باجگیری در حوزه رسانه
استفاده یا سوء استفاده از موقعیت رسانه در تاریخ معاصر برای افشاگری مفاسد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی و حتی ورزشی و البته باج خواهی از سیاست مداران، ورزشکاران، هنرمندان و فعالان حوزههای دیگر نیز نمونههای بسیاری دارد. اما در این میان پدیده «باجگیری» از طریق رسانه به عنوان یک راه کسب درآمد نامشروع هم به افزایش راههای ناسالم در اقتصاد رسانه میانجامد و هم البته ضربه مهلکی بر پیکر این حوزه بسیار مهم وارد میکند واعتبار مخاطب را که مهم ترین سرمایه رسانه است، مخدوش میکند و این رکن مهم مردم سالاری را با تهدیدهای جدی روبهرو خواهد کرد. در روزهای گذشته وجود این پدیده در رسانههای سینمایی مورد توجه قرار گرفت. محمد تاجیک، روزنامهنگار سینمایی، در یادداشتی تلگرامی با عنوان «همه میدانند» نوشت:«دوست بسیار عزیزم کیوان کثیریان که منتقد بسیار با سواد و محبوبی است یادداشت بسیار مهم و درستی درباره فساد در برخی رسانههای سینمایی نوشته که بازتاب بسیار گستردهای داشته است و اتفاقا یکسریها را واقعا ترسانده است. کیوان کثیریان به برخی رسانهها و کانالهای تلگرامی اشاره کرده که با تخریب سینماگران باجخواهی میکنند. خیلی از اهالی سینما و رسانهها میدانند که باجگیرها دقیقا چه کسانی هستند. به قول دوست عزیزی که اشراف کاملی بر رسانهها دارد این باجگیرها در حوزههای دیگری غیر از سینما هم هستند ولی در سینما بیشتر هستند. باجگیرها به فیلمسازانی که به آنها تبلیغ بدهند کاری ندارند و تخریب و حمله را به کسانی شروع میکنند که حاضر نیستند هیچ پولی یا تبلیغی بدهند. حالا در این سالها خیلیها متوجه شده اند که اگر فلان کانال یا سایت از فلان فیلمساز حمایت میکند، حتما پول یا آگهی گرفته و برعکسش اگر به فلان فیلمساز فحش میدهد قطعا آگهی نداده است... این را دیگر همه میدانند. برای برخورد با این کانالها و سایتها چه باید کرد ؟ آیا باید انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی وارد ماجرا شود؟ آیا وزارت ارشاد و سازمان سینمایی باید پیگیر باشند؟ این سوال مهمی است که باید پاسخ درستی به آن داده شود. به نظرم خود اهالی سینما نیز نباید به این کانالها باج بدهند، چون هر چه قدر باج بدهند اوضاع بدتر میشود. دوست عزیزی میگفت همین کارهاست که شأن خبرنگاران و منتقدان را زیر سوال میبرد، همین کارهاست که به لیلا حاتمی حق میدهد که برخورد نامناسبی با خبرنگاران انجام دهد.»