نخستین آهنگسازی که آثار خود را ضبط کرد
گفته میشود که در سال ۱۸۵۷ لئون اسکات در پاریس برای اولین بار ضبط موسیقی را انجام داد، اما نخستین آهنگسازی که برای اولین بار آثار خود را ضبط کرد، سن سانس بود.سن سانس یکی از بزرگترین آهنگسازانی است که تا به حال فرانسه به خود دیده است؛ چراکه تنها یکی از آثار او حال از موومان The Swan از اثر Carnival of the Animals گرفته تا سمفونی ارگان برای اثبات این ادعا کافی هستند. شارل کامی سن سانس در سال ۱۸۳۵ در پاریس متولد شد. او توسط مادر بیوه و عمهاش بزرگ شد که کامیل جوان را با پیانو آشنا کرد و نخستین درسهایش را به او داد. این پسر یک اعجوبه واقعی بود که در دوسالگی استعدادی باورنکردنی از خود نشان داد.نخستین کنسرت عمومی خود را در پنجسالگی به عنوان نوازنده پیانو در اجرای سونات ویولن بتهوون برگزار کرد.سن سانس جوان، ارگ و آهنگسازی را در کنسرواتوار پاریس مطالعه کرد.جوایز برتر بسیاری برنده شد و در نهایت با فرانتس لیست(آهنگساز دوره رمانتیک، نوازنده پیانو، تنظیمکننده، معلم موسیقی و نویسنده مجار) آشنا شد که این موسیقیدان به یکی از نزدیکترین دوستان و حامیان او بدل شد. لیست، سن سانس را «بزرگترین ارگانیست جهان» خوانده است.هوش بسیار آهنگساز به موسیقی محدود نمیشد. او علاقه و اطلاعات بسیاری به زمینشناسی، گیاهشناسی، پروانهها و ریاضیات داشت.از گفتوگو با بهترین دانشمندان اروپا لذت برد و مقالات آکادمیک متعددی درباره صوتشناسی نوشت.سن سانس با نزدیک شدن به ۴۰سالگی با Marie Laure Emile Truffot که فقط ۱۹سال داشت ازدواج کرد. آنها دو پسر داشتند که هر دو به فاصله شش هفته از یکدیگر جان باختند؛ اولی به دلیل بیماری، دومی به دلیل افتادن از پنجره.سن سانس که همسرش را به خاطر این اتفاقات سرزنش میکرد، او را برای همیشه ترک کرد. این زوج هیچگاه به طور رسمی از هم طلاق نگرفتند.سن سانس ۵۱ساله بود که دو تا از مشهورترین آثار خود را تولید کرد؛ «کارناوال حیوانات» و سمفونی شماره ۳«ارگان»که به دوست نزدیک او «فرانتس لیست» که اواخر همان سال درگذشت، تقدیم شد. از سمفونی «ارگان» به عنوان موسیقی اصلی فیلم «بیب»(سال ۱۹۹۵) و دنباله آن، «بیب: خوک در شهر» استفاده شد.سمفونی ارگان به سفارش انجمن سلطنتی فیلارمونیک در بریتانیا ساخته شد.سن سانس درباره ساخت این اثر گفته است: «من هر آنچه را میتوانستم برای ساخت این اثر فدا کردم.آنچه با ساخت این اثر به دست آوردم، هرگز دوباره به دست نخواهم آورد.»در سال ۱۹۰۸،سن سانس نخستین فرد مشهوری بود که برای یک فیلم موسیقی ساخت. فیلم ۱۸دقیقهای «سوءقصد به جان دوک گیز» توسط تیمی ساخته شد که بازیگران مشهور را تشویق کرده بود تا برای کسب اعتبار در فیلمهای آنها بازی کنند. سن سانس بعداً موسیقی خود را به یک اثر جهت اجرا در کنسرت تبدیل کرد؛ Opus ۱۲۸ برای سازهای زهی، پیانو و ارگ.سن سانس با کلیه همدورهایهای خود رابطه خوبی نداشت و حتی خصومت خاصی با کلود دبوسی داشت تا جایی که دبوسی درباره او گفته بود که «من وحشتی از احساسات دارم و نمیتوانم فراموش کنم که نام آن سن سانس است.» گفته میشود که سن سانس «در ارگ بینظیر» و تقریباً بدون رقیب در پیانو است.بااین حال، سبک اجرای او را مهارشده، دقیق و خونسرد خواندهاند. او یکی از اولین پیانیستهایی بود که ضبط موسیقی را امتحان کرد و حتی اولین پیانیستی بود که کارهای خود را ضبط کرد.اگرچه سن سانس یکی از نخستین قهرمانهای واگنر بود، اما اغلب به شدت از موسیقی واگنر انتقاد میکرد.در مقطعی سن سانس حتی قراردهای کاری خود را از دست داد و پس از اظهارنظرهای تندش درباره واگنر، نقدهای منفی دریافت کرد. سن سانس عمر طولانی و پرباری داشت.پس از نوشتن اولین سمفونی خود در ۱۶سالگی، چهار کنسرتو دیگر را به همراه پنج کنسرتو پیانو، سه کنسرتو ویولن، دو کنسرتو ویولنسل و حدود ۲۰اثر برای تکنوازان و ارکستر نوشت. کارناوال حیوانات که در سال ۱۸۸۶ ساخته شده است، در اصل به عنوان یک شوخی نوشته شده بود و حتی سن سانس نگران بود که ممکن است این اثر به شهرت او آسیب برساند.اجرای کامل از این اثر را ممنوع کرد و در زمان حیاتش تنها اجازه انتشار موومان The Swan داد. این قطعه پس از اینکه در سال ۱۹۰۵ برای بالرین افسانهای؛ آنا پاولووا طراحی شد، در سراسر جهان به عنوان قوی در حال مرگ مورد تحسین قرار گرفت. آنا پاولووا این قطعه را ۴۰۰۰بار اجرا کرد.
سن سانس در اواخر عمرش، تور موفقی را در آمریکا برگزار کرد، اما به تدریج متوجه شد که سبک آهنگسازی او دیگر توسط کلاسهای موسیقی پاریسی بهروز تلقی نمیشود. او در سال ۱۹۲۱ در الجزیره درگذشت و درهمان گورستان پاریس که آهنگسازان دیگری از جمله امانوئل شابریه، ژرژ اوریک و سزار فرانک در آن دفن شدهاند، به خاک سپرده شد. امروزه موسیقی سن سانس توسط بهترین ارکسترهای جهان اجرا میشود و در سراسر جهان محبوبیت دارد.