کرونا و سنجش بار علمی دانش‌پژوهان

در روزگاری که ویروس میکروسکوپی کووید 19 با لقب مرگ‌آفرین کرونا؛ چتر وحشت بر سر جهانیان گسترده و چهره مرگبارش را همچنان به رُخ می‌کشد؛ ویروسی که حدود یک سال میهمان ناخوانده جسم مردمان این کره خاکی شده و گوی سبقت را از اکسیژن هوای پاک به ریه‌ها ربوده و با چموشی خاصی عرض‌‌‌اندام می‌کند؛ ویروسی که یک تنه زمین و زمان را بههم دوخته و کسب و کارها را در یک خاموشی بزرگ فرو برده و محافل گوناگون و مراکز علمی را با دنیای مجازی همنشین کرده است؛ ویروسی که موج‌های جدیدی را با افتخار برای خود رقم زده و رکوردهایش را در دفتر سیاه خاطراتش ثبت کرده است، در پی تکثیر و جهش یافتن به گونه‌های دیگری است تا مبادا نسل و بقایش در طی یک سال به انقراض کشیده شود. در همین راستا دانش‌آموزان و دانشجویان مقاطع مختلف پس از سپری کردن یک دوره تحصیلی آنلاین همراه با اپلیکیشن‌های خاص این روزها، در کنار قوت و ضعف‌ها و قطع و وصل شدن‌ها، با هدف افزوده شدن بار علمی، به مرحله آزمون رسیده‌‌‌اند، تا در کنار ناپختگی و بی‌تجربگی سیستم آموزش مجازی، به یک راندمان تحصیلی قابل قبول دست یابند. اکنون پرسشی که ذهن‌ها را با خود درگیر می‌کند این است که به راستی چگونه می‌توان بارعلمی و میزان یادگیری‌ها را محک زد؟ چگونه می‌توان برآیند آموزشی آنلاین را ارزیابی کرد؟ آیا برنامه یا روشی جهت نظارت و راستی‌آزمایی در آزمون‌ها و امتحانات برگزار شده به صورت مجازی وجود دارد؟ آیا مسئولین امر با کشور‌هایی که سال‌هاست آموزش مجازی را سپری کرده و تجاربی در این خصوص به دست آورده‌‌‌اند و آزمون و خطاها را به مراتب پشت سر گذاشته‌‌‌اند تلاشی جهت تبادل اندیشه داشته و در پی راه‌‌‌اندازی اتاق فکر در این زمینه بوده‌‌‌اند؟ به نظر می‌آید چگونگی برگزاری کلاس‌ها و در پی آن آزمون‌های آنلاین و سپس دستاورد و نتیجه نهایی؛ یکی از دغدغه‌های جدید والدین و مسئولان و متولیان بخش آموزش در این خصوص باشد که باید در یک بررسی فنی و همه جانبه و با چشم‌‌‌اندازی به این موضوع مهم؛ راه چاره‌‌ای برای این سبک نوین از شکل برگزاری کلاس‌ها و آزمون‌ها با ماهیت مجازی بودن ‌‌‌اندیشید.