بیانیه‌های بازنده و برنده انتخابات 1403
فروزان آصف‌نخعی (روزنامه نگار)
۱- صفحه اول

۲- سیاست

۳- اقتصاد

۴- جامعه
۵- ویژه شهرستان
۶- فرهنگ و هنر
۷- ورزش
۸- صفحه آخر

2452
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید


منطقه رودتلخی، سرمایه ملی، نیازمند نگاه ملی

ياسر علي‌زاده (فعال محیط زیست)

استان کهگیلویه و بویراحمد یکی از استان‌هایی است که ضمن داشتن فرهنگ و آداب و سنن قوی و بومی و همچنین آثار باستانی فراوان، مناطق طبیعی بکر و دست نخورده‌ای دارد که لازم است علاوه بر معرفی آنها، از سوی مسئولان و مردم منطقه نیز تحت حفاظت قرار گیرد. یکی از این مناطق، منطقه رودتلخی است که با طبیعتی زیبا بالغ بر53هزار هکتارجنگل است.‌‌‌‌ مراتع، دشت‌ها، کوه‌ها، کوهپایه‌های این منطقه که زیستگاه ده‌ها گونه جانوری، پرنده و وحوش است، می‌تواند گردشگران و طبیعت‌گردان را به سمت خود جلب کند. 
علاوه بر این، گونه‌های گیاهی نایاب و دارویی که به علت عدم شناخت کافی و وافی از سوی مردم و مسافران و طبیعت‌گردان دستخوش انقراض و نابودی شده، باید راه‌هایی را یافت تا این منابع غنی طبیعت برای آیندگان به ودیعه بماند. این طبیعت با وسعت قابل توجه به حفاظت بیشتر نیاز دارد که هم اکنون یکی از محیط‌بانان به نام «قیصر طیبی» از آن محافظت می‌کند. انجمن مردمی حمایت از محیط‌زیست آریوبرزن به شکل مردم‌نهاد کار‌‌‌‌ نگهداری و کنترل طبیعت رودتلخی را به عهده دارد. گونه‌های درختی بادام، کلخنگ، بنه، بلوط، زال زالک، رملک، کنار، انجیر وحشی، دراین زیست بوم به شکل گسترده و قابل توجه یافت می‌شود، و حجم گسترده و تراکم چشم‌نواز این درختان، در کمترین مناطق حفاظت شده‌‌ای درسطح کشور یافت می‌شود.
 مضاف بر این، بادامستان‌های پر رونقی که همه ساله وسیله ارتزاق مردم بومی و غیر بومی است، علاوه بر منابع مالی به مکان گردشگری و اکوتوریسم جاذبه‌های خاص و چشم‌نواز منحصربه فرد خود را دارد.
با وجود چنین ظرفیت‌هایی منطقه رودتخلی از آن برخوردار است، جا دارد مسئولان محترم استان کهگیلویه و بویراحمد و همچنین و وزارتخانه‌های ذیربط همچون میراث فرهنگی یا سازمان محیط زیست درخصوص رسیدگی جهت هرچه بهتر نگهداری این مجموعه بکر، ضمن کمک و همکاری با سازمان‌های مردم‌نهاد، امکانات بهتر و ضروری‌تری را در اختیار مسئولان محلی و استانی قرار دهند. شکی نیست سازمان‌های مردم‌نهاد به تنهایی و بدون پشتوانه عملیاتی مسئولان و نهادهای ذیربط نمی‌توانند از این سرمایه ملی و استانی که در حقیقت امانتی است برای نسل‌های آینده، محافظت کنند.‌‌‌‌