2453
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید
طرح تنبیه افراد مجرد بالای ۲۸ سال از سوی یک «فعال فرهنگی» پیشنهاد شد
اجبار و جریمه در انتظار مجردها
همدلی| گروه اجتماعی- مجلس یازدهم در همین مدت کوتاهی که از آغاز به کار آن گذشته به‌خاطر اظهارنظرهای عجیب و جنجالی برخی از نمایندگانش به اندازه کافی حاشیه‌ساز بوده است، اما گویا حاشیه‌های این مجلس تازه‌کار فقط به اظهار نظرهای عجبب برخی از نمایندگان‌اش محدود نمی‌شود، بلکه حتی طرح‌های پیشنهادی به این مجلس نیز حاشیه‌ساز و جنجالی است. بعد از این که زهره سادات لاجوردی یکی از نمایندگان مجلس، در یک اظهار نظر جنجالی کودک همسری را مساله مهم کشور ندانست، دو روز پیش یک فعال فرهنگی پیشنهادی درباره ازدواج اجباری جوانان به مجلس ارائه داد که قوانین عجیب و غریب آن بازتاب گسترده‌ای را در شبکه‌های اجتماعی به دنبال داشته است. حجت‌الاسلام محمد ادریسی سردبیر نشریه سراج طراح و پیشنهاد دهنده این طرح عجیب به مجلس است. بر اساس این طرح که ازدواج اجباری نام گرفته است، جوانان تا ۲۸ سالگی وقت دارند ازدواج کنند و اگر کسی بعد از این سن از ازدواج امتناع کرد یک چهارم درآمد کسب و کار و صنعت یا مالیات از تجارت او کسر و به افراد فقیر و در شرف ازدواج داده می‌شود. در این طرح همچنین به افرادی که اختیاری ازدواج کنند زمین و مسکن اعطا خواهد شد.
قانون اول: ابتدای دوره ازدواج اختیاری ۱۷ سال و انتهای آن ۲۸ است و اگر کسی ازدواج نکرد باید ازدواج اجباری داشته باشد.
قانون دوم: اگر کسی بعد از سن ۲۸ سالگی از ازدواج امتناع کرد از او ربع درآمد کسب و کار و صنعت یا مالیات از تجارت او گرفته می‌شود و به آنها که می‌خواهند ازدواج کنند و گرفتار فقر هستند داده می‌شود. قانون سوم: اگر فرد در این دوره سنی ازدواج نکرد اگر بیمار بود، معالجه او مجانی است و اگر بیماری بدون علاج داشت از ازدواج او امتناع شود و اگر بیماری او معالجه شد و ازدواج نکرد، باید تمام هزینه‌های ازدواج یک زوج را پرداخت کند.
قانون چهارم: اگر پس از دوره ازدواج اختیاری فرد ازدواج نکرد، از او در مناصب مدیریتی و تدریس و عضویت در هیئت علمی و کارهای کلیدی هرگز استفاده نمی‌شود.
قانون پنجم: اگر صاحبان مشاغل و کسب و کار به تعداد تعیین شده از جوانان که در دوره ازدواج اختیاری هستند چه دختر باشد و چه پسر، وام خودکفایی و ازدواج بدهند، از دو تا سه سال معاف از هرگونه مالیات و عوارض می‌شوند.
قانون ششم: کسی که سن او بالای چهل سال است و فرزندی ندارد، اگر به لحاظ جسمی و مالی، شرایطش را داشته باشد موظف است که باتوجه به توانایی‌های او ازیک تا چهار یتیم از کودکان کار یا شیرخوارگاه یا یتیم خانه‌های کشور فرزند تقبل کند.
قانون نهم: کسی که در دوره ازدواج اختیاری و قبل از ۲۸ سالگی ازدواج کرد و صاحب چهار فرزند شد، از سربازی معاف می‌شود و یارانه بیشتری از دولت‌ها دریافت می‌کند.
قانون دهم: کسی که بدون ازدواج به سفرهای خارجی غیر زیارتی و علمی می‌رود عوارض خروج بیشتری باید بدهد و اگر بدون عذر معقول همسر خود را با خود نبرد و یا در خارج ازدواج کند، نصف دارایی‌های او برای همسر اول و فرزندان است. و....»
