درگذشت ‌‌«ويكتور هوگو‌‌» شاعر و نويسنده مشهور فرانسوی

ويكتور هوگو، درخشان‏‌ترين شخصيت ادبي فرانسه در قرن نوزدهم، در 26 فوريه 1802م در شهر بزانسون فرانسه به دنيا آمد. در ابتدا وارد عرصه ادبيات شد و پس از مطالعه آثار بزرگان، مقام ادبي مهمی به دست آورد.  در 25 سالگی به عضويت آكادمی فرانسه پذيرفته شد و هم‏زمان به عنوان نماينده به پارلمان فرانسه راه يافت. هوگو در زمان حكومت ناپلئون سوم، به دليل مخالفت با سياست‏‌های مستبدانه وی از صحنه سياست دور افتاد و نزديك به 19 سال در تبعيد به سر برد. در همين دوران بود كه ويكتور هوگو، رمان‏‌های ماندگار خود را خلق كرد. هوگو را مي‏ توان مروج و پيشاهنگ مكتب رمانتيسم در اين دوره دانست چرا كه اين مكتب به وسيله او به اوج شكوفايى و رشد رسيد. براساس مكتب رمانتيسم، قواعد و سنت‏‌های كلاسيك، مانع درك طبيعت، لذت بردن از آن و بيان آن بود. اين مكتب به برتری احساسات و تخيل بر عقل باور داشت و معتقد بود كه هنرمند بايد بدون هيچ قيدی به بيان احساسات خود بپردازد. هوگو، طرفدار آزادی در هنر بود. وی در اشعار خود از موضوعات مختلفی سخن رانده و از همه صورت‏‌ها و اشكال هنری بهره گرفته است؛ از سروده‏‌های حماسی تا هجوگويى و مرثيه. در اشعار او، مضامينی چون تضاد نيكی و بدی، وجدان و بی‌وجدانی و روشنايى و تاريكی مدنظر قرار گرفته است. ويكتور هوگو محبوب‏ ترين نويسندگان زمان خود به شمار می‌آمد. اين محبوبيت تاحدی به سبب تبعيد وی كه رنگی افسانه‏‌‌ای به خود گرفته بود و به سبب وضع سياسی زمان بود كه او را مظهر حكومت تازه معرفی می‌كرد، مربوط مي‏ شد. هم‏چنين به سبب حساسيت و ادراك او در برابر احساس‏‌های بشری كه بيشتر با محروميت‏‌ها و ناكامی‌های بشر ارتباط می‌يافت. هم‏چنين به سبب فصاحت بيان كه در عين حال از سادگی برخوردار بود و به سبب نبوغ پرثمر و تنوع استعداد. ويكتور هوگو طرفدار اصلاحات به نفع طبقات محروم و رنجديده بود. مسئله بزرگ از ديدگاه او بی‌عدالتی است كه از آن به عنوان بدی ياد كرده است. زندگی هوگو به رغم ماتم‏‌ها و بدبختی‌های خانوادگی و به رغم تبعيدها، زندگی پيروزمندانه‏‌‌ای بود، برخوردار از سرنوشتی استثنايى با مفاخر فوق العاده. هوگو مظهر درخشان ملت جمهوري‏خواه بود. خطابه‏‌هايش در موارد مختلف، انعكاس وسيعی به همراه داشت و هر روز بر افتخار او افزوده می‌شد. ويكتور هوگو در سال‏‌های پايانی عمر مورد احترام و ستايش عمومی بود به طوری كه در جشن تولد هشتاد سالگی او، شش‏صد هزار تن از مردم پاريس و شهرهای ديگر فرانسه برای تهنيت و گراميداشت او در برابر خانه‏ اش گرد آمدند. ‌‌«بينوايان، مردی كه مي‏ خندد، كارگران دريا، ناپلئون كوچك، گوژپشت نوتردام و روح انسان‌‌» از معروف‏ ترين رمان‏‌های ويكتور هوگو هستند. ويكتور هوگو سرانجام در 22 می‌1885در 83سالگی در اوج محبوبيت و شهرت درگذشت و پس از تشييعی باشكوه در پاريس به خاك سپرده شد.