کاربرد «یک»:
«یک» برای امر کلی و درمعنای هر غلط است؛ مثلاً در جمله «احمد میخواهد در آینده یک پزشک بشود»، یک زائد است. این یکها نتیجه تقلیدِ بیدلیل از زبانهای فرنگی هستند. ابوالحسن نجفی «یک» را بهعنوان علامت نکره قاطع هر دو ترکیب «یک روز» و «روزی» را درست میدانست، اما معتقد بود «اجماع «یک» و «ی» نکره یا وحدت در یک کلمه خلاف فصاحت است [و] بهجای «یک روزی او را دید» باید گفت:«یک روز او را دید» یا «روزی او را دید».»