به تسخیر خود در آورده و به طلای المپیک برسد.لوپزی که از المپیک توکیو به این سو در هیچ میدان رسمی دیگری حاضر نشده تا همچنان برای حریفان یک اسم بزرگ و البته قابل احترام باشد .
۳_ حسن یزدانی سردار پر افتخار کشتی ایران در صورتی که کتف جراحی شده اش مشکلی برایش ایجاد نکند،حریفی را هماورد خود در راه کسب طلای المپیک نمی‌بیند.به ویژه که دیوید تیلور نیز پشت سر بروکس قرار گرفته تا در صورت منتفی شدن دوپینگ مدعی جدید کشتی امریکا، نابغه کشتی ایران با شرایط روحی بهتر و تمرکزی افزون تر برای نیل به طلای دوم المپیک خیز بردارد.البته اگر دست ما بود به جای اعزام او به تورنمنت سنگین و رنکینگ دار مجارستان، یزدانی را به میدانی سبک تر اعزام می‌کردیم تا سردار دوست داشتنی کشتی ایران، بدون استرس برای المپیک پاریس آماده شود.
یک درصد اگر حسن یزدانی نرسد،کامران قاسمپور بعنوان جانشین احتمالی او، قادر خواهد بود پرچم افتخار را در وزن ۸۶ کیلو بر افراشته و اجازه ندهد کسی به طلای المپیک چپ نگاه کند.
۴_ محمد هادی ساروی فرنگی کار ۹۶ کیلوی آملی که تا اینجای کار یک طلا و دو برنز جهان و یک برنز المپیک را در کارنامه دارد، در پاریس نیز از بخت‌‌های مسلم قهرمانی است.
۵_محمد رضا گرایی قهرمان المپیک دوره گذشته،در صورت انتخاب باز هم این شانس را خواهد داشت که طلا را از آن خود کند.آنچه راجع به این کشتی گیر شیرازی قابل توجه است کنترل وزن او برای رسیدن به ۶۷ کیلوست و اینکه در دور اول مبارزه‌ها خوب ریکاوری شود .
۶_رحمان عموزاد در ۶۵ کیلو که یک بار سکوی شماره یک جهان را فتح کرده اگر در اوج آمادگی و در تمرکز کامل برای رویارویی با حریفان سرسختش باشد، قابلیت کسب مدال طلای المپیک را دارد.
۹،۸،۷و..._ و به این فهرست اضافه کنید یونس امامی، امیر علی آذر پیرا، امین کاویانی نژاد، علیرضا مهمدی و ... را که هر یک عزم جزم کرده اند تا در پاریس مزد زحمات چندین ساله خود را بگیرند.
و همه اینها در شرایطی است که کشتی ایران منهای ناکامی در کسب سهمیه وزن ۵۸ کیلوی کشتی آزاد که البته جای بحث دارد، در بهترین موقعیت خود  برای دستیابی به جایگاههای برتر در بازیهای المپیک پاریس قرار دارد.بنابراین بالا انداختن کلاه در صورت کسب یک طلا در المپیک پاریس نه تنها حرف قابل قبولی از سوی رئیس فدراسیون نیست بلکه با توجه به سرمایه گذاری صورت گرفته و شرایط حریفان،اگر نگوییم ناکامی از آن نیز نمی‌توان بعنوان یک دستاورد یاد کرد.