نفوذ به روایت شمس‌الواعظین

همدلی|  ماشالله شمس‌الواعظین روزنامه‌نگار شناخته‌شده ایرانی که سال‌هاست در این عرصه فعالیتی ندارد، به‌تازگی در گفت‌وگویی ابعادی تازه از ماجرای «نفوذ» را مطرح کرد. موضوعی که با طرح چهره‌ای مانند «کاترین شکدوم» در فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور بیش از گذشته طرح شد. شمس‌الواعظین در گفت‌وگو با انصاف نیوز، به کلیت ماجرای نفوذ پرداخته و می‌گوید: «ما در روابط بین‌الملل اصلی داریم با عنوان «استخدام عامل در حوزه استحفاظی حریف»؛ عامل می‌تواند هم بومی باشد، میهمان باشد، از طریق مسائل جنسی باشد که اطلاعات بالینی بگیرد؛ می‌تواند از طریق کاشت دوربین‌ها و شنودها در مراکز حساس، حیاتی و حاکمیتی کشورهای حریف باشد؛ بنابراین این یک امر عادی بین کشورهاست و به‌هیچ‌عنوان نباید به این نکته بی‌توجه بود. نکته‌ بعدی اینکه کشورها در حوزه‌های استحفاظی حریف خود، هر جایی که نقاط ضعف و آسیب‌پذیری در موقعیت‌های حریف می‌بینند از آنجا روزنه را باز می‌کنند و نفوذ می‌کنند. اگر در حوزه‌ حریف افراد و مقاماتشان ضعف جنسی دارند، زن‌باره و… باشند، این بهترین پیام و علامت را به حریفشان می‌دهد که از این دریچه -با استخدام یک نیرو- وارد شوند و حریف را به زمین بیندازند و اطلاعات بالینی از او بگیرند. یا نقاط ضعفش جاهای دیگری است؛ بنابراین اصل دوم این است که شما از هر جایی بخواهید وارد شوید، آن نقطه، باید نقطه‌ی آسیب‌پذیر حریفتان باشد که اسرائیل در این زمینه سابقه‌ی بسیار زیادی دارد.» او با اشاره به نفوذ اسراییل در میان نزدیکان یاسر عرفات گفت: «چنان سابقه‌ای دارد که بسیاری از رهبران ساف (سازمان آزادی‌بخش فلسطین) با روش اولیه‌ موساد به زمین زده شدند و از طریق ابزارهای سکسی و نیروهای جنسی در معرض دادن اطلاعات رایگان به حریف قرار گرفتند؛ بخش زیادی از همراهان یاسر عرفات از این طریق در آن دوران خریداری شدند. مسموم کردن عرفات چیزی جز استخدام عامل در حوزه‌ استحفاظی حریف و اوج موفقیت موساد در این زمینه نمی‌تواند به شمار آید؛ بنابراین اسرائیل و موساد در این زمینه‌ها خیلی جدی عمل کرد. شخصی که آقای عرفات را مسموم کرد به همین شیوه عامل اسرائیل شده بود.» شمس‌الواعظین در ادامه به بررسی این موضوع پس از انقلاب اسلامی ایران پرداخته و می‌گوید: اسرائیل بعد از انقلاب اسلامی ایران، به‌عنوان یکی از مراکز وسوسه‌انگیز نفوذش ایران را انتخاب کرد. به دلایل مختلفی از جمله دشمنی ایدئولوژیک ایران با صهیونیسم بود و همچنین اینکه ایران با استفاده از همین اصل -استخدام عامل در حوزه استحفاظی حریف- در اسرائیل مبادرت به کاشت نیرو در مقادیر خیلی زیاد کرد. اطراف اسرائیل را به محاصره درآورد، حزب‌الله لبنان ازیک‌طرف و جنوب فلسطین تاریخی، نوار غزه، جهاد اسلامی و حماس و… اسرائیل را به‌نوعی به محاصره درآورد و در نتیجه اسرائیل در معرض فشارهای سنگین در قلمروی حیاتی‌اش قرار گرفت و اقدام به یک ضد حمله کرد.»  شمس‌الواعظین در توضیح این رویکرد گفت: «اقدام به ترور دانشمندان هسته‌ای ما کردند، آخرینشان هم آقای فخری‌زاده بود؛ از طرف دیگر علاوه بر کاشت پاره‌ای از مواد منفجره در برخی از واحدهای بسیار حساس ایران و انفجارهای متعدد در سایت کرج و نطنز و… این موارد را پیش گرفتند.» وی افزود: «بخشی از اولویت‌های موساد هم که در حال اجراست هنوز کشف نشده است. ولی یکجاهایی هم نفوذ کردند و شناخته شدند؛ در پاره‌ای از نهادهای انقلابی مثل سپاه پاسداران، برخی از آن‌ها اعدام هم شده‌اند. یکجاهایی هم معلوم است که هنوز کشف نشده است، ولی در مورد میزان نفوذشان با توجه به ادعاهایی که اسرائیلی‌ها می‌کنند که «ما خیلی به شما نزدیکیم و به رهبران ایران نزدیکیم و خیلی بر اوضاعتان مسلط و حساسیم و…» بنابراین تمام گزینه‌ها روی میز است و باید موردتوجه قرار گیرد.»
