تولد یک سازمان اطلاعاتی جدید در کشور

همدلی|  تابه‌حال دو نهاد قدرتمند امنیتی در کشور مشغول به کار بوده‌اند. یکی وزارت اطلاعات که در ساختار دولت بوده و دیگری سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که در ساختار سپاه فعالیت می‌کند. بسیاری معتقد هستند با توجه به موقعیت ایران حضور این دو بازوی امنیتی می‌تواند به حفظ امنیت نظام جمهوری اسلامی کمک شایانی داشته باشد؛ اما درعین‌حال برخی نیز به آن نقدهایی دارند. ازجمله آن‌که می‌گویند گاهی باعث موازی کاری می‌شود و همین نتایج خوبی ندارد. البته در سال‌های گذشته موضوعاتی هم بوده که محل اختلاف این دو نهاد قرارگرفته است. ازجمله تشخیص جاسوس که در مواردی وزارت اطلاعات تأکید کرده تنها مرجع شناسایی جاسوس ما هستیم اما در مقابل عده‌ای این نظر را قبول نداشته‌اند.
به‌طور مثال در سال 96 خبرگزاری دولتی ایرنا نوشت: «به دنبال بازداشت چند فعال محیط‌زیست به اتهام جاسوسي از سوي یک‌نهاد امنيتي، اين بحث مطرح شد كه نهاد و مرجع تشخيص فعاليت‌هاي جاسوسي، كدام است؟ علي مطهري نایب‌رئیس مجلس، اين امر را در تخصص وزارت اطلاعات دانست و تأكيد كرد دستگاه‌ها در كار هم مداخله نكنند.» حالا باوجوداین بحث‌ها نه‌تنها این مشکل حل‌نشده بلکه به تعداد سازمان‌های امنیتی کشور نیز افزوده‌شده است. روز یکشنبه با ارتقای ناجا به فراجا، عملاً یک سازمان امنیتی دیگر در کشور شکل‌گرفته است. این سازمان هرچند تا پیش‌ازاین در ناجا بوده اما حالا ارتقا یافته و با عنوان سازمان اطلاعات انتظامی کل کشور شناخته می‌شود. در این حال نمایندگان قصد کرده‌اند که یک سازمان اطلاعاتی جدیدی را به ساختار سیاسی کشور اضافه کنند.
به گزارش فارس، 74نماینده مجلس شورای اسلامی طرح تأسیس سازمان حفاظت‌واطلاعات قوه قضاییه را تهیه و تدوین کرده‌اند؛ این طرح توسط هیات رئیسه مجلس اعلام وصول‌شده است.
مجتبی ذوالنوری، محمدصالح جوکار، عباس گودرزی، محمود احمدی بیغش، شهریار حیدری، زهره الهیان، فداحسین ملکی، علیرضا سلیمی، حسینعلی حاجی دلیگانی، حسینعلی شهریاری، احمد دنیامالی، جبار کوچکی نژاد، ارم‌ساداتی، سید ناصر موسوی لارگانی، سیدرضا تقوی، نصراله پژمان فر و اردشیر مطهری از جمله نمایندگان امضاکننده این طرح هستند.
متن این طرح نکات قابل‌توجهی دارد. در ماده‌واحده این طرح ذکرشده: «به قوه قضاییه اجازه داده می‌شود مرکز حفاظت‌واطلاعات قوه قضاییه را برای انجام مأموریت‌های قانونی آن به سازمان حفاظت‌واطلاعات قوه قضائیه ارتقا دهد.»
در ادامه این طرح مأموریت‌های ذاتی و قانونی این سازمان این‌گونه شرح داده‌شده است: «الف-ایجاد سرویس‌های اطلاعاتی هوشمند برای شناسایی، پیشگیری و مقابله با انواع فساد در قوه قضاییه اعم از مراجع قضایی و شبه قضایی و سازمان‌های تابعه و مراکز وابسته. ب- مقابله با هرگونه فشار، تهدید، تطمیع و فریب علیه مقامات و کارکنان قوه قضاییه به‌منظور حفظ استقلال قوه قضاییه.»
بند پ ماده یک آن به موضوعاتی می‌پردازد که عملاً پیش از آن در سازمان‌ها و نهادهای دیگر امنیتی تعریف‌شده و الان رسماً این نهادها مشغول انجام چنین وظیفه‌ای هستند. در بند پ نوشته‌شده: «پیشگیری، کشف، شناسایی و مقابله با توطئه‌ها و فعالیت‌های جاسوسی، خرابکاری، براندازی و ایجاد عوامل نارضایتی در بین مردم و اقدامات علیه امنیت ملی در سطح قوه قضاییه و پرونده‌های مورد رسیدگی در آن قوه.»
همچنین از دیگر وظایف این سازمان ذکرشده: «نظارت و حفظ امنیت فردی و فیزیکی در حجم عظیم ترددها و رفت‌وآمد روزانه اشخاص و اصحاب پرونده‌ها و زندانیان و متهمان بین مراجع قضایی، انتظامی و سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی و دیگر سازمان‌ها و مراکز تابعه. حفاظت و مراقبت فیزیکی و سایبری از اماکن، تأسیسات، اسناد، پرونده‌ها، دارایی و اموال دولتی و غیردولتی در قوه قضائیه. شناسایی آسیب‌ها، انحرافات فکری، نفوذ بیگانگان و رفتار خلاف اخلاق حرفه‌ای در جامعه کارکنان قضایی و مقابله با آن. نظارت مستمر بر رفتار و عملکرد کارکنان مراجع مذکور در این ماده و هماهنگی و راهبری حفاظتی و امنیتی در قوه قضائیه و سازمان‌های وابسته و مراکز تابعه. 
نظارت بر سلامت و امنیت فرایندهای دادرسی باهدف جلوگیری از مداخله افراد ناصالح و فاقد سمت در روندها و پرونده‌های قضایی و نظارت بر محیط پیرامونی قوه قضائیه برای مقابله با تحرکات سودجویان و رفتارهای غیرقانونی به‌منظور اعمال‌نفوذ ناروا»