حالت پنجم ماده در ایستگاه فضایی بینالمللی ایجاد شد
برای نخستین بار محققان در ایستگاه فضایی بینالمللی و در میکروگرانش، چگالش بوز- انیشتین یا حالت پنجم ماده را ایجاد کردند. به گزارش مهر و به نقل از دیلی میل، برای نخستین بار پنجمین حالت ماده که به نام چگالش بوز انیشتین(BEC) نیز شناخته میشود در ایستگاه فضایی بین المللی و حالت میکروگرانش ایجاد شد.
چگالش بوز-انیشتین حالتی از ماده است که در آن، یک گازِ رقیقِ بوزون را تا دمای بسیار پایین و نزدیک به صفر درجه مطلق سرد میکنند. چگالش بوز-اینشتین بسیار شکننده و سرعت عبور نور در آن بسیار کماست. به همین دلیل محققان به سختی میتوانند آن را روی زمین ایجاد کنند زیرا گرانش زمین با میدانهای مغناطیسی لازم برای نگهداشتن وضعیت چگالش بوز-انیشتین و مطالعه آن توسط دانشمندان، تداخل دارد.
ایجاد چنین حالت نادری از ماده در ایستگاه فضایی بین المللی، به مطالعه این وضعیت در حالتی کمک میکند که در زمین ممکن نیست و دلیل این امر نیز تاثیر گرانش بر اتمها است.
محققان ناسا با استفاده از محیط میکروگرانش فضا توانستند ویژگیهای این حالت ماده را بررسی کنند.
رابرت تامسون محقق ارشد این پژوهش در ناسا میگوید: میکرو گرانش به ما اجازه داد تا اتمها را با نیرویی ضعیف تر محبوس کنیم، زیرا مجبور نبودیم در برابر گرانش از آنها محافظت کنیم.
این تحقیق در ژورنال Nature منتشر و در آن به چند اختلاف میان ویژگیهای BEC ایجاد شده روی زمین و در ایستگاه فضایی بین المللی اشاره شده است.
به عنوان مثال BEC که در آزمایشگاههای زمینی به وجود آمده فقط چند میلیونم ثانیه دوام دارد و به سرعت از هم میپاشد. اما BEC ایجاد شده در ایستگاه فضایی بیش از یک ثانیه دوام آورد و محققان توانستند ویژگیهای آن را بررسی کنند.
چگالش بوز-انیشتین حالتی از ماده است که در آن، یک گازِ رقیقِ بوزون را تا دمای بسیار پایین و نزدیک به صفر درجه مطلق سرد میکنند. چگالش بوز-اینشتین بسیار شکننده و سرعت عبور نور در آن بسیار کماست. به همین دلیل محققان به سختی میتوانند آن را روی زمین ایجاد کنند زیرا گرانش زمین با میدانهای مغناطیسی لازم برای نگهداشتن وضعیت چگالش بوز-انیشتین و مطالعه آن توسط دانشمندان، تداخل دارد.
ایجاد چنین حالت نادری از ماده در ایستگاه فضایی بین المللی، به مطالعه این وضعیت در حالتی کمک میکند که در زمین ممکن نیست و دلیل این امر نیز تاثیر گرانش بر اتمها است.
محققان ناسا با استفاده از محیط میکروگرانش فضا توانستند ویژگیهای این حالت ماده را بررسی کنند.
رابرت تامسون محقق ارشد این پژوهش در ناسا میگوید: میکرو گرانش به ما اجازه داد تا اتمها را با نیرویی ضعیف تر محبوس کنیم، زیرا مجبور نبودیم در برابر گرانش از آنها محافظت کنیم.
این تحقیق در ژورنال Nature منتشر و در آن به چند اختلاف میان ویژگیهای BEC ایجاد شده روی زمین و در ایستگاه فضایی بین المللی اشاره شده است.
به عنوان مثال BEC که در آزمایشگاههای زمینی به وجود آمده فقط چند میلیونم ثانیه دوام دارد و به سرعت از هم میپاشد. اما BEC ایجاد شده در ایستگاه فضایی بیش از یک ثانیه دوام آورد و محققان توانستند ویژگیهای آن را بررسی کنند.