2453
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید
واعظ آشتیانی، فعال اصول‌گرا در گفت‌وگو با همدلی:
منظور امام(ره) ممنوعیت حضور نظامی‌ها در انتخابات نبود
همدلی| در آستانه انتخابات و در بین انتقادات دو جناح سیاسی نسبت به یکدیگر، رد پای تبلیغات انتخاباتی بیشتر از پیش دیده می‌شود. اگرچه هنوز کسی نمی‌داند چه افرادی قرار است در رقابت انتخابات شرکت کنند، اما زنده شدن برخی بحث‌های فراموش شده، به عنوان یکی از نشانه‌های نزدیک شدن به انتخابات خود را نشان می‌دهد. در این زمینه یکی از این بحث‌ها حضور رئیس جمهور نظامی در انتخابات است؛ این مسئله اگر چه تا حدودی تکراری به نظر می‌رسد، اما به واسطه توجه مجلس اصول‌گرای یازدهم، در یکی از بندها به حضور این افراد به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری، با دیگر مورد بحث قرار گرفته است. این در حالی است که اصلاح‌طلبان بر این باورند که حضور یک رئیس جمهور نظامی بر مسند قدرت، برخلاف وصایای امام(ره) و اصول دموکراسی است. درباره برخی از انتقادات اصلاح‌طلبان به این مسئله، گفت‌وگوی همدلی با امیررضا واعظ آشتیانی، فعال سیاسی اصول‌گرا را در ادامه می‌خوانید:
در آستانه انتخابات، نمایندگان مجلس با طرح اصلاح انتخابات بحث‌هایی درباره حضور رئیس جمهور نظامی در انتخابات را زنده کرده‌اند. برخی می‌گویند در اشاره به نظامی بودن به عنوان یکی از مناصبی که کاندیداها باید سابقه حضور در آن را داشته باشند، تعمدی در کار است و نمایندگان مجلس می‌خواهند حضور نظامیان را عرفی و قانونی کنند. ارزیابی شما در این زمینه چیست؟
بحث کاندیدا شدن نظامیان در انتخابات ریاست جمهوری بحث جدیدی نیست و از سال۸۴ در انتخابات ریاست جمهوری، افراد نظامی نیز کاندیدا شده‌اند. آنچه مهم است این که مردم باید رأی بدهند. به نظر می‌آید که برخی موضوع حضور نظامی‌ها در انتخابات را بهانه کرده و آن را ترویج می‌دهند. پیش از این نیز نظامیان در انتخابات شرکت کرده بودند، چنان‌که آقایان محمدباقر قالیباف و محسن رضایی کاندیدا شدند. اصلاح‌طلب‌ها می‌خواهند یک موضوع فراموش شده را از نو، زنده کنند. اصلاح‌طلبان معتقدند که اصول‌گرایان به توصیه امام خمینی(ره) مبنی بر عدم ورود به سیاست بی‌توجهی می‌کنند. امام خمینی(ره) گفتند که نظامیان نباید وارد احزاب و بازی‌ها و زدوبندهای سیاسی بشوند. اما اصلاح‌طلبان حرف‌های امام خمینی(ره) را مصادره به مطلوب می‌کنند. آحاد مردم اعم از نظامی و غیر نظامی مسائل سیاسی را رصد می‌کنند. این گفته امام دلیلی برای ممنوعیت حضور نظامی‌ها در اتنخابات نیست. منظور ایشان این بوده که نظامیان درگیر احزاب و زدوبندهای سیاسی نشوند. درعین حال مصوبه مجلس شورای اسلامی توسط شورای نگهبان با قانون اساسی تطبیق داده می‌شود. اگر مغایر باشد به مجلس برمی‌گردد و نیازی به نگرانی اصلاح‌طلبان نیست. آنچه در نهایت همه چیز را تعیین می‌کند، رأی مردم است. این نوع موضع‌گیری اصلاح‌طلبان در واقع توهین به نظر مردم است. متاسفانه هر روز این موضوع را تکرار می‌کنند، در حالی‌که این موضوع چندان با اهمیت و حساسیت‌آفرین نیست. هر چند اصلاح‌طلبان به دنبال بهره‌برداری سیاسی از این موضوع هستند. امروز باید دو جناح سیاسی عمده تمرکز خود را بر این مسئله بگذارند که شوروشعف انتخاباتی را بیشتر کنند و مردم را به حضور حداکثری پای صندوق رأی ترغیب کنند. این کشمکش‌ها گرهی از مشکل مردم باز نمی‌کند، بلکه بگومگوهای سیاسی را بیشتر می‌کند.
