احسان نراقی؛ تأثیرگذار و چند وجهی

احسان نراقی متولد ۱۳۰۵ در تهران بود.پدرش از خانواده قدیمی و روحانی نراقی کاشان بود. هم در حوزه علمیه تحصیل کرده بود و هم با علوم جدید آشنایی داشت و به آن علاقمند شده بود.نراقی در دارالفنون دیپلم گرفت و برای ادامه تحصیل به سوئیس رفت.در سوربون مدرک دکتری خود را گرفت و با ژان پیاژه معروف به تدوین رساله خود مشغول شد.در سالی که علیه مصدق کودتا شد به عضویت هیئت علمی دانشگاه تهران درآمد و پنج سال بعد با کمک علی اکبر سیاسی و یحیی مهدوی پایه‌های نهاد جدیدی را در کنار دانشگاه تهران گذاشت که خود ۱۲سال مدیریت آن را تحت نظارت غلامحسین صدیقی بر عهده داشت؛«موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی»که تا به امروز نیز پابرجاست و میراث ماندگار نراقی برای آموزش عالی ایران به شمار می‌رود، و براساس الگوبرداری از مؤسسه مطالعات ملی جمعیت‌شناسی پاریس پایه گذاری شده است.پاریس به مثابه پایگاه سازمان یونسکو و از آن مهم‌تر دانشگاه سوربن همواره منبع الهامی برای احسان نراقی به شمار می‌رفت.او نه تنها به عضویت یونسکو درآمد و از این راه کمک‌های فراوان مادی و معنوی برای وسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی گرفت، بلکه در دوره ریاست فدریکو مایور در یونسکو جزو مشاوران ارشد و تاثیرگذار او قرار گرفت و توانست از نفوذش برای معرفی فرهنگ و هنر و برخی از هنرمندان نامی ایران استفاده کند که ازجمله آنها دادن جایزه به محمدرضا شجریان بود. نراقی با بسیاری از بازیگران سیاسی انقلاب اسلامی از حسن حبیبی، ابوالحسن بنی‌صدر و صادق قطب‌زاده گرفته تا حدادعادل شاگردان او بودند و با چهره‌های منتقدی نظیر شریعتی و مطهری نشست و برخاست داشت.از سوی دیگر با شخصیت‌های نسبتا تاثیرگذاری در رژیم شاه رفت‌وآمد داشت.احسان نراقی پس از طی یک دوره بیماری در 86سالگی روز 12آذر 1391 در خانه‏اش در تهران درگذشت.