تصمیم عجیب AFC و ما که غریبیم

در شرایطی که همه منتظر بودند کشور ما یا در نهایت کشوری بی‌طرف، میزبان مرحله گروهی مسابقات مقدماتی جام جهانی آینده باشد، اما این میزبانی به صورت رسمی به کشور بحرین رسید. در حالی این تصمیم گرفته شد که اهالی فوتبال مشغول برگزاری انتخابات فدراسیون و لابی‌گری‌های مختلف بودند و مثل همیشه از امور اصلی غافل شدند، این اتفاق غریب رقم خورد. در حالت عادی و طبق برنامه بازی‌ها، اگر این مسابقات به صورت طبیعی برگزار می‌شد، کشورمان میزبان سه مسابقه از چهار مسابقه دور برگشت بود. برگزاری دو بازی حساس و سرنوشت‌ساز ایران با عراق و بحرین در زمین خودی یا حتی زمین بی‌طرف می‌توانست کمک زیادی به صعود تیم فوتبال ایران به مرحله بعدی کند؛ به خصوص بازی ایران با بحرین، که با این حساب هر دو بازی رفت و برگشت به میزبانی بحرین برگزار خواهد شد که این کار در نوع خود در تاریخ فوتبال عجیب و شاید بی‌سابقه باشد. جدا از این‌که مسئولان ورزشی و سیاسی کشورمان چه کاری در مورد این تصمیم انجام داده‌‌اند یا خواهند داد، اما این مسئله مطمئنا دلایل زیادی دارد که بهانه به دست کنفدراسیون فوتبال آسیا داده تا این تصمیم شوک‌آور را بگیرد. یکی از مهم‌ترین دلایل این تصمیم را می‌شود به ضعف زیرساخت‌های ورزشگاه‌های ما ربط داد و رعایت پروتکل‌های بهداشتی و ایمنی در ایام کرونا- که کارشناسان هموطن ما در این مورد اظهار نظر کرده‌‌اند و معتقدند که زمین‌های تمرین مناسب و امکانات چندانی برای تورنمتی در این حد فراهم نیست- و دلیل دیگر هم بی‌شک به عدم نفوذ ما در سطح اول اجرایی ای.اف.سی بر می‌گردد که از این مسئله همیشه متضرر بوده‌ایم. در مورد میزبانی مرحله گروهی جام قهرمانان باشگاه‌های آسیا هم این اتفاق افتاد و تیم‌های ما باید در زمین حریفان مسابقات خودشان را برگزار کنند. از میان مسئولان ورزشی سیاسی کشورمان، صالحی امیری به این موضوع واکنش نشان داد که به نظر‌‌ نمی‌رسد صحبت‌ها و امیدواری او ره به جایی ببرد. صالحی امیری گفته است: «میزبانی بحرین حاصل تبانی بین AFC و فیفاست. باید بگویم که حمایت ما هم در گذشته از شیخ سلمان کار اشتباهی بود و نتیجه آن را الان می‌بینیم. هنوز روزنه‌هایی وجود دارد که این اتفاق کاملاً غیرعادلانه را دنبال کنیم. ما بنا داریم که مکاتبه‌ای را با توماس باخ داشته باشیم و به این رفتار ناعادلانه اعتراض کنیم. حتماً در هفته آینده جلسه‌ مشترکی را با عزیزی خادم، وزارت ورزش و وزارت امور خارجه خواهیم داشت و ابعاد این موضوع را بررسی خواهیم کرد». این قبیل موضع‌گیری‌های همیشگی و از سر استیصال دردی از مشکل فوتبال و ورزش ما دوا نخواهد کرد، چرا که باید ما پیش از آنکه این تصمیم‌های ناعادلانه گرفته شود رایزنی‌ها و تلاش‌های خود را انجام داده باشیم تا در مقابل کار و برنامه صورت گرفته قرار نگیریم که در این صورت طبق تهدید ای‌اف‌سی خطرات و‌ محرومیت‌های دیگری در انتظارمان خواهد بود. با این حال این تصمیم در نوع خود آن قدر عجیب هست که بشود با رایزنی همه جانبه ورزشی و سیاسی آن را ملغی کرد، ولی ما هم بیش از حد عجیب و غریب هستیم که به راحتی تصمیم‌های یک طرفه برایمان می‌گیرند و شاید می‌دانند که کاری از دستمان برنمی‌آید و در کمین‌‌اند اوضاع ورزش و به خصوص فوتبال پر حاشیه ما را از این که هست خراب‌تر کنند.