2271
جهت اشتراک در روزنامه همدلی ایمیل خود را ثبت فرمائید
جزئیات سعدی
نفس می‌نیارم زد از شکر دوست
که شکری ندانم که در خورد اوست
ستایش خداوند بخشنده را
که موجود کرد از عدم بنده را
که را قوت وصف احسان اوست؟
که اوصاف مستغرق شأن اوست
بدیعی که شخص آفریند زگل
روان و خرد بخشد و هوش و دل
ز پشت پدر تا به پایان شیب
نگر تا چه تشریف دادت ز غیب
چو پاک آفریدت بهُش باش و پاک
که ننگ است ناپاک رفتن به خاک