نظرسنجی به شیوه فرمانده

در دوره آموزشی، فرمانده گردان ما که در میان همکاران برای خودش برو و بیایی داشت، دستور داد همه‌ ما را جمع کنند تا در خصوص انتخاب کفش اسپورت برای ورزش‌های صبحگاهی نظرسنجی کند. روی میزی که از قبل آماده شده بود ۸جفت کفش مختلف و رنگارنگ گذاشته بودند. قبل از ورود فرمانده گردان، شور و هیجان خاصی شکل گرفته بود و هر کسی از مزایا و معایب آن کفش‌ها صحبت می‌کردند. آن‌که در فروشگاه کفش‌فروشی کار کرده بود یکی را نشان می‌کرد و دیگری که ورزشکار بود کفش دیگر را. برخی با تعصب خاصی و با ذکر دلایل علمی، تجربی و ورزشی از انتخاب خود دفاع می‌کردند؛ گاهی دعوای لفظی هم بر سر خوب یا بد بودن آن‌ها سر می‌گرفت و گاهی هم‌دیگر را بی‌اطلاع و نابلد و ... می‌خواندند. بعد از ورود فرمانده گردان همه هیاهو و سروصداها خاموش شد و پروسه انتخاب کفش آغاز شد. در ابتدا فرمانده با برشمردن شرایط یک کفش خوب ورزشی به تجزیه و تحلیل هر یک از آن کفش‌ها پرداخت؛ یکی را گران و بی‌کیفیت، دیگری را سنگین، آن یکی را بی‌دوام و چند تای دیگر را مستعد تعریق پا و از رنگ کفش بعدی ایراد گرفت تا بالاخره به کفش آخر رسید! آن کفش آخر به‌نظر فرمانده سبک، ارزان، با کیفیت، خوش‌رنگ، با دوام و ضد تعریق بود، بنابراین آن بزرگوار بدون پرسیدن حتی یک سوال از ما کفش ورزشیِ فرمِ گردان را برگزید و جلسه انتخاب کفش به همین صورت و با ذکر یک صلوات پایان پذیرفت!!! این‌چنین بود که معنای دقیق و حقیقی نظرسنجی و انتخاب را در آن دوره آموختیم!