برخورد با مخالفان؛ از ناوالنی تا پروتاسویچ
شغل دوم ولادیمیر پوتین
رسول اسدزادهجوان بیست و شش سالهای که بر فراز آسمان بلاروس توسط عملیات ایزایی ارتش لوکاشنکو ربوده شد تازهترین شاهکار از آخرین دیکتاتور موجود در اروپاست. رومن پروتاسویچ روزنامهنگار و مدیر کانال تلگرامی Nexta است که علیه استبدادِ الکساندر لوکاشنکو فعالیت میکند ولی نحوه بازداشت او بیشتر شبیه به دستگیری رئیس مافیا یا یک جنایتکار جنگی بینالمللی است. لوکاشنکو یک نسخه مینیاتوری از ولادیمیر پوتین است. تمام کارهایی که او در قبال مخالفین سیاسی انجام میدهد یک رونوشت دقیق و بدون غلط از دیکتهای است که ولادیمیر به او داده، یک سال پیش وقتی الکسی ناوالنی مسموم شد بار دیگر اُلیگارشی حاکم بر کشورهای پساشوروی و احاطه ماموران سابق کاگب بر این کشورها مطرح شد. در کشورهای قسمت آسیای مرکزی و قفقاز جنوبی تنها ارمنستان و گرجستان حکومت نسبتا مستقل با سیستم دموکراتیک دارند و حکومت باقی کشورها یعنی آذربایجان، ترکمنستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان و تاجیکستان سه دهه است که در اختیار افرادی ثابت با انتخابات نمایشی است. نام نور سلطان نظربایف، امامعلی رحمانف، حیدر(و پسرش الهام) علیاف سالهاست که به گوش جهانیان آشناست. در قسمت اروپایی قضیه کمی متفاوت است، در میان کشورهای معروف به بالتیک تنها کشوری که حاکم آن دائمی و از افسران سابق شوروی است، کشور بلاروس است. ولادیمیر به خوبی میداند استقرار و تقویت دموکراسی در اوکراین و بلاروس به عنوان پهناورترین کشورهای پساشوروی در قسمت اروپایی روسیه برای او و هژمونی سیاسی روسیه تهدید بزرگی خواهد بود. گرایش مردم این کشور به غرب و دموکراسی غربی یک شکست تاکتیکی بزرگ برای تزار ولادیمیر است. از اینرو پوتین شغل اولش یعنی ریاست جمهوری روسیه را رها کرده و به شغل دومش که تعمیر و نگهداریِ نظامهای سرکوبگر و حاکمان مادامالعمر در کشورهای جدا شده از شوروی است میپردازد. نحوه بازداشت رومن پروتاسویچ و پیشتر از او الکسی ناوالنی نشاندهنده یک حقیقتِ واضح است:رسانه و گردش آزاد اطلاعات بلای جان پیرمردهای کاگب است...