محاربه؛ جنگ و فساد با مردم است، نه اعتراض

همدلی| همچنان مسئله اجرای حکم اعدام دیل اتهام محاربه یک موضوع داغ به‌خصوص در بین حقوق‌دانان و علماست. موضوعی که البته به نظر می‌رسد قوه قضاییه نظر خود را دارد و بر اجرای این نظر هم تأکید می‌کند. چندی پیش معاون قضایی قوه قضاییه با بیان اینکه برابر قانون مجازات اسلامی حد محاربه یکی از مجازات‌های چهارگانه به اختیار قاضی است، گفته بود: «این قانون مصوبه مجلس است که توسط شش فقیه و شش حقوق‌دان تایید شده و با وجود قانون، قاضی حق مراجعه به فقه را ندارد.» حالا همچنان علمای قم در این باره نظر می‌دهند. نظراتی که بیشتر جنبه انتقادی از احکام صادر شده دارد. 
آیت‌الله ایازی، یک عضو مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم با انتقاد از یک بیانیه منتسب به مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در تأکید بر برخورد شدید با معترضان، گفت: «باعث تأسف است برای علما و روحانیتی که روزگاری شخصیت‌های بزرگی در آن حضور داشتند که آموزگار اخلاق و ادب بودند، فکر می‌کنند باید این گونه عمل کنند.»
به گزارش جماران، آیت‌الله ایازی در گفت وگویی اظهار کرده: «اینکه گفته شده در تمام کشوهای دنیا، قانون در همه مراحل صدور حکم، تشخیص نهایی را به نظر قاضی واگذار کرده است، این مسئله در صورتی است که قضاوت در یک فرآیند شفاف از مراحل دادرسی با وکیل مستقل و هیئت منصفه برگزار شود؛ در آن صورت تشخیص نهایی را به نظر قاضی و هیئت منصفه میگذارند تا در فرصتی مناسب بررسی کنند نه این که در مدتی کوتاه در فضای احساسی حکم صادر شود.»
او افزوده: «گویا این آقایان از نظام قضائی مستقل دنیا خبر ندارند که این گونه سخن می‌گویند. نکته دوم در استناد به آیه محاربه است؛ محاربه مربوط به جنگ و اخافه و فساد با مردم است نه اعتراض مردمی که از بی‌کفایتی و ایجاد فقر و فلاکت و تورم، گرانی و عقب‌ماندگی به تنگ آمده‌اند. محاربه و اخافه با مردم است. 
حداکثر این مسأله اگر شکل جنگ مسلحانه با حکومت پیدا کند، عنوان «بغی» است که خداوند در سوره حجرات فرموده «وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنینَ اقْتَتَلُوا» در اینجا عنوان و کاربرد محاربه مصادره کردن یک حکم فقهی برای مسئله دیگری است. 
نکته سوم اینکه، کسانی که اطلاع و معلومات فقهی دارند و به دلیل بی‌استقلالی و دستور، موضع نمی‌گیرند، اصل را بر احتیاط بر دماء و فروج می‌گذارند. 
اگر کسی روحانی مستقلی باشد و ورشکستگی هم نداشته باشد که از اجحاف دفاع کند، به قوه قضائیه توصیه می‌کند که شما در احکامی که صادر می‌کنید همان‌گونه که در قواعد فقهی ما اصل بر احتیاط دماء و فروج است از خشونت بپرهیزید. حدیث نبوی -که فقهای ما به آن استناد کرده‌اند- می‌فرماید، در خون احتیاط کنید. نه این که جانب قدرت را بگیرید.
 به هین دلیل است که در روایات فریقین از پیامبر(ص) و ائمه علیهم السلام، از علمایی که عطف به قدرت دارند مذمت شده است.»