سالروز درگذشت «غلامحسین صالحیار» روزنامه‌نگار نامدار ایران

غلامحسين صالحيار روزنامه‌نگار نامدار ايران در 71سالگی است كه نوزدهم آذر سال 1382 (دهم دسامبر 2003) در تهران درگذشت. به تاييد انجمن‌های جهانی فعال در اين حرفه، وی در دهه‌های 1340 و 1350 روزنامه‌نگار شماره يك ايران به شمار می‌رفت. صالحيار دو بار سردبير روزنامه اطلاعات بود و تيراژ اين روزنامه را به مرز يك ميليون نزديك ساخته بود. وی همچنين موسس خبرگزاری راديو تلويزيون (واحد مركزی خبر)، نخستين سردبير روزنامه آيندگان، موسس نخستين خبرگزاری غيردولتی ايران (پرس ای جنت)، از موسسان سنديكای خبرنگاران و نويسندگان و مولف چند كتاب از جمله «چهره مطبوعات معاصر» بود. ابتكار افزودن خبرهای همان ساعت، معروف به «سپات نيوز» ايران و تهران بر اخبار راس هر ساعت در راديو ـ از زمستان سال 1350 (اخبار معروف به سه دقيقه ای كه قبلا به گزارش‌های ساير كشورها اختصاص داشت) ازوست. همچنين تحليل مهمترين خبرهای روز (ايران و ساير ملل) در پايان اخبار ساعت هفت بامداد راديو و تكرار آن در اخبار ساعت هشت. صالحيار 18سال پيش از قرار گرفتن اخبار رويدادها در اينترنت، به نشست بين المللی ناشران و سردبيران نوشت كه رسانه‌های چاپی بايد توجه بيشتری به تحليل و تصويرهای خبری، حاشيه نويسی و مطالب آموزش دهنده كنند تا انتشار خبر مطلق، زيرا اينك ابزارهای خبررسانی سريع تری در جهان پديد آمده‌اند [در آن زمان راديوتلويزيون] كه مخاطبان را تا حدی زياد از خواندن آنها در روزنامه (ساعت‌ها پس از وقوع رويداد) بی نياز می كنند. صالحيار به جای شركت در اين نشست (كه از او دعوت بعمل آمده بود)، رساله فرستاده بود، زيرا كه نمی‌خواست حتی برای چند روز از روزنامه اطلاعات غيبت داشته باشد. در دوران سردبيری، صالحيار در ساعات شب، اگر فرصتی می يافت، خود با خبرنگاران به دنبال تهيه خبرهای مهم و پرخواننده می‌رفت تا عناصر خبر كامل و دارای عكس باشد و بداند كه تيتر روز بعد او چه خواهد بود. يكی ديگر از ابتكارهای صالحيار كه در اجرايش تعصب می ورزيد؛ از دست نرفتن اخبار مربوط به روزنامه‌نگاری و روزنامه نگاران از هرگوشه دنيا (صرف نظر از كدام كشور) بود. وی هر روز ـ حتي تعطيلات، ساعت چهار بامداد به روزنامه می‌رفت. وی بارها گفته بود: ما اجناسی «نديد» و به انتخاب خودمان به مشتری عرضه می کنيم (میفروشيم) و لذا بايد بکوشيم که حتی الامکان اين کالا مورد نياز و خواست او باشد تا خودمان. بنابراين بايد دائما از مخاطبان نظرسنجی کنيم تا بدانيم که چه مطالبی را می‌خواهند و چه مطالبی را نمی‌خواهند. صالحيار فارغ التحصيل دانشكده حقوق و نيز نخستين دوره آموزش روزنامه‌نگاری ايران (سال 1335 هجری) در سال‌های آخر عمر درصدد تاسيس بنيادی غيرانتفاعی مركب از روزنامه‌نگاران حرفه‌ای به منظور ارتقای كيفيت ژورناليسم ايران برآمده بود و طرح خود را همراه با امضای ده‌ها روزنامه نگار موافق اين طرح برای تصويب به وزارتخانه‌های مربوط و دفتر رياست جمهوری فرستاده بود كه پيش از اخذ نتيجه درگذشت که لازم است اين طرح از بايگانی خارج و نكات آن دقيقا بررسي شود. تيتر معروف «شاه رفت» در روزنامه اطلاعات يادگار اوست، در پی مصادره شدن اين روزنامه در تابستان سال 1358 صالحيار كه با دولتی شدن هر گونه روزنامه مخالف بود خود را خانه نشين کرد، و به اصرار ديگران كه ايران را ترك گويد اعتنا نكرده بود. در آذرماه 1382 روزنامه‌نگاران قديمی از اين كه برخی رسانه‌های تهران ازجمله روزنامه اطلاعات كه صالحيار مويش را در راه پيشرفت آن سپيد كرده بود جز چاپ آگهی تسليت افراد، اشاره ديگری به درگذشت او نكرده بودند گله داشتند. صالحيار از شهريورماه سال 1335 (سپتامبر 1956 ميلادی) در روزنامه اطلاعات قلم می‌زد.