غارت فروشگاهها یا شکل خرید محرومان
طاهر اکوانیان (روزنامهنگار)غارت فربا گذشت چند روز از آغاز اعتراضهای سراسری در امریکا به نظر میرسد که دامنه اغتشاش و غارت اموال عمومی از روزهای پیش گستردهتر باشد. آیا این نتیجه طبیعی شورشهاست یا آنطور که بعضی از معترضان اعتقاد دارند به انحراف کشیده شدن اعتراضات تلقی میشود؟
هر چه که باشد این شکل از شورش و عصبیت فراگیر در رفتار تهاجمی عدهای و غارت کردن و به آتش کشیدن فروشگاههای بزرگ نتیجه طبیعی محروم ماندن آنها از خرید و استفاده از این کالاهاست. این نوع تصرف کردن و به غارت بردن کالاها در هر جایی از جهان که با تبعیض و نابرابری اداره میشود، هر آن ممکن است اتفاق بیفتد.
وقتی به مشکلات حاشیهنشینان و قربانیان وضع موجود رسیدگی نمیشود تا حدی معلوم است که آنها به فکر میافتند و خودشان در شرایطی خاص دست به اقدام میزنند. آتش زدن فروشگاهها در شهرهای مختلف جهان و غارت کردن اجناس لوکس و مسایلی از این قبیل به این بر میگردد که این نظم موجود طبیعی نیست و برآمده از نابرابری و بیعدالتی است.
در جایی که صدها برابر این غارتها و تخریبها در سطح کلان حکومتها انجام میشود چیز بعیدی نیست که مردم به ستوه آمده و مورد ستم واقع شده این گونه اقداماتی انجام دهند. باید به این مساله پرداخت که چرا این اتفاق رخ میدهد؟
انباشت محرومیت و عدم امکان خرید توسط جمعیت زیادی از مردم از یک طرف و تسلط اقلیتی از طرف دیگر بر منابع و امکانات، باعث ایجاد فضای دو قطبی میشود و ادامه این روند که به شکلی طبیعی نشان داده میشود باعث تبعیض آشکاری شده و این اتفاقات به ناگهان معادله را به هم میزند.
نظمی که تا قبل از کرونا و به تازگی با اعتراضات سراسری در دنیا کاملا طبیعی مینمود در هم شکسته میشود و مردم به فروشگاههای بزرگ حمله میکنند و هر آنچه را سالها نمیتوانستند بخرند، به دست میآورند.
تفاوتهای به وجود آمده از قبیل نژادی، جنسیتی، قومی، اجتماعی و...که طبیعی شمرده شده است به دستاویزی برای در هم ریختن نظم موجود تبدیل میشود و همه مناسبات را در چند روز به هم میریزد.
جاانداختن الگوی زندگی مصرفی برای همه دنیا و محروم ماندن بیشتر مردم از مصرف هر روزه کالاهای لوکس در جایی سر باز میکند و به انفجاری ختم میشود که شاید پایانی بدتر از آن را هم بتوان به انتظار نشست. وشگاهها یا شکل خرید محرومان
هر چه که باشد این شکل از شورش و عصبیت فراگیر در رفتار تهاجمی عدهای و غارت کردن و به آتش کشیدن فروشگاههای بزرگ نتیجه طبیعی محروم ماندن آنها از خرید و استفاده از این کالاهاست. این نوع تصرف کردن و به غارت بردن کالاها در هر جایی از جهان که با تبعیض و نابرابری اداره میشود، هر آن ممکن است اتفاق بیفتد.
وقتی به مشکلات حاشیهنشینان و قربانیان وضع موجود رسیدگی نمیشود تا حدی معلوم است که آنها به فکر میافتند و خودشان در شرایطی خاص دست به اقدام میزنند. آتش زدن فروشگاهها در شهرهای مختلف جهان و غارت کردن اجناس لوکس و مسایلی از این قبیل به این بر میگردد که این نظم موجود طبیعی نیست و برآمده از نابرابری و بیعدالتی است.
در جایی که صدها برابر این غارتها و تخریبها در سطح کلان حکومتها انجام میشود چیز بعیدی نیست که مردم به ستوه آمده و مورد ستم واقع شده این گونه اقداماتی انجام دهند. باید به این مساله پرداخت که چرا این اتفاق رخ میدهد؟
انباشت محرومیت و عدم امکان خرید توسط جمعیت زیادی از مردم از یک طرف و تسلط اقلیتی از طرف دیگر بر منابع و امکانات، باعث ایجاد فضای دو قطبی میشود و ادامه این روند که به شکلی طبیعی نشان داده میشود باعث تبعیض آشکاری شده و این اتفاقات به ناگهان معادله را به هم میزند.
نظمی که تا قبل از کرونا و به تازگی با اعتراضات سراسری در دنیا کاملا طبیعی مینمود در هم شکسته میشود و مردم به فروشگاههای بزرگ حمله میکنند و هر آنچه را سالها نمیتوانستند بخرند، به دست میآورند.
تفاوتهای به وجود آمده از قبیل نژادی، جنسیتی، قومی، اجتماعی و...که طبیعی شمرده شده است به دستاویزی برای در هم ریختن نظم موجود تبدیل میشود و همه مناسبات را در چند روز به هم میریزد.
جاانداختن الگوی زندگی مصرفی برای همه دنیا و محروم ماندن بیشتر مردم از مصرف هر روزه کالاهای لوکس در جایی سر باز میکند و به انفجاری ختم میشود که شاید پایانی بدتر از آن را هم بتوان به انتظار نشست. وشگاهها یا شکل خرید محرومان