دغدغه شریف

همدلی|  «مهاجرت نخبگان»، «دانشجویان دانشگاه شریف» و «عادل فردوسی پور» در مواردی باهم تلاقی می‌کنند و یک معضل مهم کشور را به افکار عمومی یادآور می‌شوند.دانشگاه شریف به جهت رتبه علمی خود در ایران و البته در جهان، دانشگاهی است که می‌تواند کادر مدیریتی، علمی و اجرایی هر کشوری را تأمین کند، اما سال‌هاست که نامش با مهاجرت نخبگان همراه شده است. چندی پیش بود که یک مقام مسئول خبر داده بود که 80درصد دانشجویان و فارغ‌التحصیلان دانشگاه شریف مهاجرت می‌کنند. یک روزنامه نیز چند سال پیش در گزارشی مدعی شده بود از ۱۰نفر اول ورودی سال ۱۳۸۸ دانشگاه شریف فقط یک نفر در ایران باقی مانده است. این موضوع به‌خوبی وضعیت توجه کشور به نخبگان را نشان می‌دهد. نخبگانی که در کشورهای توسعه یافته-که همواره مترصد شکار مغزها و نخبگان کشورهای دیگر هستند- برایشان فرش قرمز پهن است.در میان فارغ‌التحصیلان دانشگاه شریف، شاید کسی به شهرت «عادل فردوسی‌پور» در ایران نباشد که مانده است و علیرغم شهرتی که در میان مردم دارد و باوجود بی‌مهری‌های عجیبی که به او شده است تصمیم گرفته است که نه‌تنها بماند، بلکه ماندن را نیز تشویق کند. او که در پی اختلاف‌نظر با «علی فروغی» مدیر جوان و نورسیده شبکه سوم سیمای جمهوری اسلامی، پربیننده‌ترین و یکی از باسابقه‌ترین برنامه‌های ورزشی ایران یعنی «نود» را از دست داد و ارتباطش با میلیون‌ها مخاطب ایرانی را ازدست‌داده همچنان قصد دارد این پیام را به دیگران و به‌خصوص کسانی که به سلیقه‌های متفاوت توصیه می‌کنند که «از ایران جمع کنند و بروند» برساند که باید ماند.
به همین خاطر است که او هوشمندانه گردهمایی‌های مربوط به دانشجویان دانشگاه شریف را به محلی برای دعوت به ماندن کرده است.
عادل فردوسی پور در تازه‌ترین اظهارنظر خود دراین‌باره، در حاشیه مراسم فارغ‌التحصیلی در دانشگاه صنعتی شریف سخنرانی کرد و با جمله‌ای عاطفی و احساسی گفت: «با رفتن هر ایرانی از کشور، انگار یک خنجر به قلب من وارد می‌کنند.»او با اشاره حضورش در دانشگاه شریف گفت: «سه دهه از عمر خودم را در دانشگاه صنعتی شریف گذرانده‌ام خوشحالم که شما اینجا هستید همیشه یکی از حسرت‌ها، افسوس‌ها و ناراحتی هام رفتن بچه‌ها به آن ور (خارج) هست.»
فردوسی پور ادامه داد: «واقعاً با رفتن هرکدام از بچه‌ها از کشور، انگار یک خنجر به قلب من وارد می‌شود و خیلی ناراحت می‌شوم، خیلی افسوس می‌خوردم. ولی کاش شرایطی فراهم شود تا شما که جزو نخبگان مملکت هستید، فضا برایتان فراهم شود.»او با اشاره به مشکلات موجود گفت: «می‌دانم هیچ فرش قرمزی برای هیچ‌کدام از ماها پهن نشده و باید خیلی از موانع را پشت سر بگذارید و خیلی تلاش کنید تا به آنچه استحقاقش را دارید برسید.»
او در سخنانی که از سوی برخی رسانه‌ها اشاره و کنایه‌ای به وضعیت خودش و مدیر شبکه سوم سیمای جمهوری اسلامی بوده گفت: «شاید در این مسیر آدم‌هایی که احساس کنید در قواره شما نیستند بالادست شما بایستند، ولی همه این موانع قابل برداشته شدن است. من مطمئنم شما بااستعداد و نبوغی که دارید می‌توانید مسیر خود را پیدا کنید. ولی من درک می‌کنم شرایط برای کار بسیار سخت است. برای پیدا کردن جایگاهی که استحقاقش را دارید.»این مجری محبوب در بخش دیگری به تشریح وضعیت کسانی که مهاجرت می‌کنند به کشورهای دیگر پرداخت و گفت: «ازاینجا اگر بروید باید «دیگری» بودن را احساس کنید. کسی که می‌رود خاک و خانواده دو فرهنگ و کشور خودش را از دست می‌دهد. امیدوارم کسانی که می‌روند نام ایران همیشه برایشان مهم باشد.»فردوسی پور در ادامه افزود: «امیدوارم هم ما موانع را پشت سر بگذاریم و مسیر کشور را به رسمت بهبود پیش ببریم.» او در پایان گفت: «باید بجنگیم و موانع را پشت سر بگذاریم.»
