موسیقیدان و نوازنده سه تار

ذوالفنون در کودکی به‌همراه خانواده‌اش به‌تهران آمد و فراگیری موسیقی را در ۱۰سالگی در خانواده‌ای اهل موسیقی شروع کرد. او که در ۱۶ اسفند ۱۳۱۶ در آباده به دنیا آمده بود، برای ادامه تحصیل به‌هنرستان موسیقی ملی رفت و در آنجا با سازهای دیگر چون تار و ویلون آشنا شد. ویلون را نزد برادرش محمود ذوالفنون آموخت و در هنرستان از رهنمودهای موسی معروفی در زمینه تکنیک سه‌تار برخوردار شد و همزمان با تأسیس رشته موسیقی در دانشکده هنرهای زیبا، به آنجا راه یافت. آشنایی با شخصیتهای موسیقی ملی ایران از جمله نورعلی برومند و داریوش صفوت، شناخت تازه‌ای از موسیقی اصیل ایران و امکانات وسیع سه‌‌تار برای او به ارمغان آورد و از سال ۱۳۴۶ فعالیت خود را روی سه‌تار متمرکز کرد. از روش‌های استادانی چون ابوالحسن صبا، ارسلان درگاهی و همچنین راهنمایی‌های احمد عبادی بهره گرفت و پس از پایان دانشکده در همان جا و در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی ملی به‌تدریس سه‌تار پرداخت. او در این سال‌‌‌ها از راهنمایی یوسف فروتن و سعید هرمزی که از نوازندگان قدیمی سه‌تار بودند نیز  برخوردار شد. ذوالفنون آثار نوشتاری و صوتی فراوانی در زمینه موسیقی ایرانی از خود به‌جای گذاشته که از بین آن‌‌‌ها می‌توان آلبوم‌های گل صدبرگ و ‌«آتش در نیستان‌» با صدای شهرام ناظری را نام برد. همچنین از دیگر آثار او می‌توان به ‌«مستانه‌»، ‌«سرمستان و شب عاشقان‌» با صدای علیرضا افتخاری و آلبوم ‌«شیدایی‌» با صدای صدیق تعریف اشاره کرد. او سالیان متمادی در زمینه تحقیق، جدی گام برداشت و کوشید جوانان را با این قلمرو آشنا کند. مهم‌ترین کار وی پس از تحقیق، تدریس بود. کتابی با عنوان ‌«گل صدبرگ‌» (به کوشش سروش قهرمانلو) که مجموعه‌ای از نوشته‌ها و خاطراتش درباره موسیقی است، از او منتشر شده‌است. جلال ذوالفنون در ۷۴سالگی درگذشت و  در گورستان امامزاده طاهر به‌خاک سپرده شد.