«وفاق» به مویی بند است
محسن خرامین(روزنامه‌‌نگار)
۱- صفحه اول

۲- سیاست

۳- اقتصاد

۴- جامعه
۵- ویژه شهرستان
۶- فرهنگ و هنر
۷- ورزش
۸- صفحه آخر

2554
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید





روایت “محمود صادقی” از دلایل تأمل‌برانگیز محدودیت‌ و محرومیت در دانشگاه‌ها

محرومیت استادان زیر ضرب سیاست جناحی

همدلی| 1500 نفر از اساتید در خصوص وقایع 1401 اظهارنظر کردند و برای ترفیع سالانه دچار مشکل شدند.
“محمود صادقی” دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها، به جماران گفت: سال 1401 بود که ترفیع خود من را نمی‌دادند و بعد که پیگیری کردم گفتند یک لیستی از وزارت علوم به دانشگاه آمده و بعد که پیگیری کردم دیدم لیست افرادی است که اظهارنظر کرده بودند و اخیرا شنیدم که بیش از 1500 نفر این طوری لیست داشتند.
دبیرکل انجمن اسلامی مدرسین دانشگاه‌ها با اعلام اینکه در سال‌های اخیر بین 80 تا 90 نفر از اساتید دانشگاه‌ها اخراج یا لغو قراداد شده‌اند، گفت: عمدتا به دلایل واهی بود که بعضا خود هیأت جذب رد می‌کردند و بعضا هم به استعلام از نهادهای امنیتی مستند می‌کردند. یعنی خیلی از آنها به دلایل واهی بود و بعضا دلایل سیاسی و سوء ظن‌هایی که متأسفانه به افراد داشتند.
وی درباره اظهارات پزشکیان درباره بازگشت اساتید به دانشگاه و آماری از محدودیت‌های ایجاد شده گفت: ما در صدد تهیه آمار بودیم ولی خیلی افراد ترجیح می‌دادند که اعلام نکنند؛ به دلیل اینکه امیدوار بودند بدون اعلام مشکل را پیگیری کنند و حل شود و فکر می‌کردند که اعلام آن باعث دردسر شود. لذا آمار خیلی دقیقی وجود ندارد. افراد وضعیت‌های مختلفی هم داشتند. مثلا خیلی‌ها در مرحله پیمانی بودند و برای تبدیل وضعیت مشکل داشتند و از لحاظ حقوقی هم دستشان به هیچ جایی بند نبود. مخصوصا اینها با پیگیری‌های ما هم مایل نبودند که در آمار بیایند. بعضا هم در مراحل دیگری بودند که مثلا تعدادی داشتیم بازنشستگی اجباری شدند؛ یعنی هنوز به شرایط بازنشستگی نرسیده بودند و آنها را بازنشسته کردند. بعضا هم اساتید اخراج شدند.آماری که ما توانستیم در یک مقطعی گردآوری کنیم، بین 80 تا 90 نفر در شرایط مختلف بودند اما بعدا متوجه شدیم خیلی‌ها ترجیح می‌دهند که اصلا در آمارها نیایند.
 وی افزود: اگر بخواهم یکی را اسم ببرم و دیگری فراموش شود، ترجیح می‌دهم اسم نیاوریم. مثلا آقای دکتر آرمان ذاکری از دانشگاه تربیت مدرس یکی از آنها است.تعداد قابل توجهی هم در مراحل جذب بودند و بخش عمده‌ای از مراحل جذب آنها هم سپری شده بود و در مرحله مصاحبه و شراطی عمومی حذف شدند. در دانشگاه خود ما صرفا یا این سوء ظن که در دولت قبل یعنی دولت دوازدهم جذب شده‌اند، حذف شدند. جالب بود که یک مورد در گروه خود ما فردی در مراحل علمی امتیاز آورده بود ولی با این گمان که فلانی معرف او بوده، از ادامه مراحل محروم شد.
وی همچنین تصریح کرد: یک مورد قابل توجه دیگر که مشکل‌ساز شده بود، افرادی هستند که مثلا به مناسبت‌های مختلف بیانیه یا کارزاری را امضاء کرده بودند. حتی موردی بود که یک عضو هیأت علمی بیانیه انجمن مدرسین را امضا کرد و بعد با ما مکاتبه می‌کرد که لطفا امضای من از زیر آن بیانیه حذف شود. شنیدم حدود 1500 نفر بیانیه‌ها را امضا کرده یا در خصوص وقایع 1401 اظهارنظر و مصاحبه داشتند و در یک لیست جداگانه قرار گرفته بودند. خیلی از اینها در شرایط رسمی قطعی بودند و نمی‌توانستند کاری با آنها بکنند و در ترفیع سالانه با مشکل رو‌به‌رو می‌شدند. همان سال 1401 بود که ترفیع خود من را نمی‌دادند و بعد که پیگیری کردم گفتند یک لیستی از وزارت علوم به دانشگاه آمده و بعد که پیگیری کردم دیدم لیست افرادی است که اظهارنظر کرده بودند و اخیرا شنیدم که بیش از 1500 نفر این طوری لیست داشتند؛ یعنی عمدتا به دلایل واهی که بعضا خود هیأت جذب رد می‌کردند و بعضا هم به استعلام از نهادهای امنیتی مستند می‌کردند. مثلا آرمان ذاکری که یک فعال سیاسی هم نبوده و فقط یک پژوهشگر اجتماعی است را رد کردند. یعنی خیلی از آنها به دلایل واهی بود و بعضا دلایل سیاسی و سوء ظن‌هایی که متأسفانه به افراد داشتند.  وی درباره توئیت شریفی زارچی که نوشته بود مشکل او برطرف شده و از اول مهر در کلاس حاضر می‌شود، چنین اظهارنظر کرد که: «من فکر می‌کنم برگرداندن موردی افراد اقدام خوبی است، ولی باید توسط رئیس جمهور و وزیر علوم فرآیندها اصلاح شود؛ یعنی فرآیند جذب و تبدیل وضعیت اصلاح و شفاف شود و این مهم تر از برگرداندن افراد است. ولی برگرداندن افراد به حسب مورد بستگی دارد و اگر انتظار داشته باشیم که همگی یکجا برگردند، شاید امر مقدور و عملی نباشد؛ مگر اینکه خیلی ویژه دستور داده شود.به هر حال با توجه به تغییر شرایط و فضایی که ایجاد شده، امیدواریم که فضای عمومی در سطح دانشگاه‌ها تغییر کند و مخصوصا فرآیندها اصلاح شود. نکته خیلی مهمی که در میان مدت می‌شود انتظار داشت اختیارات دانشگاه‌ها که از آنها سلب و به خارج از دانشگاه منتقل شده بود، به گروه‌های آموزشی برگردد و معیارهای علمی عمدتا ملاک قرار بگیرد. البته معیار اخلاقی هم لحاظ می‌شود اما معیارهای ایدئولوژیک و سیاسی باید کنار برود.