2453
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید
همدلی از تلاش‌ها برای راه‌اندازی پلیس ویژه اطفال گزارش می‌دهد
کودکان صاحب پلیس می‌شوند؟
همدلی| گروه اجتماعی- قتل دلخراش رومینا دختر ۱۳ساله تالشی که به دست پدرش اتفاق افتاد، چنان شوکی را به جامعه وارد کرد که یک بار دیگر امکانات حمایتی و ظرفیت‌های قانونی حمایت از کودکان بر سر زبان‌ها افتاد، به نحوی که علاوه بر تاکید بر تسریع و سرانجام رساندن لوایح منع خشونت مانند لایحه حمایت از کودکان و لایحه تامین امنیت زنان، برخی از شکل‌گیری پلیس اطفال نیز سخن به میان آوردند.
دیروز رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با تاکید بر اهمیت آشنایی قضات و پلیس با منابع اجتماعی حمایت از کودکان، پیشنهاد کرد تا «پلیس ویژه اطفال» در کشور راه‌اندازی شود. سیدحسن موسوی چلک به ایسنا، گفت:«از قضات، پلیس و کسانی که با کودکان سر وکار دارند انتظار داریم تا در آموزش ضمن خدمت چند دوره درخصوص مواجهه با کودکان در نظر گرفته شود، وی در ادامه افزود:«به نظر می‌رسد تشکیل پلیس اطفال به این موضوع کمک کند».
چهار روز پیش نیز تسنیم نوشت:«وزارت دادگستری لایحه «پلیس ویژه اطفال و نوجوانان» را برای بررسی به هیئت دولت ارائه کرده است.» به نوشته تسنیم وزارت دادگستری لایحه پیشنهادی قوه قضائیه با عنوان «پلیس ویژه اطفال و نوجوانان» را که در اجرای ماده 31 قانون آیین دادرسی کیفری، تهیه شده، جهت سیر مراحل بررسی به هیئت دولت ارائه نموده است. مطابق این لایحه پیشنهادی که در اجرای ماه 31 قانون آیین دادرسی کیفری و بر این اساس تدابیر و اقدامات حمایتی، پیشگیرانه و مبتنی بر قضازدایی برای اطفال و نوجوانان در معرض خطر، بزه‌دیده، ناقض قوانین جزایی و شاهد یا مطلع از وقوع جرم، تهیه و به تأیید رئیس قوه قضائیه رسیده، به منظور انجام وظایف قانونی مربوط به گروه‌های سنی نام‌برده، پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا) تشکیل می‌شود.
ناجا نیز مکلف است ظرف مدت شش ماه از تاریخ لازم‌الاجراشدن این قانون، نسبت به تشکیل پلیس ویژه اطفال و نوجوانان (پلیس ویژه) به عنوان پلیس تخصصی، اقدام و سپس مراحل لازم برای انتخاب، جذب و آموزش افراد واجد شرایط و به‌کارگیری آنان را در دستورکار خود قرار دهد. این اولین بار نیست که زمزمه تاسیس پلیس اطفال به گوش می‌رسد؛ در سال‌های پیش نیز هر از چندگاهی شکل‌گیری آن به گوش می‌رسید. به عنوان مثال در سال ۱۳۹۲ هنگام تصویب قانون آیین دادرسی کیفری جهت حمایت بیشتر از حقوق کودکان، نهاد‌های جدیدی در نظر گرفته شده که یکی از این نهاد‌ها «پلیس اطفال» بود. واضعان این نهاد اعتقاد داشتند که به دلیل شرایط خاص کودکان، باید در نحوه مواجهه قضایی با آن‌ها رویکرد‌های متفاوتی دنبال شود. اما علی‌رغم تمام تاکیدهایی که مقامات رسمی و کارشناسان حوزه حمایت از حقوق کودکان بر تشکیل این نهاد داشته‌اند، شاهد این هستیم که هنوز پیش‌نویس این قانون نهایی نشده بر روی ریل قانونگذاری قرار نگرفته و هنوز برای گذراندن پیچ و خم‌های زیاد کمیسیون‌ها به مجلس ارائه نشده است. اکنون قتل دلخراش رومینا شاید تلنگری برای تسریع در تشکیل این نهاد باشد. ویژگی‌های خاص کودکان و اینکه آسیب‌پذیر و بی‌دفاع هستند، طلب می‌کند که سیستم قانونی و قضایی ویژه‌ای داشته باشند. بنابراین پلیس اطفال ضمن این که می‌تواند به عنوان نهادی حمایتی برای کودکان عمل کند می‌تواند در صورت ارتکاب جرم و بزه نیز متناسب با شرایط سنی و جرم صورت گرفته، برخورد کند. البته پلیس کودکان -که شکل‌گیری آن در کشور هنوز با اما و اگرهای زیادی همراه است- سال‌هاست در کشورهایی که کودکان را نه به عنوان دارایی پدر و مادر بلکه به عنوان هویتی مستقل می‌شناسند، فعال هستند و به کودکان خدمات ارائه می‌دهند و آنان را از خطرات احتمالی محافظت می‌کنند.
