دیوید ممت با وجود شهرتش در دیالوگنویسی معتقد است
سینما به دیالوگ نیازی ندارد
همدلی| نمایشنامهنویس، فیلمنامهنویس و کارگردان برنده جایزه پولیتزر از نظراتش درباره دیالوگنویسی صحبت کرد.به نقل از هالیوود ریپورتر، دیوید ممت در گفتوگوی شبانه بیل ماهر حضور یافت و با تاکید بر اهمیت تماشاگر گفت: تنها راهی که میتوان نمایشنامهنویسی را یاد گرفت نشستن با تماشاگر است. دیوید ممت همچنین تأکید کرد بر این باور است که لازم نیست برای این که از فیلمها لذت ببریم، آنها حتماً دیالوگ داشته باشند.این نمایشنامهنویس، فیلمنامهنویس و کارگردان برنده جایزه پولیتزر پس از اینکه مجری برنامه یعنی بیل ماهر پرسید، میخواهید به سینمای صامت برگردیم؟ گفت: بله و در توضیح نظرش افزود: ما بعضی فیلمها را بهصورت ترجمه و با زیرنویس تماشا میکنیم، درست است؟ بنابراین ما نمیدانیم دیالوگ چیست، درست است؟ همچنین، ما فیلمها را با صدای خاموش در هواپیما تماشا میکنیم و هیچ مشکلی هم برای دنبال کردن آنها نداریم.او در پاسخ به این که شاید برای دنبال کردن «بعضی از فیلمها» مشکلی نباشد، به شوخی گفت: آره، فیلمهای فرانسوی را میتوانید دنبال کنید، اما چه کسی اهمیت میدهد؟ماهر همچنین درباره یکی از نظرات ممت در جدیدترین کتابش با عنوان «همهجا یک نشخوار: گزارشی تلخ و دقیق و باورنکردنی از بودن چهلساله در هالیوود» گفت: ممت بیش از هرکس دیگری برایش مهم است که به مخاطب توجه شود و آنها را خسته نکند و میگوید مطمئن شوید که برای آنها مهم است که در صحنه بعدی چه اتفاقی میافتد...ممت که بهخاطر دیالوگهای آتشی سریعش معروف است، گفت: به همین دلیل است که نمایشنامهنویس بودن را به زمانی که راننده تاکسی بودم ترجیح میدهم.او در توضیح این مطلب گفت میلیونها سال پیش وقتی یک شرکت تئاتر کوچک در یک گاراژ با بیلی میسی و جو مانتگا داشت و شبها نمایش اجرا میکردند، چیزهای زیادی یاد گرفت.او افزود: این تنها راهی بود که میشد نمایشنامهنویسی را یاد گرفت، نشستن با تماشاگر و صحبت کردن. درست مثل شما و نویسندگان کمدی، درست است؟ شما برای مخاطبان مینویسید و متوجه میشوید که توجه آنها را به خود جلب کردهاید و اگر یک حرف اضافی در شوخی خود قرار دهید، توجه آنها را از دست دادهاید، و نمیتوانید آن را پس بگیرید.
ماهر از نمایشنامهنویس پرسید: پس شما میگویید نمایشنامهها نیاز به گفتوگو ندارند؟
ممت گفت دیالوگ مینویسد؛ زیرا میتواند بنویسد و دیالوگ فقط به علاقهمندی مخاطب کمک میکند. او افزود: اگر نشد، من به رانندگی با تاکسی برمیگردم.او ادامه داد: این را زمانی یاد میگیرید که با مخاطبان کار میکنید، زیرا میتوانید احساس کنید، درست مثل خود شما، وقتی توجه آنها شروع به منحرف شدن میکند، به عقب برگردید و بگویید «بچهها، میدانید، من فکر نمیکنم این کار درستی باشد، بیایید دوباره آن را امتحان کنیم.»بنابراین، وقتی برای مخاطب مینویسید، یاد میگیرید که نمایشنامه بنویسید و شرمآور است؛ زیرا میگویید «اوه خدای من، من فکر میکردم این بهترین چیزی است که کسی تابهحال نوشته است.»ممت در بخش دیگری از مصاحبه گفت که میخواهد به مخاطبان ثابت کند که چرا دیالوگ در فیلمها ضروری نیست.او افزود: دفعه بعد که در اتاق نشیمن خود نشستهاید و تلویزیون تماشا میکنید. ممکن است در برخی موارد بخواهید بلند شوید و کاری کنید، درست است؟... اما سؤال من اینجاست؛ از کجا میدانید که کجا باید این کار را انجام دهید؟ چون میدانید هیچ اتفاقی [بهصورت شفاهی] در صحنه نمیافتد. کتاب ممت با عنوان «همهجا صدای نشخوار: گزارش تلخ و دقیق و باورنکردنی از چهل سال بودن در هالیوود» ۵ دسامبر در قفسه کتابفروشیها برای فروش عرضه میشود.