این طرح پیشنهادی برای مجلس مبنی بر ازدواج اجباری جوانان تا ۲۸ سالگی، موجی از واکنش‌های طنز و انتقادی را به دنبال داشته و باعث شده تا کاربران و فعالان فضای مجازی با داغ کردن هشتگ آن، انتقادات و واکنش‌های طنزی را در توئیتر با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
به گفته وی، بر اساس ماده 29 این طرح، دولت مکلف شد به دخترانی که زیر 20 سال و پسرانی که زیر 24 سال ازدواج می‌کنند، هدیه ازدواج پرداخت کند.
تلاش‌های مجلس برای اهدای ازدواج به دختران زیر 20 سال که براساس قوانین جهانی تا 18 سال کودک محسوب می‌شوند و پسران 24 سال که براساس قوانین کشورمان حتی فرصت اتمام تحصیلات و خدمت سربازی را ندارند، در آن زمان انتقادات زیادی را برانگیخت. ناگفته پیداست که ازدواج تنها عقدنامه و چند امضاء یا مراسم جشن عروسی و پوشیدن لباس عروس و داماد نیست که تلاش شود با هر بهایی محقق شود، بلکه ازدواج یک قرارداد اجتماعی برای تشکیل زندگی مشترک با اقتضائات ویژه است. بدیهی است طرح‌های تشویق به ازدواج زمانی توفیق خواهد یافت که بدون در نظر گرفتن سن، از اصل ازدواج افراد مجرد حمایت شود و زمینه برای تشکیل زندگی همه آنان فراهم شود، نه فقط از ازدواج سن خاصی حمایت به عمل آید.
قوانین دوازده‌گانه ازدواج برای تسریع و شتاب ازدواج
حجت‌الاسلام محمد ادریسی در یادداشتی با عنوان«پیشنهاد قوانین جدید برای تسریع ازدواج به مجلس و دولت» جزییات طرح خود را آورده است. در بخشی از این یادداشت با سرفصل «قوانین دوازده گانه ازدواج برای تسریع و شتاب ازدواج» آمده است:قانون اول: ابتدای دوره ازدواج اختیاری ۱۷ سال و انتهای آن ۲۸ است و اگر کسی ازدواج نکرد باید ازدواج اجباری داشته باشد.
قانون دوم: اگر کسی بعد از سن ۲۸ سالگی از ازدواج امتناع کرد از او ربع درآمد کسب و کار و صنعت یا مالیات از تجارت او گرفته می‌شود و به آنها که می‌خواهند ازدواج کنند و گرفتار فقر هستند داده می‌شود. قانون سوم: اگر فرد در این دوره سنی ازدواج نکرد اگر بیمار بود، معالجه او مجانی است و اگر بیماری بدون علاج داشت از ازدواج او امتناع شود و اگر بیماری او معالجه شد و ازدواج نکرد، باید تمام هزینه‌های ازدواج یک زوج را پرداخت کند.
قانون چهارم: اگر پس از دوره ازدواج اختیاری فرد ازدواج نکرد، از او در مناصب مدیریتی و تدریس و عضویت در هیئت علمی و کارهای کلیدی هرگز استفاده نمی‌شود.
قانون پنجم: اگر صاحبان مشاغل و کسب و کار به تعداد تعیین شده از جوانان که در دوره ازدواج اختیاری هستند چه دختر باشد و چه پسر، وام خودکفایی و ازدواج بدهند، از دو تا سه سال معاف از هرگونه مالیات و عوارض می‌شوند.
قانون ششم: کسی که سن او بالای چهل سال است و فرزندی ندارد، اگر به لحاظ جسمی و مالی، شرایطش را داشته باشد موظف است که باتوجه به توانایی‌های او ازیک تا چهار یتیم از کودکان کار یا شیرخوارگاه یا یتیم خانه‌های کشور فرزند تقبل کند.
قانون نهم: کسی که در دوره ازدواج اختیاری و قبل از ۲۸ سالگی ازدواج کرد و صاحب چهار فرزند شد، از سربازی معاف می‌شود و یارانه بیشتری از دولت‌ها دریافت می‌کند.
قانون دهم: کسی که بدون ازدواج به سفرهای خارجی غیر زیارتی و علمی می‌رود عوارض خروج بیشتری باید بدهد و اگر بدون عذر معقول همسر خود را با خود نبرد و یا در خارج ازدواج کند، نصف دارایی‌های او برای همسر اول و فرزندان است. و....»
