مکتب های ادبی ایران و جهان نوشته فیض شریفی
کتاب دو جلدی مکتبهای ادبی ایران و جهان را انتشارات حس هفتم به شکلی وزین چاپ کرده و بر بساط نشر نشانده است. شاید پیش از این کتاب، کارهای نصف و نیمهای در این زمینه چاپ شده باشد ولی اغلب این آثار ارجمند ابتر و ناتمام ماندهاند و به ادبیات معاصر نرسیدهاند یا به لون تازهای در این باب سخن نرفته است و به جزئیات امور سبکها و مکتبهای ادبی پرداخته نشدهاند. کتاب «مکتبهای ادبی» فیض شریفی در نثر از شاهنامه ابومنصوری آغاز شده و به نثر نویسندگان امروز، از جمله صادق چوبک و هوشنگ گلشیری رسیده است. در زمینه نظم و شعر، از پسا رودکی شروع کرده و به سپهری و شاعران معاصر دیگر پرداخته است. فیض شریفی در این زمینه هم مکتبهای ادبی را بررسی کرده و هم سبک و اسلوب هر نویسنده و شاعر را جزء به جزء به نمایش گذاشته است. مثلا در قرن پنجم سه نوع نثر ساده و مسجع و بین بین داریم. نثر ساده ناصر خسر و نثر مسجع خواجه عبدالله انصاری و نثر بین بین ابوالفضل بیهقی. شریفی ویژگیها و شاخصههای این نوع نثرها را با نشان دادن متن این کتابها توضیح داده است. در زمینه ادبیات معاصر، شریفی زبان و نگاه و جهان شعری نیمایوشیج، شاملو، اخوان ثالث، فروغ فرخ زاد، سهراب سپهری و سایر شاعران معاصر را نشان داده و شعرهای موفق این شاعران را از لحاظ ساخت و بافت و آهنگ (شکل) بررسی کرده است. در زمینه نثر دینامیکی معاصران هم همین کار را کرده است. در واقع کتاب مکتبهای ادبی ایران و جهان یک نوع آنتولوژی و نسب شناسی هم هست. فیض شریفی این کتاب را حاصل عمر و تدریس چهل و پنج ساله در مقاطع تحصیلی از دبیرستان تا دانشگاه میدانند.