روزی که برهان‌الدین ربانی ترور شد

برهان‌الدین ربانی رئیس شورای عالی صلح افغانستان و رئیس‌جمهور سابق این کشور در خانه‌اش در کابل ترور شد. انفجاری داخل منزل برهان‌الدین ربانی رئیس شورای عالی صلح رخ داد که درنتیجه آن برهان‌الدین ربانی رئیس شورای عالی صلح به همراه پنج‌تن دیگر کشته شدند.خانه آقای ربانی در نزدیکی سفارت آمریکا در کابل واقع‌شده بود. ربانی از مخالفان سرسخت طالبان در افغانستان به شمار می‌رفت.برهان‌الدین ربانی متولد ۱۳۱۹ در فیض‌آباد رهبر حزب جمعیت اسلامی افغانستان، رئیس‌جمهور سابق این کشور و نماینده مجلس نمایندگان افغانستان از ولایت بدخشان بود.او روز 20سپتامبر 2011، در یک حمله انتحاری در محله خانه‌اش در محله وزیر اکبرخان کابل کشته شد.وی در افغانستان، به استاد ربانی و پروفسور ربانی نیز مشهور بود.در سال ۱۹۶۳ از دانشکده شرعیات(الهیات) کابل فارغ شده و در سال ۱۹۶۸ به خاطر ادامه تحصیلات عالی به مصر رفت و در دانشگاه الازهر به تحصیل پرداخت. وی در مصر تحت تأثیر اندیشه‌های اخوان المسلمین قرار گرفت.در سال ۱۳۳۶ در دانشگاه شرعیات کابل همراه دیگر استادان آن دانشگاه نظیر استاد غلاممحمد نیازی، سید محمد موسی توانا، وفی الله سمیعی(آخرین وزیر عدلیهٔ حکومت ظاهرشاه)، استاد محمد فاضل، عبدالعزیز فروغ، سید احمد ترجمان و هدایت نهضت جوانان مسلمان را تأسیس نمودند که با استعفای غلام محمد نیازی از رهبری آن در سال ۱۳۵۱ رهبری آن نهضت را ربانی بانام جمعیت اسلامی افغانستان به دوش می‌گیرد.با کودتای محمد داوود خان در سال ۱۳۵۲ اعضا و هواداران نهضت اسلامی افغانستان یا آن‌گونه مشهور شده بودند(اخوانی‌ها) تحت‌فشار رژیم وقت که زیر تأثیر شاخهٔ پرچم حزب دموکراتیک خلق افغانستان بود قرار گرفتند. افسران و نظامیانی که محمد داوودخان را در کودتا یاری رسانیده بودند به احزاب کمونیستی افغانستان تعلق داشتند که در آن سال‌ها و در دههٔ دموکراسی مبارزان رقیب هم محسوب می‌شدند که در مکاتب و دانشگاه‌ها و مراکز علمی و ادوار دولتی درگیری‌هایی باهم داشتند. باقدرت گرفتن آن‌ها، مخصوصاً وزیر داخلهٔ وقت که عضو حزب خلق بود، دستگیری وسیع و گستردهٔ اعضای اسلام‌گرای رقیب آن‌ها در شهرهای مختلف افغانستان شروع شد.در سال ۱۳۵۳ ربانی و عده‌ای دیگر از فعالان اسلام‌گرا که تحت تعقیب حکومت داوودخان بودند از افغانستان خارج‌شده و به پاکستان فرار نمودند و در آنجا احزاب اسلام‌گرا و حکومت ذولفقار علی بوتو که روابط سردی با دولت افغانستان به خاطر مسئلهٔ پشتونستان داشت از آن‌ها پذیرایی نموده و دست به تسلیح مهاجرین نهضت اسلامی زد تا آن‌ها را برای براندازی حکومت داوودخان آماده بسازد؛ اما عده‌ای از رهبران نهضت اسلامی ازجمله ربانی مخالف جنگ مسلحانه علیه حکومت داوود بوده‌اند، و به خاطر نزدیکی بعضی از حلقه‌های نهضت اسلامی به دولت وقت پاکستان عناصر میانه‌روتر مهاجرین که زیر فشار قرار می‌گیرند پاکستان را ترک می‌کنند و ربانی در آن میان به عربستان سعودی می‌رود.ربانی تا پایان حکومت‌های تحت حمایه شوروی سابق همواره با آن حکومت‌ها درگیر و خواهان خروج نیروهای شوروی سابق از افغانستان و سپردن حکومت به مجاهدین افغان بود. او پس از پیروزی مجاهدین و شکست دولت نجیب الله احمد زی در ۲۸ژوئن سال ۱۹۹۲ رئیس‌جمهور موقت افغانستان شد و تعیین رئیس‌جمهور افغانستان به شورای اهل حل و عقد واگذار گردید که خود ربانی آن را تشکیل داده بود و عمدتاً متشکل از جمعیتی‌ها بود.شورای حل و عقد نیز در ۳۰دسامبر سال ۱۹۹۲ برهان‌الدین ربانی را به‌عنوان نخستین رئیس‌جمهور رسمی حکومت مجاهدین در افغانستان انتخاب نمود.حکومت مجاهدین در ۲۶سپتامبر ۱۹۹۶ کابل را که زیر حملات شدید قرار داشت به طالبان واگذار کرد؛ اما ربانی که مقر حکومت را به مزار شریف انتقال داده بود هنوز به‌عنوان رئیس‌جمهور رسمی افغانستان شناخته می‌شد هرچند به‌مرورزمان قلمروش را از داده می‌رفت و فقط بر ۱۰درصد کشور حکومت داشت.با حمله آمریکا به افغانستان و شکست طالبان حامد کرزی در اجلاس بن رئیس‌جمهور دولت موقت افغانستان شد. برهان‌الدین ربانی در ۲۲دسامبر سال ۲۰۰۱ طی مراسم رسمی حکومت را به اداره موقت افغانستان تحویل داد. او در انتخابات پارلمانی افغانستان خود را کاندید نمود و به‌عنوان اولین نماینده مردم ولایت بدخشان با بیشترین آرا عضویت پارلمان افغانستان را به دست آورد.ربانی در سال ۲۰۰۷ میلادی با جمعی از سران جهادی و احزاب کمونیستی سابق جبهه‌ای را تشکیل داد که به باور کارشناسان این جبهه بزرگ‌ترین جبهه سیاسی مهم در افغانستان است.برهان‌الدین ربانی در بیست و نهم شهریور 1390 در اثر یک انفجار انتحاری در برابر منزلش و در سالروز تولد خود (20سپتامبر) در 71سالگی کشته شد.