واکنش متفاوت مردم هند نسبت به خشونت پلیس در این کشور

اگرچه مردم هند به صورت روزانه با خشونت‌هایی از سوی پلیس این کشور مواجه هستند، اما مانند مردم آمریکا که به کشته شدن جورج فلوید شهروند سیاه‌پوست این کشور توسط پلیس به شدت اعتراض کردند، در این زمینه واکنش نشان نمی‌دهند.این روزها در رسانه‌های مختلف اخبار مربوط به کشته شدن جورج فلوید منتشر می‌شود. او یک سیاه‌پوست آمریکایی بود که در ۲۵ مه۲۰۲۰ (۵ خرداد) ، مدتی پس از آن که «دریک شاوین» یکی از افسران پلیس شهر «مینیاپولیس» از ایالت «مینه‌سوتا» در آمریکا زانوی خود را برای حدود ۹ دقیقه بر روی گردن وی گذاشت، درگذشت.رهگذرانی که در حال عبور بودند، این حادثه را با دوربین موبایل ضبط و در شبکه‌های اجتماعی به صورت گسترده منتشر کردند. در این فیلم، مرد سیاه‌پوستی که به نظر می‌آید حدود چهل سال سن دارد، به سختی در حالی که تقلا می‌کند نفس بکشد، به پلیس سفیدپوستی که وزنش را روی گردن او انداخته می‌گوید:«نمی‌توانم نفس بکشم.» در پی این حادثه و پخش فیلم مربوط به آن، احساسات مردم جریحه‌دار شد. در ابتدا اعتراضات و تظاهراتی در شهر مینیاپولیس برپا شد. پس از آنکه تظاهرات به درگیری‌های خشونت‌آمیز کشیده شد و پاسگاه اصلی پلیس در شهر مینیاپولیس آتش زده شد، نیروهای گارد ملی آمریکا به این شهر اعزام شدند. اما اعتراضات از سطح شهر مینیاپولس در ایالت مینه‌سوتا به سرعت به ایالت‌های دیگر گسترش یافت. طی کمتر از ۴ روز، بیش از ۳۰ ایالت آمریکا شاهد تظاهرات گسترده مردم علیه نژادپرستی و قتل سیاه‌پوستان به دست مأموران پلیس شد. بخش اعظم اعتراضات مسالمت‌آمیز بوده‌است، اما تظاهرات در نقاطی به خشونت گرایید و در برخی شهرها مقررات منع رفت‌وآمد شبانه اعلام شد.مانند سایر نقاط جهان، مردم هند در رسانه‌های اجتماعی این کشور از پویش «زندگی سیاه پوست‌ها ارزش دارد» حمایت کرده و خشونت پلیس آمریکا علیه اقلیت سیاه‌پوست جامعه آمریکا را محکوم کردند. اگرچه در این زمان بحرانی حمایت از اصول انسانی امری پسندیده است، اما بی‌تفاوتی هندی‌ها به خشونت‌های پلیس در جامعه هند، یک رویکرد دوگانه را منتقل می‌کند که ریشه در تاریخچه خشونت‌آمیز این کشور علیه «رنگ سیاه» و همچنین «شیفتگی به غرب» دارد.بسیاری از طبقه مرفه و ثروتمند هند مانند تاجران سرشناس و بازیگران صنعت بالیوود این کشور به سرعت خشونت پلیس آمریکا را محکوم کرده‌اند اما آن‌ها نسبت به خشونت‌های فرقه‌ای و همچنین بدرفتاری با اقشار «پایین دست» جامعه هند، مسیر سکوت را بر می‌گزینند. در چند ماه گذشته موارد قتل‌های گروهی، حمله به دانشجویان، اسلام هراسی و خشونت پلیس علیه کارگران در سرتاسر هند به صورت گسترده به وقوع پیوسته است. تصاویر شوکه کننده‌ای از خشونت علیه اقشار ضعیف در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده‌اند، اما به نظر می‌رسد این واقعیت‌ها احساسات جامعه هند را جریحه‌دار نمی‌کنند. در هند سیاست‌های تفرقه‌انداز، اغلب عصبانیت اکثریت جامعه را کنترل می‌کند. رویکرد اعتراضی مردم اغلب با یک سرافکندگی و عدم تعجب آمیخته است و غالبا با امتیازاتی تلفیق می‌شود که مانع از شخصی شدن این رویکردها است.