چطور کسی می‌تواند رئیس جمهور شود، اما وارد بازی‌های سیاسی نشود؟
رئیس جمهور باید به وظایف خود بپردازد. اگر رئیس جمهوری در عمل به مسئولیت خود کوتاهی کند و به دنبال کارهای حزبی و جریان‌سازی برود، اشتباه است.
بدون جریان‌سازی در سیاست می‌توان رأی آورد؟
منظور این است کسی که حقوق مردم را در نظر نگیرد و به دنبال دعواهای سیاسی باشد، در حقیقت دچار اشتباه شده است. ما پیشتر با این پدیده مواجه بودیم که رئیس جمهورها خودشان سوژه‌سازی می‌کنند.
این نوع کاندیداها مشارکت مردم را کم نمی‌کند؟
هر کسی از هر طیف و گروهی حق دارد در انتخابات شرکت کند. مهم این است که شورای نگهبان کاندیداها را طبق قانون اساسی به صورت مصداقی بررسی می‌کند. اما برخی مایل هستند زودتر قضاوت کنند. اگر کاندیدایی مورد وثوق مردم نباشد رأی نمی‌آورد. اگر مردم رأی دادند، چرا عده‌ای باید در مخالفت با این مسئله، وکیل وصی آنان بشوند؟ قانون اساسی به صنوف مختلف از جمله نظامیان حق داده که وارد انتخابات شوند. شورای نگهبان نیز بر اساس همین متن قانونی، آقایان رضایی و قالیباف را تایید کرده است. قانون منعی برای کاندیداتوری ریاست جمهوری یا مجلس شورای اسلامی ندارد. منتقدین جلوتر از قانون حرکت می‌کنند.
اصلاح‌طلبان می‌گویند حضور نظامیان فضای جامعه را بسته‌تر می‌کند. آیا رئیس جمهور نظامی، فضای فعلی را تغییر می‌دهد؟
این که بگوییم یک نظامی می‌آید و محدودیت ایجاد می‌کند در کشور ما به علت ساختار قدرت ممکن نیست. مثلا در مصر، نظامیان در حوزه خودشان همه کاره هستند. در این حالت ممکن است اتفاقات نامطلوبی هم بیفتد. آنچه در شیلی و پاکستان و مصر و ترکیه اتفاق افتاده است، مربوط به شاکله ارتش در این کشورها است.
در کشورهایی که اشاره کردید، حضور نظامیان در قدرت با کودتا، تداعی می‌شود. علت تفاوت ایران و این کشورها از نظر شما چیست؟
در کشور ما تفکیک قوا وجود دارد و مهم‌تر از همه مجموعه نظامیان زیر نظر مقام معظم رهبری فرماندهی می‌شوند. درکشورهای دیگر فرمانده کل ارتش، فردی نظامی است و این همان مسئله‌ای است که ایجاد مشکل می‌کند. رهبری، فرماندهی کل نظام را دارد و این طور نیست که یک نظامی بتواند تفکیک قوا را بر هم بزند.
پس شما رئیس جمهور نظامی را توصیه می‌کنید؟
من توصیه‌ای ندارم. تاکید من احترام به افکار عمومی است. مردم قدرت انتخابات دارند و قانون نیز در این زمینه روشن است. اگر مردم رأی دادند، دیگر عده‌ای اقلیت نمی‌توانند در این باره نظر بدهند. در کشور ما تفکیک قوا وجود دارد و جای نگرانی نیست.