بیانیه‌های بازنده و برنده انتخابات 1403
فروزان آصف‌نخعی (روزنامه نگار)
۱- صفحه اول

۲- سیاست

۳- اقتصاد

۴- جامعه
۵- ویژه شهرستان
۶- فرهنگ و هنر
۷- ورزش
۸- صفحه آخر

2452
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید


شهرام گیل‌آبادی؛ مدیرعامل خانه تئاتر:

بی‌حرمتی به تئاتر شهر، بی‌حرمتی به فرهنگ است

همدلی| مدیرعامل خانه تئاتر با انتقاد از برخی مسئولان که هنرمندان را در مقابل مردم قرار می‌دهند، تصریح کرد بی‌حرمتی به تئاتر شهر و حریم نداشتن آن بی‌حرمتی به فرهنگ است. شهرام گیل‌آبادی یکی از نمایشنامه‌نویسان و کارگردان‌های تئاتر ایران است که علاوه بر فعالیت در عرصه تئاتر، سابقه مدیریت فرهنگی و هنری را هم در کارنامه کاری خود به ثبت رسانده است. او که در حال حاضر به‌عنوان مدیرعامل خانه تئاتر فعالیت می‌کند، درباره موضوع حریم مجموعه تئاتر شهر و شرایطی که در فضای پیرامون این مجموعه وجود دارد نقطه نظرات خود را مطرح کرد. او درباره آسیب‌هایی که نداشتن حریم مشخص تئاتر شهر در عرصه فرهنگ و هنر به همراه دارد، گفت: واقعیت موضوع این است هر ساختمانی یک هویتی برای شهر است و شهر هم به‌عنوان موجود و پدیده‌ای زنده، پویا و تأثیرگذار است. وقتی بحث حریم را می‌کنیم موضوع حرمت مطرح می‌شود و حرمت برخی هویت‌ها باید حفظ کرد. تئاتر شهر به‌عنوان محور و نقطه ثقل منظر نمایش کشور، حتماً نیاز به این دارد که حرمتش حفظ شود و حفظ کردن حرمت تئاتر شهر به‌مثابه حفظ حرمت اندیشه، معرفت و فکر است.  گیل‌آبادی اظهار کرد: اگر بی‌توجه به مکان‌های فرهنگی‌مان باشیم بدون شک این بی‌توجهی به مجموعه فرهنگ و هنر کشور لطمه خواهد زد. مدیرعامل خانه تئاتر معتقد است این‌که حریم تئاتر شهر را به نسبت مشکلات و پیچیدگی‌ها اقتصادی، پیچیدگی‌های معیشتی مردم و مشکلات جدی‌ای که مردم با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند به فراموشی بسپاریم، بی‌توجهی است و شهرداری و اساساً ارگان‌های دیگری مانند نیروی انتظامی و بهزیستی که متولی هستند باید به تاریخ نسبت به این بی‌توجهی پاسخ دهند. این هنرمند عرصه تئاتر با بیان این‌که تئاتر شهر تنها یک مکان نیست، تأکید کرد: تئاتر شهر در ارتباطات راهبردی، نماد پیشروی بخشی از فرهنگ کشور است. وقتی وارد پارک دانشجو که اسمش دانشجوست و محوطه مجموعه تئاتر شهر به‌عنوان نگین پارک است می‌شویم متأسفانه صحنه‌های خوبی نمی‌بینیم و متأسفانه تبدیل به جولانگاه کج‌روی‌ها، آسیب‌های اجتماعی و ربایش‌های مختلفی که دل مردم را به درد می‌آورد و خاطره خوشی از آن فضا در ذهن مردم نمی‌گذارد، شده است.
گیل‌آبادی متذکر شد: بی‌توجهی به پارک دانشجو و مجموعه تئاتر شهر بی‌توجهی و دهن‌کجی جدی به فرهنگ کشور است. به نقل از مهر، این مدیر فرهنگی و هنری در ادامه سخنان خود یادآور شد: به‌یقین باید حرمت تئاتر شهر و پارک دانشجو حفظ شود و درعین‌حال حرمت مردم نیز باید حفظ شود. ما اگر کار فرهنگی و هنری انجام می‌دهیم برای این است که حرمت مردم را حفظ کنیم، به خاطر این است که مردم را عزیز و ارجمند بداریم و برایشان توسعه فکری ایجاد کنیم. پیشاهنگی فعالیت‌های فرهنگی و هنری ارج گذاشتن به انسان است. او معتقد است با توجه به چیزی که الآن در حال وقوع در پیرامون تئاتر شهر است، یک فاجعه در حال رخ دادن است و ثبت این موضوع به نام ما در تاریخ یکی از نقیصه‌هایی جدی است که در قبال آن پاسخی برای آیندگان نداریم. گیل‌آبادی ادامه داد: حرمت و حریم تئاتر شهر، حریم پارک، حریم شهر به‌عنوان موجودی زنده و حرمت مردم باید مدنظر قرار بگیرد و باید تصمیم جدی و عاجلی برای حریم تئاتر شهر گرفته شود. این نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر تصریح کرد: این‌که