بیانیه‌های بازنده و برنده انتخابات 1403
فروزان آصف‌نخعی (روزنامه نگار)
۱- صفحه اول

۲- سیاست

۳- اقتصاد

۴- جامعه
۵- ویژه شهرستان
۶- فرهنگ و هنر
۷- ورزش
۸- صفحه آخر

2452
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید


اژدهای آبی، هیولای ماقبل تاریخی اقیانوس‌ها

بقایای تقریبا کامل یک موساسور بی‌سابقه در ژاپن حفاری شد. این موجود با ابعاد نزدیک به کوسه‌ بزرگ سفید، به هیچ موجود زنده و منقرض‌شده‌ای شبیه نیست. دانشمندان ژاپنی بقایای تقریبا کامل یک هیولای دریایی باستانی را کشف کرده‌اند که هم‌اندازه با کوسه سفید بزرگ است. این شکارچی ماقبل تاریخ که بر اقیانوس‌های باستانی حکمرانی می‌کرد، «اژدهای آبی» نامیده شده است. طرح غیرمتعارف بدن این هیولا شبیه هیچ موجود زنده‌ای نیست و آن را از هر خویشاوند منقرض‌شده‌اش متمایز می‌کند.فسیل‌های استثنایی هیولای آبی که بر اساس تخمین‌ها ۷۲میلیون سال قدمت دارند، در رودخانه‌ی آرداگاوا در استان واکایاما در جزیره‌ی هونشو ژاپن کشف شدند. این فسیل‌ها متعلق به گونه‌ای قبلا دیده‌نشده از موساسورها هستند. موساسورها گروهی از خزندگان آبزی هستند که در دوره‌ی کرتاسه (۱۴۵میلیون تا ۶۶میلیون سال پیش) از شکارچیان رأس هرم غذایی بودند.بقایای حیرت‌انگیز این گونه،کامل‌ترین مجموعه‌ی فسیلی است که تاکنون در ژاپن و شمال غربی اقیانوس آرام کشف شده است.دانشمندان در مقاله‌ای که ۱۱دسامبر در مجله‌ Systematic Plaeontology منتشر شد، موساسور جدید را Megapterygius wakayamaensis نامیدند. واژه‌ Megapterygius به‌معنای«باله بزرگ»است که با الهام از باله‌های عقبی بزرگ و غیررایج این گونه نام‌گذاری شده و نام wakayamaensis برگرفته از منطقه‌ی اکتشاف است. پژوهشگرها نام مستعار واکایاما سوریو را برای گونه‌ی جدید انتخاب کردند.بر اساس اسطوره‌های ژاپنی، سوریو اژدهایی آبی‌رنگ است. تاکویا کونیشی، نویسنده اصلی پژوهش گفت:«تصور می‌کردیم موساسورها را به‌خوبی می‌شناسیم، اما ناگهان با این کشف بی‌سابقه روبه‌رو شدیم.»واکایاما سوریو هم مانند دیگر موساسورها دارای نیم‌تنه‌ای دلفین‌مانند با چهار باله‌‌مشابه پارو، پوزه‌ی شبیه به تمساح و دمی بلند بود، اما همچنین یک باله‌ی فوقانی مانند کوسه یا دلفین داشت که در هیچ گونه‌ موساسور دیگری دیده نشده است.با این‌حال گیج‌کننده‌ترین ویژگی برای دانشمندان، اندازه‌ی باله‌های عقبی موساسور جدید بود که حتی از باله‌های جلویی آن هم بلندتر بود. گونه‌ جدید نه‌تنها اولین موساسور با چنین بدن عجیبی است، بلکه در میان تمام گونه‌های آبزی منقرض‌شده و زنده نیز بسیار غیرمعمول است.تقریبا تمام جانوران شناگر دارای باله‌های بزرگی در سمت جلوی بدنشان هستند که به حرکت آن‌ها در آب کمک می‌کند. داشتن باله‌های بزرگ‌تر در انتهای بدن مانند راندن خودرو با هدایت چرخ‌های عقب به‌جای چرخ‌های جلویی است. چنین خصوصیتی چرخیدن سریع را دشوار می‌کند. واکایاما سوری تقریبا هم‌اندازه با کوسه‌های سفید بزرگ بود که طولشان تقریبا به ۴٫۹متر می‌رسد. بااین‌حال گونه‌های دیگر موساسور می‌توانستند تا ۱۷متر رشد کنند که کشیده‌تر از یک اتوبوس مدرسه بود. موساسورها نزدیک به ۱۰۰میلیون سال پیش ظهور کردند و حدود ۶۶میلیون سال پیش همراه با دایناسورهای غیرپرنده بر اثر برخورد سیارک به زمین از بین رفتند. این مارمولک‌های دریایی ترسناک، در طول ۲۰میلیون سال آخر ظهورشان روی سیاره، معادل آبی تیرانوسوروس رکس در زنجیره‌ غذایی بودند. این جایگاه احتمالا تا حدی به‌لطف ناپدیدشدن دیگر شکارچیان دریایی مثل ایکتیوسورها و پیلوسورها به دست آمده بود.