اکثر / اکثریت

این دو کلمه را نباید به جای هم به کار برد. «اکثر» صفت تفضیلی و به معنای «بیشتر» یا «بیشترین» است، ولی «اکثریت» اسم مصدر و به معنای «وضع و کمیت بیشتر» است (در مقابل «اقلیت» که بر کمیت کمتر دلالت می‌کند).
مثلا می‌توان گفت: «مجلس از اکثریت افتاد»، اما نمی‌توان گفت: «اکثریت نمایندگان، مجلس را ترک کردند»، بلکه باید گفت: «اکثر نمایندگان، مجلس را ترک کردند»، چنان‌که در مفهوم مقابل آن، هرگز گفته نمی‌شود: «اقلیت نمایندگان، مجلس را ترک کردند».
در اغلب نوشته‌های این زمان، «اکثریت» به غلط به جای «اکثر» به کار رفته است. مثال‌های پیش رو که نمونه‌ای از این استفاده غلط است، از منابع مختلف گرفته شده است: «اکثریت مردم نیجریه، مسلمان‌اند»، «اکثریت مترجمان ما کسانی هستند که چون نمی‌توانند بنویسند، به ترجمه می‌پردازند» و «هنگامی که مقاله‌ام را برای چاپ به هیئت تحریریه آن ماهنامه ارائه دادم، اکثریت آنها با انتشار آن مخالفت کردند».