انتشار این سخنان باعث بروز واکنش‌هایی در فضای رسانه‌ای و مجازی شد. شاید بارزترین آن متعلق به یامین پور مجری تلویزیون و البته از نزدیکان سابق علی فروغی مدیر شبکه سوم بود. او در توییتر نوشت: «به سهم خودم از جناب ‎فردوسی‌پور ممنونم به خاطر این وطن‌دوستی نجیبانه در این شرایط سخت. »کاربری نیز نوشت: «خیلی حرفه که فردوسی پور باشی، باهات اونجوری رفتار کنن و زحمات چندین سالت رو به فنا بدن، از کلی شبکه فارسی‌زبان خارجی پیشنهاد داشته باشی، نه‌تنها نری که تو جمع دانشجو ای دانشگاه شریف بگی: هر ایرانی که از کشور خارج میشه خنجری به قلب من زده میشه! درد و بلات بخوره تو سر دشمنات.»‏کاربری دیگری با اشاره به حرفای فرودسی پور نوشت: «خیلی حماقت می‌خواد یک همچین شهروند وطن‌دوست دغدغه‌مندی رو با تصمیمات غلط مقابل حاکمیت قرار بدی.»دیگری نوشت: «‏وقتی کسی مثل ‎فردوسی‌پور با این شرایطش محور اصلی سخنرانیش تو ‎شریف منصرف کردن دانشجوها از مهاجرته، یعنی خیلی باشرفه.»کس دیگری با اشاره به کنار گذاشتن او از تلویزیون نوشت: «در جمع دانشجوها رو چند نکته تأکید داشت. صبر، تلاش و امیدواری. دقیقاً نکاتی که رهبری در سخنانشون بین جوون‌ها گفتند. او که ده سر و گردن از امثال مزدک ها بالاتره چرا باید از تلویزیون دور باشه؟  چون تو ایران مونده و به بقیه امیدواری میده؟! ‏‎یه بار مثل آدم بگن چرا کنار گذاشته شده؟ اگه حقش بوده بدونیم که قانع شیم و دیگه حرفی نیست توش. اگه دلیل منطقی ندارین شکر اضافه خوردین که مجری به این توانمندی رو از اجرا محروم کردین.»
‎کاربر دیگری نیز نوشت: «كريمي، دايي، حجازي، وریاغفوری، فردوسي‌پور و هر كسي كه غير از زندگي و دغدغه شخصي خودش، حتي  يه روز براي ‎مردم دل سوزوند و قدم برداشت جاش توي قلب مردمه، قهرمان ملي باشه يا هنرمند، غم مردم و وطن داشتن مهمه. بعيده تاريخ فراموششون كنه.»  این سخنان فردوسی پور تنها مواضع او دراین‌باره نیست. او در مهرماه سال 99 نیز در مراسم آنلاین انجمن فارغ‌التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف (سوتا) به این موضوع پرداخت، اگرچه به‌اندازه دو روز پیش امیدوارانه حرف نزد. او گفته بود: «همیشه سر کلاس‌هایم گفته‌ام و بچه‌های صنایع می‌توانند شهادت بدهند که سعی کردم و تأکید داشتم که «آقایان و خانم‌ها» از ایران نروید و مملکت را ترک نکنید؛ اینجا مثل تمام عزیزانی که ماندند و موجب افتخار ما هستند، بمانید. تلاش کنید و بجنگید تا مملکت خودمان را بسازیم؛ همیشه این موضوع را گفته‌ام.»
او یادآور شد: «بهمن‌ماه ۹۷ که ترم جدید دانشگاه شروع شد، این موضوع را مطرح کردم و به بچه‌ها گفتم اگر هم می‌روید، زود برگردید و ماندگار نشوید. اصلاً چرا می‌روید؟»
این مجری پرمخاطب با اشاره به کنار گذاشته شدن و گرفتن برنامه ۹۰ از او، ادامه داد: «اسفندماه۹۷ بدون هیچ توضیح و دلیل موجه من را کنار گذاشتند. وقتی عید شد و به اولین کلاسم در فروردین‌ماه ۹۸ رفتم، بچه‌ها گفتند: «استاد! شما که می‌گفتید بمانید و مملکت را بسازید، شما بیش از ۲۰سال ماندی و برنامه داشتی، چه اتفاقی افتاد و الان چه حرفی می‌زنید؟» واقعاً در آن زمان هیچ جوابی برای بچه‌های کلاسم نداشتم.»
فردوسی‌پور تصریح کرد: «امیدوار هستم بستری فراهم شود تا تمام کسانی که کشور و میهن خود را دوست دارند، بتوانند در حوزه و حرفه خود کار و فعالیت کنند.»