زن جنس دوم است
حسن فتحی در واکنش به ماجرای قتل رومینا یادداشتی نوشت. بخشی از این یادداشت که در ایسنا آمده را با هم میخوانیم: «نقطه آغاز فاجعهها و تراژدیهایی از جنس تراژدی «رومینا» و «رومینا»ها در سرزمین ما به این تفکر برمیگردد که ما در سرزمینی زندگی میکنیم که با کمال تاسف، به دلیل استیلای تاریخی فرهنگ مردسالاری، زن جنس دوم تلقی میشود.همه تراژدیها و همه فجایعی که در این سرزمین، هستی، حرمت، حیثیت، حقوق و شأن زنان و دختران جامعه ما را تهدید میکند، دقیقا از همین نقطه شروع میشود؛ این تصور که مرد جنس اول است، پس حق و حقوق اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و انسانی بیشتری دارد و زن چون جنس دوم تلقی میشود، پس از حق و حقوق انسانی کمتری نسبت به مرد برخوردار است. در نتیجه چنین تصور و تصویر غلطی که متأسفانه در بخشی از فرهنگ و سنن و مناسبات تاریخی ما ریشه دوانده است، بسیاری از آحاد جامعه، از بخشی از سیاستمداران و مسئولان بگیرید تا برخی از متولیان دینی تا بخش بزرگی از خود جامعه و طبقات و قشرهای مختلف آن و حتی بخشی از افراد تحصیلکرده جامعه ما، گرفتار چنین تفکری هستند... پس فرهنگی داریم که همه صاحبان فکر و ذوق و اندیشه اعم از فیلسوف و سیاستمدار و اهالی فرهنگ و رسانه باید آن را با دیدی موشکافانه و انتقادی مورد بررسی قرار دهند... واقعیت این است که هنوز در سطح قوانین حقوقی، سیاسی، اجتماعیمان مساله مساوات و برابری جنسیتی حقوق زن و مرد را به طور کامل به رسمیت نشناختهایم. در حوزه قوانین رسمی جامعه، حقوق زنان باید به اندازه مردان مورد رسمیت قرار بگیرد، موازی این معنا، رسانهها، ارباب جراید، اهالی فرهنگ و هنر، تحصیلکردگان جامعه و غیره، درباره این موضوع کار فرهنگی انجام بدهند... اگر میخواهیم جلو تکرار این تراژدی را بگیریم، باید در حوزه قوانین حقوقی و قضایی و در حوزه فرهنگ و هنر، تلاشی جدی را در زمینه جا انداختن این حقیقت شروع کنیم که فرقی میان حقوق زن و مرد وجود ندارد. زن جنس دوم نیست. اگر مرد جنس اول است، زن هم جنس اول است و هر دو از حقوق قضایی، شرعی، فقهی، فرهنگی سیاسی و اجتماعی همسان در تمام زمینههای اجتماعی برخوردار هستند. این باید در جامعه ما به یک قاعده حقوقی و قضایی و شرعی و فقهی تبدیل شود و موازی با آن باید یک کار فرهنگی بلند مدت در حوزههای مختلف علمی و فرهنگی شامل رمان، سینما، تئاتر، سریالسازی، آموزش و پرورش، و شبکههای مجازی که هر چه جلوتر میرویم، نقش مؤثرتر و مهمتری پیدا میکنند، به نحو جدی و همهگیر انجام دهیم.»