صداهای گوناگون، نمایش امکان و ظرفیت کژتابی

سخنان اخیر دبیر مجمع تشخیص مصلت نظام در گفت‌وگو با روزنامه فایننشال تایمز به سبب تصور منطبق نبودن با موضع رسمی مجموعه‌‌ دستگاه سیاست خارجه‌‌ کشور محل نقد و نظر فراوان شد. البته برداشت منتشره توسط رسانه مشخصاً از جانب دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام تکذیب شد، اما‌ می‌توان نه در این مورد مشخص و در کلیت موضوع، اظهارات و مواضع بعضا دارای زاویه با اعلان رسمی دستگاه سیاست خارجه نکاتی را قلمی کرد.
1-از باب اشاره اول به محاسن و نیکویی باید گفت که در جمهوری اسلامی ایران امکان ابراز نظرات گوناگون در حوزه‌‌های مختلف وجود دارد و این‌که افراد و مصادر، ناچار از روخوانی بیانیه‌‌ها و تکرار متون واحد نیستند، نشان‌گر سطح قابل اعتنایی از آزادی بیان و عقیده و رواداری نهادینه شده در سپهر سیاسی این سرزمین است. در میانه‌ای که مناقشه‌‌ هسته‌ای به موضوعی محوری و دارای حساسیت بالا تبدیل شده است، باز دهان‌‌ها و قلم‌‌ها گشوده‌اند تا نظراتی گاه یکسر متفاوت را‌ ابراز کنند و هیچ محدودیت و محذوریتی هم در پیش نیست. در همین موضوع مشخص آقای دکتر رضایی به عنوان یکی از شخصیت‌‌های نظام‌ به بیان نظرات خود پرداختند و در سویه‌‌ دیگر اشخاص و رسانه‌‌های دیگر نیز به نقد سخنان ایشان و رد و نفی پرداختند. همه‌‌ این‌‌ها در یک فضای کاملا آرام و امن ذهنی صورت گرفته و نمایانگر بستری کم‌نظیر به برکت انقلاب اسلامی در ایران است. در شرایطی که به مدد دستگاه تبلیغاتی عظیم و سیستم سیاه‌نمایی پردامنه علیه جمهوری اسلامی ایران، تصویری واژگون و غیر حقیقی نمایانده‌ می‌شود، این امکان و صحنه اگر به درستی مورد بهره‌برداری تبلیغاتی و عرضه به اذهان قرار بگیرد به تنهایی باطل‌السحر هجمه‌‌ تبلیغاتی آن جماعت است. در منطقه خاورمیانه کدام سرزمین را‌ می‌توان سراغ گرفت که در موضوعی چنین حساس افراد و رسانه‌‌ها از جایگاه‌‌های مختلف چنین نقد و نظر روانه عرصه‌‌ تحلیل کنند؟ نمایش چند صدایی و این که در ایران همه‌‌ گروه‌‌های سیاسی و مقامات‌ می‌توانند در موضوعات مختلف به ابراز نظر بپردازند، اما النهایه سیاست رسمی و اعلانی-اعمالی از مجاری کاملا مشخص بیان و اعمال‌ می‌شود. هنر در بازیگری سیاسی و استفاده به موقع از همه‌‌ ظرفیت‌‌ها در موقعیت لازم است. به روایت مرحوم شهید سید حسن مدرس «شمشیر مرصع جواهرنشان برای مجالس بزم، شمشیر پولادین و ستبر برای روزهای رزم»
2- وجهه دیگر این که در گفت‌وگو با اصحاب رسانه باید منافع ملی و محرمانه‌‌ها را همواره مدنظر قرارداد. این‌که به لطایف‌الحیل و استفاده از فنونی چون سوالات جهت‌دار و دمیدن در پاره‌ای شکاف‌‌ها سخنان مگو یا غیر لازم بیان نشود، نیاز به تحفظی دارد که باید از سوی اکابر نظام و کسانی که دستی بر آتش دارند، رعایت شود تا در عین استفاده از تریبون‌‌ها تصور تداخل میان دستگاهی، ناهم‌صدایی و... پدید نیاید. البته در این مورد مشخص توئیت شخص وزیر امور خارجه گویاتر از هر نوشتاری به ایجاز جان کلام را بیان کرد:«عرصه سیاسی ایران پویاست و مقامات نظرات متنوعی بیان‌ می‌کنند، اما نظرات نباید با سیاست رسمی دولت اشتباه گرفته شود، من به عنوان وزیر امور خارجه و مذاکره‌کننده‌‌ ارشد هسته‌ای به‌زودی طرح اقدام سازنده و دقیق خودمان را ارائه خواهم کرد-البته از کانال‌‌های دیپلماتیک-تعهد-اقدام-جلسه.»