مرگ انصاریان یک تلنگر بود

پژمان جمشیدی با بیان این‌که مرگ علی انصاریان برایش یک تلنگر بود، گفت : هیچ گاه در فوتبال و سینما کاری را برای دیده شدن انحام ندادم و آنچه الان در سینما دنبال می‌کنم، برای سرگرمی است.
به گزارش ایسنا، نشست پرسش و پاسخ فیلم «خط فرضی» به کارگردانی فرنوش صمدی شنبه، روز گذشته -۱۸ بهمن ماه- در سینمای رسانه در برج میلاد برگزار شد و این فیلمساز درباره اولین تجربه سینمایی‌اش ضمن تسلیت برای درگذشت دو فوتبالیست قدیمی و آرزوی روزهایی بهتر برای مردم گفت: این فیلم اولین اپیزود از سه گانه‌ای است که قصد دارم درباره دروغ، پنهان‌کاری، عذاب وجدان و مکافاتی که انسان از دروغ دچارش می‌شود، بسازم. اینها از مضامینی هستند که قصد داشتم در این فیلم مطرح کنم. طرح فیلم‌نامه بعدی‌ام نیز درباره مردی‌ است که دروغ گفته اما بازهم با محوریت زنان است.
او افزود: من قصد نقد شخصیت یا مسئله‌ای را در این فیلم نداشتم و نمی‌خواستم فیلم را هم ایرانیزه کنم. اما دغدغه مهم برایم همین حرف نزدن آدمها با همدیگر است. ثابت شده است، قصه جدیدی وجود ندارد و سعی کردم قصه‌‌ای را از منظر خودم به یک ماجرای حتی تکراری روایت کنم.
در این نشست پژمان جمشیدی از بازیگران این فیلم نیز ابتدا درگذشت مهرداد میناوند و علی انصاریان را تسلیت گفت و افزود: ابتلای من به کرونا شایعه بود و خدا را شاکرم که در سلامت کامل به سر می‌برم. گاهی فکر می‌کنم که خوابم و منتظرم از رویا بیدار شوم و ببینم همه چیز خوب است و به روال سابق بازگشته‌ایم.
در ادامه به بازی او و کلا بازیگری اش در سینما انتقاد شد که در واکنش به این موضوع آزیتا حاجیان دیگر بازیگر این فیلم «نقد را منصفانه نداست.»
جمشیدی خودش  در این باره گفت: من قصد مظلوم نمایی و عرفانی ندارم ولی انقدری که شما فکر می‌کنید، برایم دیده شدن ارزش ندارد. نه فوتبال و نه بازیگری را برای دیدن شدن انتخاب نکردم. در این چند سال نقد شخصی از من منتشر نشده بود و چند روز پیش دوستی به من گفت صفحه‌ای را ببینم که نقد خوبی از کار من نوشته شده و بلافاصله بعد از آن، خبر فوت علی انصاریان را دیدم که برای من یک تلنگر بود و به خودم لرزیدم. من فقط برای سرگرمی کار می‌کنم.