ابهام، گره‌ها را کور‌‌تر می‌کند

به صفحه یک همین روزنامه نگاه کنید. چند خبر و اتفاق مهم هست که هیچ نتیجه مشخصی نمی‌توان برای آن‌ها متصور شد.
وضعیت جعبه سیاه هواپیمای ساقط شده اوکراینی، توافق 25ساله میان ایران و چین و وضعیت خودرو و ثبت نام هرچند وقت یک بار آن و همچنین موضوع حکم اعدام سه جوانی که گفته می‌شود در اعتراضات آبان ماه 96 دستگیر شده بودند. هیچ کدام از این موضوعات و ده‌ها مساله دیگر در فضای جامعه ما وجود دارد که مردم هیچ تصور کامل و شفافی از آن‌ها ندارند. واقعیت این است که ابهاماتی که این موضوعات را در خود گرفته، بخشی از آن بر اثر اقداماتی است که مسئولان مربوطه انجام می‌دهند تا بر ابهامات بیفزایند و بخشی نیز عدم شفافیتی است که به خاطر کارهای نکرده این مسئولان حادث شده است.
این ابهامات براثر هر کدام از این عملکردها باشد، نتیجه آن هیچ کمکی به اهدافی که مسئولان مربوطه در نظر دارند، نمی‌کند. این یک نتیجه اثبات شده است که ابهام پشت ابهام، ممکن است به نتیجه رسیدن و به نتیجه رساندن امری را به تعویق بیندازد، اما بدون تردید هیچ‌گاه مانع آن نخواهد شد. در این میان زمان به نتیجه رسیدن موضوع کارنامه مسئولان مربوطه که تلاش‌های خود را در جهت عدم شفافیت و ایجاد ابهام به کار برده بودند، پر از نمرات منفی است. هیچ چیزی به اندازه شفافیت، جویندگان و به خصوص افکار عمومی را قانع و همراه نمی‌کند.