او در مورد ماجرای کاترین شکدم می‌گوید: «برخی پیش‌فرض‌ها حاکی از این است که می‌تواند یکی از راهکارهای اسرائیل برای گسترش نفوذ باشد، همچنین می‌تواند سناریویی برای کور کردن یک امکان دیگر باشد. در هر حال چنین ماجراهایی نشان می‌دهد حوزه‌های استحفاظی ایران در این زمینه آسیب‌پذیر است؛ اگر ما این‌گونه به مسائل نگاه کنیم خودمان و واحدهای حساسمان را می‌توانیم مصونیت بیشتری ببخشیم تا اینکه این مسائل را تبدیل به ابزاری برای مناقشه‌ی جناحی کنیم.» او در پاسخ به اینکه آیا ممکن است حجم افشاگری در صورت جاسوس بودن فردی این‌قدر زیاد باشد، گفت: «می‌توانید جور دیگری سؤال بپرسید؛ بگویید «مگر بوده است که مسئولین یا نخست‌وزیر جایی بگویند «اسم فخری زاده را به یاد داشته باشید»» نتانیاهو این کار را کرد! یا بگویند که «ما در این زمینه اقدام کردیم و اقدام خواهیم کرد.» اگر غایت‌مندانه سوژه‌ نفوذ اسرائیل را دنبال کنید، معنی ندارد او بیاید دزدی و سرقت اسناد به‌کلی سری پرونده‌ی هسته‌ای ایران از تورقوزآباد را این‌گونه رسانه‌ای کند! چرا باید از آن رونمایی کند؟! یکجاهایی می‌خواهد پیام محکم‌تری به حریفش دهد، بنابراین از این موارد رونمایی می‌کند؛ یعنی می‌گوید «من این‌قدر به تو نزدیکم که می‌توانم یک کامیون اسناد به‌کلی سری‌ات را ببرم خارج از کشور! این هم رونمایی!» بنابراین اهمیت مسائل پیشینی آن به لحاظ رسانه‌ای دیگر از بین می‌رود و گام بعدی افشاگرانه‌ی آن مهم می‌شود؛ و اسرائیل این کار را کرده است.» شمس‌الواعظین در پایان در پاسخ به اینکه «آیا شخصاً با موارد نفوذ مواجهه‌ای داشته است که بخواهند وارد رسانه شوند و…، چه نفوذی داخلی و چه نفوذی خارج از کشور» گفت: «فراوان! من تجارب شخصی در این زمینه‌ها دارم. تمام‌شده و رفته است. به‌عنوان یک روزنامه‌نگار این اتفاق سر راهم زیاد رخ‌داده است؛ که مثلاً بیایند مقولاتی را طرح کنند برای راه‌اندازی رسانه خارج از کشور، بعد از زندان‌ها و… که «اگر بخواهید همکاری کنید ما آمادگی داریم برای راه‌اندازی رسانه!» همین رسانه‌هایی که بعدها شکل گرفت و تعدادی از همکارانمان رفتند و همکاری کردند و تعدادی هم نه؛ ترجیح دادند که بیشتر در چارچوب منافع ملی‌شان عمل کنند تا گزاره‌های خارج از کشور.»