مصرف گاز و رجزخوانی‌های بی‌اعتبار

محمدجواد پهلوان- یکی از سوالاتی که این روزها در مورد آن بسیار سخن گفته می‌شود، بحث درخواست مسئولان برای رعایت الگوی مصرف انرژی و عدم توجه مردم به این درخواست است. البته اگر انصاف به خرج بدهیم باید گفت که این بی‌توجهی به صورت نسبی است. یعنی اولا بی‌توجهی صددرصدی نیست و هنوز بخشی از جامعه نسبت به هشدارها توجه دارند و رعایت می‌کنند و ثانیا در تمام امور میزان بی‌توجهی یکسان نیست. فی‌المثل در حوزه مصرف بنزین میزان رعایت با حوزه مصرف گاز متفاوت است.
اما در مورد چرایی این بی‌توجهی مردم نسبت به هشدارهای گاه وبی‌گاه مسئولان در خصوص الگوی مصرف گاز چند نکته گفتنی است. شکاف عمودی شکل گرفته در جامعه هر روز شدت بیشتری می‌گیرد و همین شکاف با عمق زیاد باعث شده حتی در حوزه‌های این‌چنینی نیز مردم حرف‌شنوی لازم را نداشته باشند. آری؛سخن مسئولان در این زمینه دور از واقعیت نیست، اما به دلیل نبود اعتماد این تصور در بخش اعظم جامعه وجود دارد که این مسئله نیز نشات گرفته از خلاف‌گویی مسئولان است و گاز برای مصرف به اندازه کافی وجود دارد. بنابراین همان‌طور که عرض شد طبیعی است که به دلیل عدم اعتماد این درخواست‌های مسئولان برای جامعه محلی از اعراب نداشته باشد.
اما مسئله بعدی که به نظر بنده بسیار مهم است و باید مسئولان ما درباره آن تجدیدنظر اساسی کنند، اغراق‌های عجیب و غریب‌ در مورد سطح توانایی‌شان است که یا از سوی خودشان اظهار می‌شود ویا رسانه‌های نزدیک به آنان. بدین ترتیب که وقتی در داخل کشور برای زمستان خودمان برنامه‌ریزی صورت نگرفته، آقایان منتظر «زمستان سخت اروپا» بودند تا بتوانند با دست پر برجام را احیا کنند. حالا ایران درگیر زمستان سخت شده و شهرها یک به یک تعطیل می‌شوند و از آن سو اروپا توانسته با برنامه‌ریزی علمی و بدون نیاز به انرژی روسیه، زمستان را مدیریت نماید. ضمن آنکه با توجه به تحولات داخلی نیز به طور کامل احیای برجام از دستور کار آمریکا و اروپا خارج شده است.بنده به جد معتقدم این رفتارها هم باعث مقوامت مردم می‌شود و هم سرافکندگی مسئولان. با رفتار فوق، جامعه به این باور می‌رسد مسئولان و تصمیم‌گیران کشور کسانی هستند که فقط رجزخوانی‌های بی‌پشتوانه را در دستور کار خود قرار داده‌اند، اما از برنامه‌ریزی صحیح برای ابتدایی‌ترین موضوعات حوزه مسئولیت‌شان ناتوان هستند.
با وجود چنین مسئولانی چگونه عده‌ای منتظر احیای اعتماد و ترمیم شکاف شکل گرفته بین مردم و حاکمان هستند؟ خلاف‌گویی های آشکار به علاوه سوء مدیریت‌های عیان در کنار رجزخوانی‌های بچه‌گانه و یبدون پشتوانه برای دنیا جز این‌که مردم را بی‌اعتمادتر کند؛ نتیجه دیگری ندارد.