بلای جهان در قرن بیستم

آدولف هيتلر صدراعظم مستبد آلمان در سال 1925م حزب ناسيونال سوسياليست معروف به حزب نازی را كه به تعصب شديد نژادی مشهور شد، تأسيس كرد. اين حزب در انتخابات سال 1930م، 107 كرسی از پارلمان آلمان موسوم به رايشْتاگ را به دست آورد. هيتلر از اين پس درصدد برآمد تا در انتخابات رياست جمهوری آلمان نيز شركت كند. اما در اين انتخابات، هينْدِن‏بورگ، رئيس جمهور وقت پيروز شد و هيتلر نفر دوم گرديد. با اين حال، هيتلر تلاش خود را برای پيروزی در انتخابات پارلمانی تابستان 1932م متمركز ساخت و در اين دوره، مقام اول را به دست آورد. با وجود پيروزی نازی‌ها در انتخابات، هيندن‏بورگ از تعيين هيتلر به صدراعظمی آلمان خودداری كرد و ادامه اين كشمكش به انحلال رايشتاگ و تجديد انتخابات در ششم نوامبر 1932م انجاميد. نازی‌ها اين بار آراء كمتری به دست آوردند ولي مقام اول خود را در ميان احزاب ديگر حفظ كردند و هيندن‏بورگ علي‏رغم ميل باطنی خود، روز سي‏ ام ژانويه 1933م، حكم صدراعظمی هيتلر را امضا كرد. هيتلر از آن پس قدرت را در آلمان به دست گرفت و حكومت ديكتاتوری خود را آغاز كرد. با مرگ هيندن‏بورگ در اوت سال بعد، هيتلر مقام صدر اعظمي و رياست جمهوری را در هم ادغام كرد و خود را رهبر اين كشور ناميد. وی با ايجاد سازمان مخوف امنيتی با نام مخفف اِس اِس و تأسيس شكنجه‏ گاه‏‌های بزرگ، مخالفان خود را روانه اردوگاه‏‌های كار اجباری كرد. هيتلر برنامه‏‌ريزی متمركز برای كشور جهت به سامان آوردن امور متشتّت آلمان پس از جنگ جهانی اول را عملی ساخت و با نظارت قاطع بر توليد و توزيع، از آلمانْ كشوری نيرومند و پيشرفته از لحاظ صنعتی پديد آورد. از طرف ديگر با گسترش صنايع نظامی، هيتلر، خدمت زير پرچم را اجباري كرد و شروع به مسلح کردن سربازان نمود. اين ديكتاتور قدرت طلب و زورگو، در پی به دست آوردن سرزمين‏‌های بيشتر، جنگ جهانی و خانمانسوز دوم را به راه انداخت و ميليون‏‌ها انسان را قربانی اهداف نژاد پرستانه خود كرد. سرانجام با شكست آلمان و متحدانش از نيروهای متفقين، آدولف هيتلر دست به خودكشی زد و به جنايات ننگين خود خاتمه داد.