بعضی از ارگان‌ها به‌غلط هنر را در مقابل مردم و در مقابل دست‌فروشان شریفی که برای قوت روزانه خودشان تلاش می‌کنند قرار می‌دهند، یکی از خطاهای جدی سیاست‌گذاری است و یکی از اشتباهات مشخص و روشنی است که جز فرار روبه‌جلو نیست. او متذکر شد: عضو محترم شورای شهر باید نقص خود، نقص برنامه‌ریزی و نقص کوتاهی‌های خود را بپذیرد و نباید فرار روبه‌جلو بکند. حریم تئاتر شهر باید در نظر گرفته شود و به دست‌فروشان شریف هم باید ارج گذاشته شود. سیاستمداران، سیاست‌گذاران و سیاست‌بازان نباید از احساسات مردم سوءاستفاده کنند تا فرار روبه‌جلو داشته باشند و اصل موضوع را مخدوش کنند.
گیل‌آبادی با بیان این‌که باید فکری عاجل برای تئاتر شهر و حریم تئاتر شهر به‌عنوان یک مکان فرهنگی جهانی که نقطه ارتباطات راهبردی هنر است بشود، تأکید کرد: هیچ هنرمندی مخالف این نیست که برای دست‌فروشان شریفی که برای روزی حلال تلاش می‌کنند فکری شود. یادمان باشد که هنرمندان کار هنری می‌کنند تا مردم توسعه فکری داشته و از زندگی بهتری بهره‌مند شوند. هنرمندان تلاش می‌کنند و جامعه را به خاطر مردم نقد و تحلیل می‌کنند پس هنرمندان نمی‌توانند روبروی مردم قرار بگیرند. هنرمندان هرلحظه و هر نفس پشتوانه مردم هستند و از موضع خود هم کوتاه نمی‌آیند. متأسفانه کاری که در حال اتفاق است و اندیشه‌ای که از سوی برخی در رسانه‌ها مطرح می‌شود اندیشه‌ای چرک و کثیف است مدیرعامل خانه تئاتر در ادامه سخنان خود تصریح کرد: متأسفانه کاری که در حال اتفاق است و اندیشه‌ای که از سوی برخی در رسانه‌ها مطرح می‌شود اندیشه‌ای چرک و کثیف است و این اندیشه چرک و کثیف یک فرار روبه‌جلو است تا برخی از مسئولیت‌های خودشان شانه خالی کنند و مسئولیت‌پذیر نباشند. او معتقد است حریم تئاتر شهر یکی از جدی‌ترین موضوعاتی است که مطالبه عمومی تئاتر کشور، فرهنگ کشور و مردم شریفی است که در شهر به‌عنوان پدیده و موجودی زنده، زندگی می‌کنند. گیل‌آبادی درباره برخی اظهارنظرها مبنی بر این‌که ایجاد حریم برای تئاتر شهر باعث ایجاد فاصله میان تئاتر و مردم می‌شود، یادآور شد: تئاتر شهر رها شده است؛ از درگیری پلیس تا دزدان به داخل تئاتر شهر کشیده می‌شود تا درگیری‌های خونین که در بیرون آن اتفاق می‌افتد. معتقدم باید حرمت و حریم تئاتر شهر رعایت شود و موقعی حرمت و حریم رعایت می‌شود که فرهنگ و ارزش مردم را بفهمیم و برای ارزش گذاشتن به مردم و داشته‌های فرهنگی کشور برنامه‌ریزی کنیم.
این مدیر تئاتری تأکید کرد: من معتقدم باید در خیابان ۱۵ خرداد حصارهای ساختمان تاریخی قوه قضاییه برداشته شود، حصارهای وزارت امور خارجه برداشته شود و اگر حصارها برداشته نمی‌شود پس دلیلی دارد. شورای شهر که درباره خوب نبودن حصار صحبت می‌کند چرا حصارهای قوه قضاییه و کاخ گلستان برداشته نمی‌شود مگر این بناها متعلق به شهر نیست؟ چرا در باغ ملی بازنمی‌ماند تا مردم از آن استفاده کنند؟ اگر استدلالشان به موضوعات جهانی است که همه ساختمان‌ها در همه‌جا در نزدیک‌ترین وضعیت به مردم قرار گرفته پس تمام بناها ازجمله قوه قضاییه، وزارت خارجه و کاخ گلستان را هم در نزدیک‌ترین وضعیت به مردم قرار بدهند، مگر این ساختمان‌ها هم متعلق به مردم نیست؟
او تصریح کرد: اگر استدلالشان چیز دیگری است و حصار خوب است پس حریم تئاتر شهر را هم با حصار مشخص کنند و در منظر شهری به‌گونه‌ای طراحی شود که به چشم نیاید و فقط حریم را رعایت کند. اگر حصار بد است پس باید برای همه‌جا بد باشد، اگر بد است دیگر ساختمان‌های مردم را هم به مردم برگردانند. گیل‌آبادی در پایان سخنان خود متذکر شد: منظری که تئاتر شهر در حال حاضر دارد زشت‌ترین منظری است که دور از فضای کلی و بلایی کلی که بر سر فرهنگ کشور آمده نیست.