دیروز رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با تاکید بر اهمیت آشنایی قضات و پلیس با منابع اجتماعی حمایت از کودکان، پیشنهاد کرد تا «پلیس ویژه اطفال» در کشور راه‌اندازی شود. سیدحسن موسوی چلک به ایسنا، گفت:«از قضات، پلیس و کسانی که با کودکان سر وکار دارند انتظار داریم تا در آموزش ضمن خدمت چند دوره درخصوص مواجهه با کودکان در نظر گرفته شود، وی در ادامه افزود:«به نظر می‌رسد تشکیل پلیس اطفال به این موضوع کمک کند».
چهار روز پیش نیز تسنیم نوشت:«وزارت دادگستری لایحه «پلیس ویژه اطفال و نوجوانان» را برای بررسی به هیئت دولت ارائه کرده است.» به نوشته تسنیم وزارت دادگستری لایحه پیشنهادی قوه قضائیه با عنوان «پلیس ویژه اطفال و نوجوانان» را که در اجرای ماده 31 قانون آیین دادرسی کیفری، تهیه شده، جهت سیر مراحل بررسی به هیئت دولت ارائه نموده است. مطابق این لایحه پیشنهادی که در اجرای ماه 31 قانون آیین دادرسی کیفری و بر این اساس تدابیر و اقدامات حمایتی، پیشگیرانه و مبتنی بر قضازدایی برای اطفال و نوجوانان در معرض خطر، بزه‌دیده، ناقض قوانین جزایی و شاهد یا مطلع از وقوع جرم، تهیه و به تأیید رئیس قوه قضائیه رسیده، به منظور انجام وظایف قانونی مربوط به گروه‌های سنی نام‌برده، پلیس ویژه اطفال و نوجوانان در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (ناجا) تشکیل می‌شود.
ناجا نیز مکلف است ظرف مدت شش ماه از تاریخ لازم‌الاجراشدن این قانون، نسبت به تشکیل پلیس ویژه اطفال و نوجوانان (پلیس ویژه) به عنوان پلیس تخصصی، اقدام و سپس مراحل لازم برای انتخاب، جذب و آموزش افراد واجد شرایط و به‌کارگیری آنان را در دستورکار خود قرار دهد. این اولین بار نیست که زمزمه تاسیس پلیس اطفال به گوش می‌رسد؛ در سال‌های پیش نیز هر از چندگاهی شکل‌گیری آن به گوش می‌رسید. به عنوان مثال در سال ۱۳۹۲ هنگام تصویب قانون آیین دادرسی کیفری جهت حمایت بیشتر از حقوق کودکان، نهاد‌های جدیدی در نظر گرفته شده که یکی از این نهاد‌ها «پلیس اطفال» بود. واضعان این نهاد اعتقاد داشتند که به دلیل شرایط خاص کودکان، باید در نحوه مواجهه قضایی با آن‌ها رویکرد‌های متفاوتی دنبال شود. اما علی‌رغم تمام تاکیدهایی که مقامات رسمی و کارشناسان حوزه حمایت از حقوق کودکان بر تشکیل این نهاد داشته‌اند، شاهد این هستیم که هنوز پیش‌نویس این قانون نهایی نشده بر روی ریل قانونگذاری قرار نگرفته و هنوز برای گذراندن پیچ و خم‌های زیاد کمیسیون‌ها به مجلس ارائه نشده است. اکنون قتل دلخراش رومینا شاید تلنگری برای تسریع در تشکیل این نهاد باشد. ویژگی‌های خاص کودکان و اینکه آسیب‌پذیر و بی‌دفاع هستند، طلب می‌کند که سیستم قانونی و قضایی ویژه‌ای داشته باشند. بنابراین پلیس اطفال ضمن این که می‌تواند به عنوان نهادی حمایتی برای کودکان عمل کند می‌تواند در صورت ارتکاب جرم و بزه نیز متناسب با شرایط سنی و جرم صورت گرفته، برخورد کند. البته پلیس کودکان -که شکل‌گیری آن در کشور هنوز با اما و اگرهای زیادی همراه است- سال‌هاست در کشورهایی که کودکان را نه به عنوان دارایی پدر و مادر بلکه به عنوان هویتی مستقل می‌شناسند، فعال هستند و به کودکان خدمات ارائه می‌دهند و آنان را از خطرات احتمالی محافظت می‌کنند.