این طرح پیشنهادی برای مجلس مبنی بر ازدواج اجباری جوانان تا ۲۸ سالگی، موجی از واکنش‌های طنز و انتقادی را به دنبال داشته و باعث شده تا کاربران و فعالان فضای مجازی با داغ کردن هشتگ آن، انتقادات و واکنش‌های طنزی را در توئیتر با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
ازدواج امری انتخابی است نه اجباری
پیشنهاد به جریمه کردن افراد مجرد بالای ۲۸ سال در حالی از سوی این فعال فرهنگی مطرح می‌شود که با توجه به آمار سازمان ثبت احوال مشکل اصلی ازدواج و به تبع آن کاهش فرزندآوری متوجه جوانان بالای 30 سالی است که یا تن به ازدواج نداده یا شرایط ازدواج برایشان فراهم نشده است و هنوز هم زمان باروری دارند، در واقع جمعیت کثیر ازدواج نکرده بالای 30 سال مشکل‌ساز ازدواج در کشور است نه افراد زیر ۲۸ سال که هنوز فرصت انتخاب و ازدواج دارند. از سوی دیگر ازدواج یک امر انتخابی است و اجبار در آن مقبول و پذیرفتنی نیست و در صورت اجبار چه بسا عواقب جبران‌ناپذیر و آسیب‌های اجتماعی زیادی را به همراه داشته باشد. ضمن این که نباید فراموش شود بخش زیادی از مشکل ازدواج جوانان متاثر از یک دسته عوامل محیطی مانند بیکاری، تورم، اشتغال و... است و بخش دیگر آن، برمی‌گردد به مسئولیت‌گریزی و شانه خالی کردن جوانان از مسئولیت‌های زندگی که حالا عده‌ای بخواهند با جریمه این مشکل را حل کنند.۳۵ درصد مردهای کشور مجرد هستند
پیشنهاد ازدواج اجباری ضمن این که با عدالت اجتماعی همخوانی ندارد و نادیده گرفتن جمع کثیر افراد بالای ۲۸ سال است، ممکن است در مواردی منجر به فرهنگ‌سازی ازدواج زود‌هنگام در مراحل کودکی نیز شود. جالب است بدانیم به گفته مرکز آمار ایران ۳۵درصد از مردهای کشور مجرد هستند که بسیاری از آنان بالای 30سال سن دارند. از طرفی بسیاری از دهه شصتی‌ها که دارند به دهه چهارم زندگی‌شان نزدیک می‌شوند نیز هنوز مجرد هستند. با این شرایط به نظر می‌رسد کارشناسان باید طرح‌هایی را پیشنهاد بدهند که زمینه ازدواج را برای همه افرادی که از ازدواج جا مانده‌اند، فراهم شود نه با جریمه کردن عده‌ای سعی کنند شرایط ازدواج -آن هم به صورت اجباری- را برای عده‌ای دیگر مهیا کنند.تشویق به ازدواج با چشم بسته
البته این بار اولی نیست که به مقوله ازدواج با چشم بسته نگاه می‌شود، و جامعه آماری ازدواج نکرده‌های بالای ۳۰ سال نادیده گرفته می‌شوند. فروردین پارسال نیز سخنگوی کمیسیون فرهنگی مجلس از اعطای هدیه به دخترانی که زیر ۲۰ سال ازدواج می‌کنند سخن گفت.به گفته وی، بر اساس ماده 29 این طرح، دولت مکلف شد به دخترانی که زیر 20 سال و پسرانی که زیر 24 سال ازدواج می‌کنند، هدیه ازدواج پرداخت کند.
تلاش‌های مجلس برای اهدای ازدواج به دختران زیر 20 سال که براساس قوانین جهانی تا 18 سال کودک محسوب می‌شوند و پسران 24 سال که براساس قوانین کشورمان حتی فرصت اتمام تحصیلات و خدمت سربازی را ندارند، در آن زمان انتقادات زیادی را برانگیخت. ناگفته پیداست که ازدواج تنها عقدنامه و چند امضاء یا مراسم جشن عروسی و پوشیدن لباس عروس و داماد نیست که تلاش شود با هر بهایی محقق شود، بلکه ازدواج یک قرارداد اجتماعی برای تشکیل زندگی مشترک با اقتضائات ویژه است. بدیهی است طرح‌های تشویق به ازدواج زمانی توفیق خواهد یافت که بدون در نظر گرفتن سن، از اصل ازدواج افراد مجرد حمایت شود و زمینه برای تشکیل زندگی همه آنان فراهم شود، نه فقط از ازدواج سن خاصی حمایت به عمل آید.