در رثای محمدمصدق

دیروز ۱۴ اسفند سالروز درگذشت دکتر محمّد مصدّق از تاثیر گذار‌ترین سیاست مداران تاریخ معاصر این کهن سرزمین بود. گرامی می‌‌‌داریم خاطره زنان و مردان میهن پرستی را که از بذلِ جان و مال و حیثیّت خویش در راه استقلال ،آزادی و آبادی ایران دریغ نکردند و در این میان ارج می‌گذاریم نقش سُتُرگ و جایگاه والای دکتر “محمد مصدق” بزرگ‌مردی که به گواهی تاریخ در دوره حسّاس و بحرانی مسئولیّتِ خویش در جایگاه نخست وزیر، نه فقط به ایرانیان که به مردمِ خاورمیانه الفبایِ شهامت و ایستادگی و جرات نه گفتن به” استعمارگران” را آموخت. حقوق‌دانِ مردم محوری که در زمره دست پاک‌ترین سیاست مداران روزگار ما به شمار می‌رود. مردی که به گواهی تاریخ، نقشی  بی‌بدیل در پیشبرد منافع ایران به ویژه در ملّی شدن صنعت نفت ایفاء کرد. هم ‌او که همّ و غمّ خود را در چارچوب تلاش برای سربلندی ملّت به‌کار گرفت و دغدغه‌ای جز اعتلای نام و نشان‌مامِ میهن نداشت. سیاستمدارِ چیره دستی که؛ جمال عبدالناصر (رهبر بزرگ و فقید  مصر) اذعان می‌‌‌کند؛ الگویش در ملّی کردن کانال سوئز دکتر محمّد مصدّق سیاستمدار بزرگ ایرانی بوده است.  قانون مداری که به باورِ او نظم و عدالت واقعی جز در سایه وجودی قانون خوب و مردمی به بار نمی‌نشیند وبه همین جهت همواره و در هر حالت مدافع و پشتیبان قانون بود؛ آن هم قانونی که به وسیله متّخصصان مستّقل و درد آشنا و منتخبان واقعی مردم به تصویب رسیده باشد.  هم‌او که جز به استقلال، آزادی و آبادی کشور نمی اندیشید و همه داشته‌های مادی و معنوی‌اش را در راستای پیشبرد این هدف بزرگ و ارزشمند به‌کار می‌گیرد، تا آنجا که با سربلندی فریاد می‌زند:” حیات من و مال و موجودیت من و امثال من در برابر حیات و استقلال و عظمت و سر فرازی میلیون‌ها ایرانی و نسل‌های متوالی این ملّت کوچکترین ارزشی ندارد و از آنچه برایم پیش آمد، هیچ تاسف ندارم و یقین دارم وظیفه تاریخی خود را تا سر حدّ امکان انجام داده ام .عمر من و شما و هر کس چند صباحی دیر نخواهد پائید”. شاید بسیاری از شهروندان ندانند، که حضور بر سرِ مزار این بزرگمرد تاریخ معاصر ایران چندان کار آسانی نبوده و نیست و تا این زمان اجازه نامگذاری یک خیابان و یایک مکان در پهنه ایران زمین به نام وی داده نشده است! با این همه، بی‌تردید نام‌ و یاد آن بزرگ مردِ تاریخ پر فراز و فرودِ این سرزمین تا همیشه در دلِ ایرانیان وطن دوست، آگاه و قدردان حکّ شده و به نیکی و نیکنامی از او یاد کرده و خواهند کرد. نام  و یادش جاودان.