محسن امینزاده: برخی تندروها از انزوای ایران خشنودند
محسن امینزاده در مقاله «دیپلماسی جهانی؛ ضرورت امنیت ملی»نوشت: با وجود امکان مدیریت توسعه هستهای کشور بدون تحریمهای جهانی، بیخردی سیاسی تندروها و دولت احمدینژاد، برنامه هستهای ایران را به پرهزینهترین و پرخسارتترین برنامه تاریخ صنایع هستهای جهان بدل کرد.برجام اولین تجربه حساس و مهم اروپا برای حل یک بحران بینالمللی جهان با محوریت خودش پس از جنگ جهانی دوم بود. حضور آلمان در کنار اعضای دائمی شورای امنیت، هویت اروپایی برجام را تقویت میکرد و برای دیپلماسی آلمان که مدعی عضویت دائمی در شورای امنیت است، اهمیت فوقالعادهای داشت.»
وی افزود:«غیبت ایران در صحنه دیپلماسی بینالمللی منجر به تأثیرپذیری جامعه جهانی از دیپلماسی بینالمللی رقیبان ایران میشود. نقش اسرائیل و عربستان سعودی در دهه گذشته بهخوبی این خلأ را نشان میدهد.تحقق توسعه ملی ایران شدیداً وابسته به رفع تحریمها علیه ایران و باز شدن مجدد درهای اقتصاد جهانی به روی ایران در وضعی مشابه پیش از تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل و تحریمهای فرامرزی آمریکا علیه ایران در سال ۱۳۸۴ است.»
امین زاده ادامه داد:«احساس تهدیدشوندگی هر یک از کشورهای همسایه ایران، میتواند کمک بزرگی به اسرائیل و آمریکا باشد؛ زیرا متحد شدن با یک کشور بزرگتر یا قویتر، از متعارفترین راههای بازدارندگی کشور کوچکتری است که از تهدید نظامی همسایه بزرگ خود هراسان شود.»
وی ادامه داد:«مخالفت گسترده ایرانیان با تحریم ایران و حمله نظامی به ایران و مخالفتهای آنان با تحریمهای ترامپ، همه نشان از ظرفیتهای مهم و مؤثر ایرانیان مقیم خارج از کشور دارد. مسلماً ایرانیان مقیم آمریکا و اروپا میتوانند نقش مؤثری در لابی علیه تحریم ایران و برخورد نظامی با ایران ایفا کنند.» امین زاده با اشاره به هزینهها و خسارتهای بزرگ برخی سیاستهای برای«تمامی آحاد ملت ایران، حتی تندروها و نظامیان و امنیتیهای کشور» گفت: «به نظر میرسد که جریانهای تندرو داخلی از بستهشدن درهای جامعه جهانی به روی اقتصاد ایران همچنان خشنود میشوند.»
وی در پایان نوشت:«آنان که از دور زدن تحریمها در دولت احمدینژاد به کاسبی و ثروت و قدرتی رسیده بودند و به کاسبان تحریم بدل شده بودند، نتوانستند در دولت ترامپ کاسبان مؤثری باشند. تلاشهای آنان در دوره اخیر غالباً بیثمر و کمثمر و پرخسارت بوده است.»